گنجور » خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳

علی در ‫۱۳ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۱۵ مهر ۱۳۸۸، ساعت ۰۹:۰۶ نوشته:

خیام استاد شناساندن واقعیت این جهان به مخاطب است . بطوریکه در تمام رباعیات او میبینیم که در حالی که دنیا را بسیار بی آتیه می بیند ولی از لحظه لحظه عمر استفاده برده ، در جهت لذت میکوشد و میداند آدمی که زندگی خود را صرف نظریات متافیزیکی میکند در حقیقت عمر خود را به هیچ فروخته و البته او عمر خود را به هیچ نمی فروشد و زندگی را صرف طرب و مستی و می مینماید . اگر روحش وجود دارد شاد باد ....

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

گرشا در ‫۱ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۱۸:۵۱ پاسخ داده:

خیلی زیبا فرمودید

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

ف-ش در ‫۱۳ سال و ۹ ماه قبل، شنبه ۱۸ مهر ۱۳۸۸، ساعت ۱۵:۱۳ نوشته:

در دقت دوم وسوم و..برهرکسی معلوم میشود که وجودخودش جنبه متافیزیکی دارد و برای حفظ آرامشش ناگزیر است متوجه متافیزیک هم باشد
وضعی است چنین چه میتوان کرد؟
ومقصود خیام از مستی در بسیاری از ابیاتش مستی معمولی نمتواند باشد
روحش شاد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

گرشا در ‫۱ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۱۸:۵۲ پاسخ داده:

منظور از مستی هرچه باشد غالبا مفهوم شادی و لذت دارد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

هومن در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۲۰ آبان ۱۳۸۸، ساعت ۱۴:۳۵ نوشته:

در اینجا , عواملی چون پرسشهای متافیزیکی عامل غم انسان نیست. بلکه زمانه و اتفاقات آن هسنتد که سرمنشا غم برای انسان هستند.
خیام ما را از درگیری با غم دنیا منع میکند.. چرا که لحظات خوش را از انسان میگیرد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

م.ح در ‫۱۲ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲۳ تیر ۱۳۸۹، ساعت ۱۱:۲۲ نوشته:

شاید منظور بی خیالی نسبت به غم و اندوه زمانه است.
چراکه غصه خوردن و غمگین بودن باعث خارج شدن روح از بدن خواهد شد که در دوره ما همان سکته و بیماریهای گوناگونی همچون افسردگی و جنون و غیره را شامل می شود.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

رضا در ‫۱۲ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۱۷ دی ۱۳۸۹، ساعت ۰۲:۰۵ نوشته:

به نظر شما اگه بی خیال نبودن نسبت به غم و اندوه زمانه سبب موارد ذکر شده در حاشیه‌‌‌ی بالایی بشه آیا باید نسبت به این غم و اندوه بی خیال بود؟

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

۷tir در ‫۱۱ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۰، ساعت ۱۵:۵۰ نوشته:

خیام که گرفتار غم زمانه نیست با استناد به شعرهایی که انسان را از فکر این زمانه بیرون میکند و در عین حال پر ز غم و رنجه . . .

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

mazdack در ‫۱۰ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۹ مهر ۱۳۹۱، ساعت ۰۰:۵۷ نوشته:

خیام متفکری واقع گرا و ضّد اسلام و افکار متافیزیکی است!او فرهنگ اصیل ایران را که سرشار از عشق،محبت،واقع گرایی، و انسان محوریست درک کرده و از فرهنگ ارتجاعی و واپسگرأی که این دنیا را به بهانه بهشت جهنم کرده متنفر است!این در اشعار اغلب شعرا و نویسندگان اخه ایرانی‌ هویداست.مسلما اسلامیانی که خود را مجاز به هر تجاوزی به حقوق دیگران میدانند سعی‌ در تفسیر اشعار خیام و سایر شعرای ایرانی‌ بنفع خود دارند.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

unknown در ‫۱۰ سال قبل، جمعه ۳ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۱۸:۵۲ نوشته:

