ATAA
ATAA در ۸ ماه قبل، جمعه ۳ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۳۸ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۰:
مخاطب این رباعی کسانی هستند که مقام انسان رو انقدر بالا برده اند تا اینکه فکر میکنند عالم برای انسان خلق شده
در حالیکه این انسان است که محصول کارکرد دنیا بوده و بود و نبودش هم تاثیری بر دنیا نداره.
در جای دیگه میفرماد آمد مگسی پدید و ناپیدا شد...
ATAA در ۳ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۷ آبان ۱۳۹۹، ساعت ۱۴:۴۳ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۲:
قابل توجه خرافه پرستای مدرن که سنگ کائنات رو به سینه میزنن
ATAA در ۶ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۱ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۰۷ دربارهٔ خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » راز آفرینش [ ۱۵-۱] » رباعی ۱۱:
گر نیک آمد شکستن از بهر چه بود
شکستن اینجا فکر کنم معنی مرگ میده
چنانکه در جایی دیگه میفرمان
چندین سرو پای نازنین و برودست
از مهر که پیوست و به کین که شکست
یا میگه
میسازد و باز بر زمین میزدندش
و مصرع بعدی میخواد بگه اگه کمبود و نقص و ایرادی هست مقصر انسان نیست و افرینشش اینگونه بوده. منظور همون جبر گرایی است
ATAA در ۶ سال و ۱۰ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۴۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۹:
در حال حاضر اون نوع خرافه گرایی کمرنگ شده ولی نوع جدیدش رو به اسم قانون جاذبه و راز به خورد مردم دارند که انسان میتونه کاعنات رو بخدمت بگیره .
ATAA در ۶ سال و ۱۰ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۳۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۹:
اجرام اسمانی باعث تامل و تردید(در خرافات و اعتقادات) خردگراها هستند. مراقب باش اسیر خرافه گرایی ها نشی زیراکه این اجرام( به کنایه مدبر) خودشان سرگردان و بی اختیار هستند. .چون در خرافات حوادث رو به اجرام و صورت های فلکی نسبت میدهند و بر اساس اون پیشگویی میکند خیام میخواد بگه که این اجرام خودشون سرگردان هستند و از خود اختیاری ندارند تا اینکه بر زندگی ما اثر بگذارند. این رباعی رو در کنار رباعی دیگه که میگه: بر گردش خویش اگر مرا دست بدی خود را برهاندمی ز سرگردانی.
ATAA در ۶ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۲۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۷:
دیلمی عجب جوابی دادی....
ATAA در ۶ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۵۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۵:
صحرای علل باید همون عالم اسباب باشه
و مضمون شعر به نظر میاد جبر گرایی باشه
ATAA در ۶ سال و ۱۲ ماه قبل، دوشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۵۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۸:
کاندر ره عقل چرخ از تو هزار بار بیچاره‌تر است: انسان را ذی شعور و هستی را بیشعور میداند. بهر حال حتی اگر حکمتی در کار جهان وجود داشته باشه قایل درک برای انسان نیست.
ATAA در ۷ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۷ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۳۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۴:
خوش باش و میندیش: فکر کردن خیلی از آدم انرژی میگیره پس باید به جا و به اندازه ازش استفاده کرد. خیلی از ماها همیشه درگیر فکر هستیم و اصطلاحا نشخوار ذهنی داریم یعنی افکار بیجهت و بیفایده و بی نتیجه. که باعث میشه از لحظه حال لذت نبریم.
مغز انسان روزانه حدود 300 کالری می‌سوزاند یعنی حدود 23% از انرژی بدن توسط مغز مصرف میشود. البته این مسئله بستگی زیادی به این دارد که ما روزانه چقدر فکر می‌کنیم.
