از بهر چه، ای پیر هشیوار هنربین،
بر اسپ هوا کرد دلت بار دگر زین؟
دین است نهال شکر حکمت، پورا،
بنشانش و به هر وقت ازو بار شکر چین
مر بند هوا را به جز از حکمت نگشاد
حکمت برد از عارض و رخسار چو زر چین
این است تو را منزل و زاد، ای سفری مرد
برگیر، هلا، زاد و همه بار سفر زین
طین است تو را اصل، بلی، لیکن بنگر
کان چیست کزو گشت چنین یار هنرطین
ای رفته چهل سال به تن در ره دنیا،
گمراه چرا شد دل هشیار تو در دین؟
راهت بنمایم سوی دین گر تو نگیری
اندر دل از این پند پدروار پدر کین
دار گذر است اینت، به پرهیز و به طاعت
بشتاب و بپرهیز و رو از دار گذر هین
بنداز تبرزین، چو طبرزد بشنو پند
چون من به طبرزد که کند کار تبرزین؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی مسائل حکمت و راه دین میپردازد. شاعر از یک پیر حکیم خواسته که چرا دلش بار دیگر به دنیا و هواهای نفسانی گرایش پیدا کرده است. او به اهمیت حکمت و دانش اشاره میکند و آن را به عنوان درختی با میوههای شیرین توصیف میکند که باید از آن بار برداشت. همچنین، به سفر زندگی اشاره میکند و تأکید میکند که زمان مهم است و باید به پرهیز و طاعت توجه کرد. در نهایت، شاعر از شنیدن پندهایی که میتواند راهنمایی کند صحبت میکند و اهمیت فهم صحیح از دین و زندگی را یادآور میشود.
هوش مصنوعی: چرا ای پیر خردمند و هنرمند، دوباره دلت را بر اسب آرزوهای بیپایه سوار کردی؟
هوش مصنوعی: دین را مانند درختی تصور کن که شیرینی حکمت در آن نهفته است، آن را بکار و در هر زمانی از آن میوههای شیرین برداشت کن.
هوش مصنوعی: تنها حکمت میتواند دلایل و انگیزهها را روشن کند و درک عمیقتری از زیباییهای ظاهری، مانند چهره و جذابیتهای آن، ارائه دهد. حکمت همچون زرگری است که میتواند زیبایی واقعی را از ظواهر بیرونی تمییز دهد.
هوش مصنوعی: این مکان جایی است که تو می توانی در آن زندگی کنی و از آن بهرهمند شوی. ای مرد که در سفر هستی، از اینجا بهرهبرداری کن و از تمام توشهات برای این سفر استفاده کن.
هوش مصنوعی: آری، اصل و ریشه تو از خاک است، اما نیک بنگر به این که چه چیزی باعث شده که تو اینگونه هنری و باارزش شوی.
هوش مصنوعی: چرا در این چهل سال که در دنیا به سر بردهای، دل آگاه تو از راه راست دور شده و گمراه شده است؟
هوش مصنوعی: من میتوانم راهی به سوی ایمان به تو نشان دهم، اما اگر تو از این نصیحت که همچون پند پدر است در دل نگیری، چه فایدهای دارد؟
هوش مصنوعی: این جهان، گذرگاهی است که باید با پرهیز از گناه و انجام نیکوکاری به سرعت جلو بروی. پس مراقب باش و از این دنیا که گذراست، با دقت و احتیاط عبور کن.
هوش مصنوعی: تبرزین را پرتاب کن و به پندی که میزنم گوش کن، زیرا من هم در مثل تو به تبرزین میزنم که کار آن چیست؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای روی نکو! روی سوی من کن و بنشین
زنهار ز من دور مدار آن لب شیرین
توسروی وبر پای نکوتر که بود سرو
نی نی که ترا سرو رهی زیبد بنشین
امروز مرا رای چنانست که تاشب
[...]
نو گشت به فر ملک این صفه زرین
این صفه زرین که بهشتی است نوآئین
این گنبد ثابت که در او ثابت گشتند
خورشید و مه و مشتری و زهره و پروین
این مجلس خرم که در او چهره نمودند
[...]
در زلف تو گوییکه فکند ای صنم چین
چندان زره و حلقه و چندان شکن و چین
آن سنبل مشکینت که پوشید به سنبل
وان پسته نوشینت که افکند به پروین
خواهیکه ببینی گل و نسرین شکفته
[...]
ای باز پسین زادهٔ مصنوع نخستین
در بخشش و بخشایش و در دانش و در دین
محروم چنانست حسودت که گه خشم
بر وی نکند هیچ کسی جود به نفرین
گر طمع کند بوی خوش از باد صبا هیچ
[...]
می گوی دلا منقبت صاحب صفین
و اندر عقبش مدح اجل منتجب الدین
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.