کاملا با مزدک موافق!!..خیام به همون فلسفه ای رسیده بود که بعدها اگزیستانسیال نام گرفت،خیام رنج حقیقی ِ وجود داشتن و بیهودگی دنیارو حس کرده(ایدل چو زمانه میکندغمناکت) و به وضوح تو بعضی رباعی ها می بینیم:
خرّم دلِ آن‌که یک نفس زنده نبود،
و آسوده کسی‌ که خود نزاد از مادر!
وقتی دقیق میشیم به همون نظری میرسیم که مزدک هم اشاره کرده،البته گاهی چارچوب های دینی دیدگاه افرادی را کاملا متفاوت میکند.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

محسن در ‫۹ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۲۰:۳۸ نوشته:

واقعا" استاد به تمام معناست . من هیچ علاقه ای به شعر نداشتم ولی با خواندن اشعار خیام دیوانه شعر شدم

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

بهرام مشهور در ‫۸ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۰۶ نوشته:

خیّام و اعتقاد به روان ؟

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

علی در ‫۷ سال قبل، یکشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۱۵ نوشته:

سلام. من با نظر مزدک موافقم. ولی اگه مخالفم بودم خیلی راحت مگفتم مخالفم نه اینکه توهین کنم. گر من زمی مغانه مستم...

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

شهاب در ‫۶ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۱۶ نوشته:

لطفا معنی این رباعی و تفسیر رو بیان کنید با تشکر

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

معین در ‫۶ سال و ۱۰ ماه قبل، جمعه ۱۸ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۱۴ نوشته:

سلام به همه
چرا انقدر سختش میکنید ؟
خدارو شکر معنی اشعار انقدر ساده و زیباست که سادگیش اونو از هر تفسیر و نقدی بی نیاز میکنه

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

حمید سامانی در ‫۶ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۰۱ نوشته:

ای دل صحیح است نه ایدل

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

کاوه کمالی در ‫۵ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۹ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۲:۱۴ نوشته:

اشعار خیام بسیار واضح و روشنه
هیچ چیزی جز واقع بینی و حقیقت درش وجود نداره .
به نظرم هیچ شاعری مثل خیام پرده حقیقت رو کنار نزده ..
یادش در تاریخ و ادبیات ایران و جهان جاودان باد .

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

مجید در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ مرداد ۱۳۹۸، ساعت ۰۳:۰۶ نوشته:

با سلام و احترام به دوستان و گرامی‌داشت خیام عزیز
بیت اول این یک جمله‌ی سوالی هستش که از خواننده میخواد که از خودش بپرسه: ای‌دل چو زمانه میکند غمناکت؟ کلمه‌ی «چو» در اینجا به معنی «چگونه» می‌باشد و خیام عزیز میپرسد که ای دل چگونه زمانه و چرخ تورا غمناک میکند و یا چرا باید زمانه تورا غمناک کند وقتی که میدانی و دیده‌ای و اطمینان داری که ناگاه _یعنی بدون آگاهی قبلی_ باید این این دنیا را ترک کنی دنیایی که با استناد به رباعیات دیگرِ خیام عزیز نقد است دنیایی که از بودن در آن شک و شبه و آیایی نیست و در مصراع دوم به طعنه می‌فرماید که ناگه برود ز تن روان پاکت،بیرون رفتن روان پاک از تن طعنه‌ای بیش نیست و منظور از آن فقط مردن است پیش درآمدی بر بیت بعد است که به ما آگاهی میدهد که در لحظه زندگی کنیم گذشته تمام شده و فقط باید از آن درس گرفت برای زندگی بهتر برای بهبود زندگی اکنون و فردا که هنوز نیامده و کسی را از آن اگهی نیست فردایی که در هاله‌ای از ابهام است پس به جای تفکرات بیهوده از سبزه شدن تن گذشتگان عبرت بگیریم و بر همان سبزه بنشینیم و از حال لذت ببریم و خوش باشیم بر سبزه کسانی که چه خوش بودند و چه غمناک فعلا سبزه‌ای بیش نیستند و نشان از پایانی یکسان دارد برای هر دو گروه تنها وجه تمایزشان نحوه زندگی‌شان در زمان حیاتشان استخوش باشید، خوش باشید که آواز دهل شنیدن از دور خوش است و بدانید که یکی از اصول مهم در خوش بودن اینست که در این خوش بودن دیگران هم سهیم باشند نه اینکه با خوشی ما عده‌ای از همنوعان ما ناخوش شوند آزار رساندن به دیگران هرگز باعث خوشی و خوشحالی نمیشود چرا که در آخر باعث ناخشنودی خود ما میشود اگر انسان باشیم

