جانا بیار باده و بختم بلند کن
زان حلقه‌های زلف دلم را کمند کن
مجلس خوش است و ما و حریفان همه خوشیم
آتش بیار و چارهٔ مشتی سپند کن
زان جام بی‌دریغ در اندیشه‌ها بریز
در بیخودی سزای دل خودپسند کن
ای غم، برو برو، بر مستانت کار نیست
آن را که هوشیار بیابی گزند کن
مستان مسلّمند ز اندیشه‌ها و غم
آن کو نشد مسلّم او را نژند کن
ای جان مست مجلس «اَبرارَ یَشرَبونَ»
بر گربهٔ اسیر هوا ریش خند کن
ریش همه به دست اجل بین و رحم کن
از مرگ وارهان همه را سودمند کن
عزم سفر کن ای مه و بر گاو نه تو رخت
با شیرگیر مست مگو ترک پند کن
در چشم ما نگر اثر بیخودی ببین
ما را سوار اشقر و پشت سمند کن
یک رگ اگر در این تن ما هوشیار هست
با او حساب دفتر هفتاد و اند کن
ای طبع روسیاه سوی هند باز رو
وی عشق ترک تاز سفر سوی جند کن
آن جا که مست گشتی، بنشین، مقیم شو
و آن‌جا که باده خوردی آن‌جا فکند کن
در مطبخ خدا اگرت قوت روح نیست
آن‌گاه سر در آخُر این گوسفند کن
خواهی که شاهدان فلک جلوه‌گر شوند
دل را حریف صیقل آیینه رند کن
ای دل خموش کن همه بی‌حرف گو سخن
بی‌لب حدیث عالم بی‌چون و چند کن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دوستش می‌خواهد که باده بیاورد و حال خوش را رقم بزند. او از زلف و زیبایی معشوقه‌اش یاد می‌کند و می‌گوید که در مجلس با دوستان خوش است و باید اندک اندکی باده بنوشند تا از غم و اندیشه‌های ناهنجار دور شوند. شاعر به خود و دیگران توصیه می‌کند که بی‌خیال از غم‌ها زندگی کنند و در آزادی و سرخوشی غرق شوند. هم‌چنین به اهمیت لحظه‌های شاد و عیش و نوش اشاره می‌کند و می‌گوید که باید از مرگ نترسید و از زندگی لذت برد. در نهایت، به دلی‌خوش و زندگانی بدون غم و اندیشه‌های منفی دعوت می‌کند.
هوش مصنوعی: عزیزم، باده بیاور و دست من را بگیر تا با آن حلقه‌های موی تو، دل من را به دام اندازد.
هوش مصنوعی: جایگاه جمع و میهمانی بسیار دلپذیر است و ما و دوستانمان در حال خوشی و شادی هستیم. آتش را روشن کن و برای این لحظه شادی تدبیر کن.
هوش مصنوعی: از آن جام بی‌ملاحظه، در ذهن‌ها بریز و برای دل خودپسندت، در حالت بیخودی، پاداشی قرار ده.
هوش مصنوعی: ای غم، دیگر مزاحم مستان نباش، زیرا کسی که هوشیار است، هیچ آسیبی از تو نمی‌بیند.
هوش مصنوعی: عاشقان به مسائل و نگرانی‌ها فکر نمی‌کنند و تنها کسی که نتوانسته به حقیقت الهی دست یابد، همواره تحت فشار و اندوه قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: ای جان خوشحال در محفل نیکان، می‌نوشند و به گربه‌ای که در چنگال آرزوها گرفتار شده، می‌خندند.
هوش مصنوعی: به تمام عمر و زندگی توجه کن و برای مرگ و پایان زندگی ترحم داشته باش. سعی کن به دیگران کمک کنی تا از این مرگ رهایی یابند و به سود برسند.
هوش مصنوعی: ای ماه، عزم سفر کن و به گاوهای خودت بپرداز. لباس خود را با شیر و شوق بیاور و در حالت مستی، حرف از ترک محبت نزن.
هوش مصنوعی: به چشم ما نگاه کن و تأثیر از خود بی‌خود شدن را ببین؛ ما سوار بر اسب سفید شده‌ایم و بر پشت اسب دیگر نشسته‌ایم.
هوش مصنوعی: اگر در بدن ما حتی یک رگ هم بیدار و آگاه باشد، باید با او محاسبه و حسابی داشته باشیم که نشان‌دهنده وضعیت ما باشد.
هوش مصنوعی: ای نفس ناپاک، به سوی هند برگرد و با عشق ترک، سفر خود را به سوی جند آغاز کن.
هوش مصنوعی: هر جا که سرمست شدی، در آن جا توقف کن و هر جا که نوشیدی، همان جا را ترک کن.
هوش مصنوعی: اگر در آشپزخانه‌ی خدا، غذایی برای روح تو وجود ندارد، در این صورت، بهتر است سر این گوسفند را ببُری.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی که زیبایی‌های آسمان و جهان نمایان شوند، باید دل خود را مانند آینه صاف و بی‌عیب کنی و به حالتی آزاد و بی‌پروا دست یابی.
هوش مصنوعی: ای دل، خاموش باش و اجازه بده که هر چیزی گفته شود، چرا که در عالم حرف و حدیثی وجود دارد که نیازی به زبان ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ای دل، علم به ملک قناعت بلند کن
چشم طمع ز خوان خسان بی گزند کن
خاک است هستی تو و خواهی که زر شود
از کیمیای نیستیش بهره مند کن
در خلوت رضا ز سوی الله روزگیر
[...]
ای دل علم به ملک قناعت بلند کن
چشم خرد زننگ جهان بی گزند کن
تا چند زاغ مزبله، لختی همان باش
خود را به نانمودن خود ارجمند کن
دشمن اگر زپستی همت لگد زند
[...]
درمان ضعف دل به لب نوشخند کن
حرفی بگوی و مشک و گلابی به قند کن
لب پاک از ترشح آب حرام کرد
طرف ردا به گردن صوفی کمند کن
بوی عبوس عارف شهرم دماغ سوخت
[...]
چون آفتاب و ماه نظر را بلند کن
راهی که مشکل است ز همت سمند کن
این راه دور بیش ز یک نعره وار نیست
ای کمتر از سپند، صدایی بلند کن
خون می خورد ز شوق لقای تو جوی شیر
[...]
یکره ز وصل خویش مرا بهره‌مند کن
اغیار را بر آتش غیرت سپند کن
ای میوه امید فرود آی خود ز شاخ
یا آنکه دست کوته ما را بلند کن
ز اغیار درد خویش‌ستان و بمن سپار
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.