گنجور

 
میلی
میلی » دیوان اشعار » غزلیات »

شمارهٔ ۸۵

زپا فتاده‌ام و سر بر آستانه اوست

فسانه گشته‌ام و بر زبان فسانه اوست

گمان آنکه ز عشقم هنوز بی‌خبر است

مرا زهمرهی بی‌تکلّفانه اوست

به هر طرف که نمایم عزیمت رفتن

چو نیک در نگرم، رو به سوی خانه اوست

دهد نشستن یار آن‌چنان ز رفتن یاد

که نانشسته مرا گوش بر بهانه اوست

دمی که دست ندامت به هم زند میلی

شود به ناله تسلی، مگر ترانه اوست؟