هرکه از داغ نهان عشق سوزد پیکرش
آتش ایمن برون میآید از خاکسترش
عشق هر کس را نهد بر چهره خال انتخاب
همچو داغ لاله ریزد طشت آتش برسرش
تیغ او خوش بی محابا میرود در خون ما
حلقه ماتم نگردیده است زلف جوهرش
ازهواداران آن شمعم که بتوان هر سحر
همچو برگ گل پر پروانه رُفت از بسترش
گر چنین آیینهٔ دل از غبار آید برون
زود خواهد شد ید بیضا کف روشنگرش
مستی چشمش به دور خط فزونتر شد، مگر
گَردِ خط بیهوشدارو میکند در ساغرش ؟
نوح اگر کشتی به دریای محبت افکند
در فلاخن مینهد باد مخالف لنگرش
خواب امن و دولت بیدار، آب و آتشند
شمع میلرزد تمامِ شب به زرین افسرش
چون دل صائب خورد آب ازتماشای بهشت؟
تلخیِ چینِ جبین موج دارد کوثرش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق ناشی از عشق و داغی که به همراه دارد میپردازد. عشق به عنوان شعلهای که وجود انسان را سوزانده و از خاکستر آن آتش جدیدی زاده میشود، توصیف میشود. شاعر به زیبایی عشق و اثرات آن بر چهره و روح شخص اشاره میکند و آن را همچون داغی خاص بر دل میداند.
در این متن، عشق به عنوان نیرویی قدرتمند و مرگبار معرفی میشود که توانایی ایجاد ماتم و غم را دارد. شاعر خود را به عنوان پیرو این شمع و نور عشق میشناسد و دلتنگی و شوق را به تصویر میکشد. در نهایت، تعبیرات متناقضی از خواب و بیداری، آرامش و طوفان نیز وجود دارد که اشاره به پیچیدگیهای عشق دارد. عشق به بهشت و تلخیهای آن نیز در متن به زیبایی به نمایش گذاشته شده است.
هوش مصنوعی: هر کسی که از درد و زخمهای عشق رنج میبرد، سرانجام جلوهای جدید و زنده از خودش را پس از سوختن و غبارین شدن به نمایش میگذارد.
هوش مصنوعی: عشق هر فردی نشانهای خاص بر چهرهاش میگذارد، به گونهای که مانند نشانی سوزان و زیبا بر پیشانیاش میدرخشد.
هوش مصنوعی: تیغ او با جسارت به سوی ما میآید و خون ما را میریزد، اما هنوز حلقهی غم و ماتم بر زلف زیبای او شکل نگرفته است.
هوش مصنوعی: من از کسانی هستم که شبها جانم را فدای آن شمع میکنم، تا هر صبح مانند برگ گلی که پروانه از آن جدا میشود، از آرامش و بسترش رها شوم.
هوش مصنوعی: اگر دل، مانند آیینه، از غبارها پاک شود، به زودی نور روشنی را که همچون دست موسی است، خواهد گرفت.
هوش مصنوعی: مستی و جذابیت چشمان او بیشتر شده است، آیا این خط دور او آنقدر جادویی است که در دل ساغر او بیخودی ایجاد میکند؟
هوش مصنوعی: اگر نوح کشتیاش را در دریاى عشق رها کند، حتی اگر باد مخالف به سمت او بوزد، لنگر کشتیاش را از زمین نخواهد کند.
هوش مصنوعی: خواب آرام و ثروت و قدرت بیدار مانند آب و آتش هستند؛ شمع به خاطر تاج طلاییاش تمام شب میلرزد.
هوش مصنوعی: وقتی دل صائب به تماشای بهشت مینگرد و از آن لذت میبرد، تلخیهای زندگی و درد و رنجها به شدت کمرنگ میشود. او به نوعی از خوشی و شیرینی که بهشت برایش به ارمغان میآورد، دست مییابد که تلخیها را فراموش میکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
کیست شیخ الوقت تا فریاد دارم بر درش
زان که خلقی در ضلالت برد زلفِ کافرش
آن که گر یک بوسه با بادِ صبا هم ره کند
در خروش آید نباتِ مصر و شهد از شکّرش
وان که از رویِ شرف لؤلؤیِ لالا در صدف
[...]
چیست آن گوهر که هست از لعل تاجی برسرش
وز پرند آل دائم گرته ئی اندر برش
هست سرخی باد سار و تنگ چشم و سخت دل
وز لباس آل عباس است اکثر بسترش
همچو بیماریست مزمن لیک گر میلش بود
[...]
آن قبای نیلگون بینید در سیمین برش
همچو شاخ گل که باشد خلعت از نیلوفرش
در کبودی فلک چون او مهی پیدا نشد
کاین چنین باشد لباس آسمانی در خورش
جان فدایت باد ای دربان دمی مانع مشو
[...]
نیست عیب از لاله گر لافد به گلبرگ ترش
هرکه در صحرا رآید عقل باشد کمترش
شمع من کاش از سر بیمار هجران بگذرد
کز نظر خواهد شد امشب تا بروز محشرش
بر لب آمد جان بیمارم چه باشد کز کرم
[...]
لاف زد پیش رخت گلبن ز گلبرگ ترش
زد صبا از قهر گلبرگ ترش را بر سرش
پیش خورشید رخت گل را نمی بیند جمال
گر چه می بندد هوا از در شبنم ز یورش
گشت گل پروانه شمع جمالت ای پری
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.