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

میلاد در ‫۳ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۲۴ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۲۰:۴۵ نوشته:

چرا فکر میکنید منظور از شراب یا مستی در اشعار شعرای ایران چیزی بجز شراب و مستی هستش چرا با خودتون تعارف دارید اگر شاعر میخاست درباره چیز دیگه ای بگه توانایی گفتنش رو داشت وقتی میگه شراب یعنی شراب همین

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

مهدی در ‫۳ سال قبل، پنجشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۱۲ نوشته:

کسی احتمال میده این ای دل خطاب به دل خودش باشه !؟

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

محمد حکمتی در ‫۳ سال قبل، چهارشنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۳:۱۱ نوشته:

استاد شجریان سال 1378 در مراسم دریافت نشان پیکاسو از دستان فدریکو مایور دبیرکل سازمان یونسکو در مقر این سازمان این ابیات را به زیبایی در دستگاه ماهور اجرا کرده است

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

احمد نیکو در ‫۲ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۱۲ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۱۸ نوشته:

ای دل چو زمانه می‌کند غمناکت
ناگه برود ز تن روان پاکت
بر سبزه نشین بکام دل روزی چند
زان پیش که سبزه بردَمد از خاکت

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

خیام شناس در ‫۲ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۱۸:۵۹ نوشته:

خیام رو نخواهید شناخت چون که از قرآن و سنت وحدیث صحیح دورید اگه اهل سنت بودید حتما خیام حافظ سعدی مولانا را می‌تونستی بشناسید اما چون بقول حافظ ره افسانه زدید نمیتونید بشناسید

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

خیام شناس در ‫۲ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۱۹:۰۰ نوشته:

خیام رو نخواهید شناخت چون.....

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

حبیب شاکر در ‫۱ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۲۰:۰۹ نوشته:

ای دل غم و شادی تو دست خویش است

نه دست زمانه که خودش درویش است

گر شاد کنی دلی ،دلت شاد شود

ور ریش کنی دلی ،جوابت ریش است

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

گنگِ خواب دیده در ‫۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۲ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۰۷:۱۹ نوشته:

بر سبزه نشین و خوش بزی روزی چند

زآن پیش که سبزه بردمد از خاکت

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

	غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
	راهنمای نوار ابزار
	پیشخان کاربر
	اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
	اعلان‌های کاربر
	ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
	خروج از حساب کاربری گنجور
	لغزش به پایین صفحه
	لغزش به بالای صفحه
	لغزش به بخش اطلاعات شعر
	لغزش به بخش حاشیه‌های شعر
	لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر
	لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
	لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ
	لغزش به بخش خوانش‌های شعر
	فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
	فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
	کپی نشانی شعر جاری در گنجور
	کپی متن شعر جاری در گنجور
	به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور
	مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
	مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب)
	نشان کردن شعر جاری
	ویرایش شعر جاری
	ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
	شعر یا بخش قبلی
	شعر یا بخش بعدی

وزن:	مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
منبع اولیه:	ویکی‌درج

ورود به گنجور

رباعی شمارهٔ ۱۳