اگرچه شمع کافوری خرد در خانه میسوزد
چراغ از چشم شیران بر سر دیوانه میسوزد
ز بیم بازگشت حشر دل جمع است عاشق را
که فارغ از دمیدن میشود چون دانه میسوزد
شعار حسن تمکین، شیوه عشق است بیتابی
به پایان تا رسد یک شمع صد پروانه میسوزد
به فکر کلبه تاریک ما هرگز نمیافتد
چراغ آشنارویی که در هر خانه میسوزد
ز شمع انجمن آموز آیین وفاداری
که تا دارد نفس بر تربت پروانه میسوزد
اگرچه در حریم اهل تقوی شمع محرابم
همان دل در هوای گوشه میخانه میسوزد
نمیدانم چه حال از عشق او دارم، همین دانم
که بیش از آشنا بر من دل بیگانه میسوزد
زهر انگشت مرجان بحر شمع عالمافروزی
برای جستن آن گوهر یکدانه میسوزد
مگر از سیلی باد خزان صائب خبر دارد
که شمع لاله و گل سخت بیتابانه میسوزد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف عشق و احساسات عمیق میپردازد. شاعر از سوزش شمع به عنوان نمادی از عشق و اشتیاق یاد میکند، و به تداوم این سوزش تا پایان عمر اشاره دارد. در اینجا، عشق به وضوح با درد و رنج همراه است و هر شعلهای نمایانگر عواطف و وفاداری است. شاعر همچنین به تضاد بین زندگی آرام در کلبههای تاریک و نور آشنای عشق اشاره میکند. با اشاره به وفاداری و زیباییهای عشق، در نهایت شاعر حسرت و دلتنگی خود را به خاطر معشوق و جستجوی گوهر عشق حقیقی ابراز میکند.
هوش مصنوعی: اگرچه در خانه، شمعی با بوی خوش میسوزد، اما نور و روشنایی واقعی از چشم شیران به دیوانه میتابد.
هوش مصنوعی: عاشق به خاطر ترس از روز قیامت و بازگشت به جمعیت، دلش نگران و آماده است، زیرا او نمیتواند به راحتی از لحظات خود لذت ببرد و مانند دانهای در آتش میسوزد.
هوش مصنوعی: شعار حسن تمکین به معنای تسلیم و پذیرش عشق است. در این مسیر، عشق باعث میشود وقتی پایان نزدیک است، بسیاری از جانها چون پروانه به دور یک شمع میچرخند و میسوزند تا به جذبه و روشنی آن برسند.
هوش مصنوعی: هیچگاه به یاد کلبه تاریک ما نمیافتد که در هر خانه، چراغ آشنایی روشن است و میسوزد.
هوش مصنوعی: از شمع مجلس بیاموز که وفاداری چگونه است، زیرا تا زمانی که نفس میکشد، بر خاکِ پروانه میسوزد.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه در جمع انسانهای پارسا و مؤمن حضور دارم و در مکانهای مقدس نور و روشنی میافروزم، دل من همچنان در آرزوی زیباییها و لذتهای گناهآلود میسوزد.
هوش مصنوعی: نمیدانم چطور از عشق او حالم را بگویم، اما میدانم که احساساتم برای او بیشتر از یک دوست معمولی است و همانند یک غریبه در دل من میسوزند.
هوش مصنوعی: زهر انگشت مرجان به معنای درد و رنجی است که از جستجوی چیزی ارزشمند و کمیاب برداشت میشود. بحر شمع عالمافروزی نمایانگر دنیای پرنور و پر از زیبایی است که در آن برای دستیابی به یک گوهر نایاب، باید سختیها و چالشها را تحمل کرد. در واقع، شخصی که در تلاش برای پیدا کردن این گوهر است، حاضر است خود را بسوزاند و به زحمت بیفتد تا به هدفش برسد.
هوش مصنوعی: آیا باد خزان میداند که شمع، لاله و گل چقدر بیتاب و بیقرار در حال سوختن هستند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دل اغیار بر من از غم جانانه میسوزد
ز جور آشنا بر من دل بیگانه میسوزد
اگر سوزد دل پروانه خواهد بر زبان آرد
زبان شمع را سوز دل پروانه میسوزد
نزد ای شمع در فانوس آتش سوز بسیارت
[...]
شعار حسن تمکین، شیوه عشق است بیتابی
به پایان تا رسد یک شمع، صد پروانه میسوزد
مرا لبهای آتشناک آن جانانه میسوزد
که گر بر لب نهد ساغر لب پیمانه میسوزد
دلا این گریه بیحاصل بود چندین چه میریزی
ز بیرون آب کاتش در درون خانه میسوزد
ز غیرت گر برم سر شمع را هر لحظه معذورم
[...]
ز رشکِ کلبهٔ من کعبه و بتخانه میسوزد
تو در یک خانه آتش میزنی صد خانه میسوزد
تو می با غیر مینوشی و میگردم کبابت من
تو شمع انجمن میگردی و پروانه میسوزد
به جسم و جان من ای برق بیپروا مروت کن
[...]
چو شمع جلوه شبها عارض جانانه میسوزد
نگه در دیدهام بیتاب چون پروانه میسوزد
سراپا محشر پروانهام بیشمع رخساری
به تن هر قطره خونم بس که بیتابانه میسوزد
دمی بیشغل عشقت نیست دل در سینه میدانم
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.