ATAA در ۷ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۷ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۱۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۴:
بیت اولش منو یاد این شعر لری انداخت
سه چیه، قیمتیه، قَدرِس ندونی
شو مَه، فصل باهار، عهد جوونی
ATAA در ۷ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۴۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۳:
من فکر میکنم که جبر گرایی بیشتر درین بیت نمود داره تا مادی گرایی زیرا درین رباعی منکر بهشت و جهنم نشده فقط میگه چون نمیدونم خدا منو بهشتی افریده یا جهنمی پس طبق طبیعت خودم که جبره رفتار میکنم و میگساری میکنم. البته نه اینکه خیام به بهشت و جهنم اعتقاد داره ولی اقلن درین جا فرض رو بر عدم وجود بهشت و جهنم نذاشته و جبر گرایی رو مطرح کرده.
اشو هم در کتاب هاش انسان رو به طبیعی بودن، خودجوش بودن در مقابل ساختگی و مصنوعی بودن در همه امور حتی عبادت دعوت میکنه.
ATAA در ۷ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۲۳ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۶:
دریاب که از روح جدا خواهی رفت:
روحی که از نظر خیام جادوانه نیست منظور همان روانی است که نیچه میگوید حتی از جسمت زودتر خواهد مرد.
"ای دوست به شرفم سوگند نه شیطانی است و نه دوزخی، روانت از تن‌ات نیز زودتر خواهد مرد پس دیگر از هیچ‌چیز نترس!" نیچه
در بیت اول وجود بعد روحانی و جادوانه انسان رو رد میکنه و سرنوشت انسان رو فنا معرفی میکنه. دربیت دوم با شک گرایی و ندانم گرایی از مرگ صحبت میکنه. این شک گرایی و مادی گرایی درتمام رباعیات خیام توامان دیده میشود میخواهد بگوید یا هیچ حقیقتی وجود ندارد یا اگر هست قابل دسترس و حصول نیست و نمیشود بر آن تکیه کرد. نتوان به امید شک همه عمر نشست...
ATAA در ۷ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۵۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵:
سگ به ز من ار برم دگر نام بهشت:
بهشت بزرگترین فریب برای جهنم کردن دنیاست
هرچند به نزد عامه این باشد زشت:
هرچقدر به قضاوت های دیگران کمتر اهمیت بدی بیشتر از زندگی لذت میبری
ATAA در ۷ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۵۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵:
هرچند به نزد عامه این باشد زشت:
هرچقدر به قضاوت های دیگران کمتر اهمیت بدی بیشتر از زندگی لذت میبری.
سگ به ز من ار برم دگر نام بهشت:
بهشت بزرگترین فریب برای جهنم کردن دنیاست.
ATAA در ۷ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۸ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۴۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵:
سگ به ز من ار برم دگر نام بهشت
ATAA در ۷ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۲۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۴:
خیام درینجا جهان هستی رو ازلی و ابدی معرفی کرده و به یک دایره بی سر و ته تشبیه کرده
اما این انسان ها هستند که آمد و رفت دارن و کسی هم نمیدونه ایا قبل و بعد از این آمد و شد حیات دیگری وجود دارد یا خیر.
برعکس مذهبیون که دنیا را محدث و دارای آغاز و پایان میپندارند و برعکس انسان را خالد و ابدی!!
ATAA در ۷ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۳۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۴:
من اینجوری شنیدم
در دایره ای کامدن و رفتن ماست.
ATAA در ۷ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۰۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۱:
از بهر چه او فکندش اندر کم و کاست؟
من فکر میکنم کمال بطور ندریجی اتفاق میفته
ATAA در ۷ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۴۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۱:
جناب عابد
ببخشید مگه حیوانات از مرگ نمیترسند پس چرا نتیجه گرفتی فقط انسان میل به جاودانگی داره و تافته جدا بافته نظام هستی مد نظر شماست؟
اعتقاد به یه چیز فقط به دلیل اینکه ما دوست داریم وجود داشته باشه روش عقلی و فلسفی نیست
مثال آب و عطشم صرفا یک قیاس مع الفارغ و چیزی رو اثبات نمیکنه
ATAA در ۷ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۲۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۷:
چه زندگی پس از مرگی وجود داشته باشد چه نه
باید قدر این زندگی فانی را دانست و از آن لذت برد. وگرنه کفران نعمت کرده ایم!