|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از دلتنگی و عشق عمیق شاعر به معشوق صحبت می‌کند. شاعر با توصیف زیبایی‌های معشوق، مانند لبانی شبیه کوثر و رویی بهشتی، نشان می‌دهد که زندگی بدون او عذاب‌آور است. او عشقی را که به معشوق دارد، بی‌نظیر می‌داند و بیان می‌کند که هر چیز زشت و زیبا در وجود او تغییر می‌کند. همچنین، شاعر به ارزش‌های دنیایی مانند پول و ثروت نیز اشاره می‌کند و می‌گوید که ارزش واقعی عشق و ارتباط عمیق انسانی است. در پایان، با تصویرسازی از چهره معشوق و غم ناشی از دوری، احساسات خود را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: ای کسی که لب‌های تو مانند کوثر و چهره‌ات مانند بهشت است، بی تو زندگی‌ام به عذابی شدید تبدیل شده است.
هوش مصنوعی: عشق و هیجان تو از وجودم کم نمی‌شود، حتی اگر به خاک هم تبدیل شوم.
هوش مصنوعی: وقتی تو در کنارم هستی، هر چیز ناپسند زیبا به نظر می‌رسد. اما زمانی که تو نیستی، هرچه که خوب است به زشتی تبدیل می‌شود.
هوش مصنوعی: سکه و طلا برای بخشش به تو خوب است، اما مرد واقعی آن کسی است که در میدان جنگ جان دهد و به بهشت برود.
هوش مصنوعی: بر چهره آن ماه، با ردّ غبار قلم، صنعت غم تاجی نوشته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جز تو نزاد حوا و آدم نکشت
شیر نهادی به دل و بر منشت
معجز پیغمبر مکی تویی
به کنش و به منش و به گوشت
فخر کند عمار روزی بزرگ
[...]
باز جهان گشت چو خرم بهشت
خوید دمید از دو بناگوش مشت
ابر به آب مژه در روی کشت
گل به مل و مل به گل اندر سرشت
وهم تهی‌پای بسی ره نبَشت
هم ز درش دست‌تهی باز‌گشت
قصد سرم داری خنجر به مشت
خوشتر از این نیز توانیم کُشت
برگ گل از لطف تو نرمی بیافت
بر مثل خار چرایی درشت
تیغ زدی بر سرم ای آفتاب
[...]
با تو مرا سوختن اندر عذاب
به که شدن با دگری در بهشت
بوی پیاز از دهن خوبروی
نغزتر آید که گل از دست زشت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.