|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به زیبایی و حسن اشاره می‌کند و آن را عاملی برای جذب دل‌ها می‌داند. او می‌گوید که حسن در شهر مشهور است و تمامی زیبایی‌ها در مقایسه با او کم‌تر به نظر می‌رسند. حسن به قدری زیباست که حتی خطش نیز زیبایی خاصی دارد. شاعر زیبایی‌های طبیعی مانند گل‌ها را نیز به حسن نسبت می‌دهد و می‌گوید که اگر کسی به سمت حسن بیاید، بقیه زیبایی‌ها را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. در نهایت، او بیان می‌کند که حتی اگر از حسن جدا شود، باز هم وجود او در دلش باقی خواهد ماند و او خود را به حسن وابسته می‌داند.
هوش مصنوعی: من نه تنها در پیری از جدایی آن جوان رنج می‌برم، بلکه بسیاری از پیران و جوانان دیگر نیز از دوری او ناتوان و آسیب‌پذیر هستند.
هوش مصنوعی: اگر روزی آن سرو بلند با چهره زیبا و قامت باشکوهش در گلزار ظاهر شود، چه منظره‌ای خواهد بود.
هوش مصنوعی: از زیبایی و جمال او، گل و نسترن هم شرمنده می‌شوند و قد او به قد سرو شبیه است که به خاطر او، ارغوان هم دچار احساس خاصی می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا بدیدم که شد از دست تو ای جان پدر
قلم چون زر بر کاغذ چون سیم روان
من به امید وصال تو به کردار قلم
لاغر و زرد و نوان گشتم و گریان و دوان
من بسان قلم ار روزی فرمان دهیم
[...]
موسم عید و بهار خرم و شاه جهان
سایه ابر و کنار سبزه و آب روان
مطرب خوش لهجه را بر لب نوای ارغنون
ساقی گلچهره را بر کف شراب ارغوان
ای که می لافی ز لطف طبع خود انصاف ده
[...]
در قبای ارغوانی قد آن سرو روان
هست چون نازک نهالی از درخت ارغوان
عاشقم، جایی، ولیکن او کجا و من کجا؟
من کهن پیر گدا، او پادشاه نوجوان
روی نیکو دیدم و از طعن بد گو سوختم
[...]
اردشیر از فارس شد با عدتی زی اردوان
جای دادش اردوان در صف رادان و گوان
در شکار و رزم شد همدوش خیل خسروان
در همه‌فرهنگ و هنگ از همگنان‌سر شد جوان
اردوان با خیل بهر صید شد روزی روان
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.