امروز قلب عالم امکان بود ملول

روز مصیبت است و گه رحلت رسول

باشد ملول گر دل خلقی شگفت نیست

که امروز قلب عالم امکان بود ملول

کشتی چرخ غرقه ی طوفان اشک شد

سیل عزا گرفت جهان را زعرض و طول

با پهلوی شکسته و رخسار نیلگون

امروز برد، شکوه ی اعدا بر رسول

آن بانویی که کرد حریمش گذر نکرد

از دور باش، عصمت او و هم بوالفضول

خورشید آسمان ولایت که داد رخ

از شرم تار گیسوی او، مهر را افول

زهرا که ز امر حق پی تعیین شوی او

به نمود نجم زهره به بیتُ الولی نزول

ام الائمة النّجبا، بانوی جزا

نورالهدی، حبیبه ی حق، بضعة الرسول

خیر النساء، فاطمه مرآت ذوالجلال

که ادراک ذات او را، حیران شود عقول

کوهی زصبر خلق نمودی، اگر خدای

مانند وی نبودی، بر رنج و غم حمول

دارد به کثرت غم و اندوه و ماتمش

صیت علی، مصائب لوانّهای شمول

راه نجات، حبّ بتول است و آل او

گُم ره شود هر آن که ازین ره کند عدول

دعوی حُبّ و بندگیش می کند «محیط»

دارد امید آن که شود دعویش قبول