حرف آخر قافیه

شماره ۱: سبحانک لا علم لنا الا ما

شماره ۲: دردا و هزار بار دردا دردا

شماره ۳: گه باده و گاه جام خوانیم تو را

شماره ۴: عمری به شکیب می ستودم خود را

شماره ۵: گر شاخ صبوری به بر آید چه عجب

شماره ۶: درج دهنت که هست تنگ و نایاب

شماره ۷: ای رحمت تو شامل ملک و ملکوت

شماره ۸: من ناحیة الوصال هبت نفحات

شماره ۹: توحید حق ای خلاصه مخترعات

شماره ۱۰: یک ذره ز ذرات جهان پیدا نیست

شماره ۱۱: همسایه و همنشین و همره همه اوست

شماره ۱۲: در صورت آب و گل عیان غیر تو کیست

شماره ۱۳: بر شکل بتان رهزن عشاق حق است

شماره ۱۴: زین پیش برون ز خویش پنداشتمت

شماره ۱۵: کردم توبه شکستیش روز نخست

شماره ۱۶: آن کس که لبت دید تو را جان گفته ست

شماره ۱۷: قرب تو به اسباب و علل نتوان یافت

شماره ۱۸: سوفسطایی که از خرد بی خبر است

شماره ۱۹: راهی ست ز حق به خلق بس روشن و راست

شماره ۲۰: روزم به غم جهان فرسوده گذشت

شماره ۲۱: نی بر دل ما ز هیچ یاری باری ست

شماره ۲۲: باز آ که عظیم دردناکم ز غمت

شماره ۲۳: مسکین دل من بر آتش عشق گداخت

شماره ۲۴: با زلف تو نافه را سر مسکینی ست

شماره ۲۵: بی تاب شد از تب ورق نسرینت

شماره ۲۶: فارقت و لاحبیب لی الا انت

شماره ۲۷: هر دیده که روزی به جمالت نگریست

شماره ۲۸: افسوس که دلبر پسندیده برفت

شماره ۲۹: ای سرو سهی که کس به پایت ننشست

شماره ۳۰: تا چند کنی بحث قدیم و محدث

شماره ۳۱: ای با رخت انوار مه و خور همه هیچ

شماره ۳۲: در رنج خمار بودن ای یار ملیح

شماره ۳۳: تا کی ز رخت پرده گشایم گستاخ

شماره ۳۴: المنة لله که نه شیخم نه مرید

شماره ۳۵: آن شاهد غیبی ز نهانخانه بود

شماره ۳۶: هر صورت دلکش که تو را روی نمود

شماره ۳۷: زان جنبش و کوشش که دل خسته نمود

شماره ۳۸: بر روی زمین به تازگی سبزه دمید

شماره ۳۹: بر گوشه چشم تو که چشمش مرساد

شماره ۴۰: یارب برهانیم ز حرمان چه شود

شماره ۴۱: حق فاعل و هر چه جز حق آلات بود

شماره ۴۲: نی غنچه باغ من طراوت گیرد

شماره ۴۳: با طبل اجل کوس نمی دارد سود

شماره ۴۴: عاشق چو شوی تیغ به سر باید خورد

شماره ۴۵: دلخسته و سینه چاک می باید شد

شماره ۴۶: دل تا در دلبر به تظلم شده باد

شماره ۴۷: ای روی تو گل دهان و لب نقل و نبیذ

شماره ۴۸: ای چشم من از نور رخت چشمه نور

شماره ۴۹: دور از رخت ای سنگدل سیمینبر

شماره ۵۰: چشم تو که ریخت خون صد خسته جگر

شماره ۵۱: از سبزه به صحرا نگر ای لاله عذار

شماره ۵۲: بر مائده جهان چه برنا و چه پیر

شماره ۵۳: ای فضل تو دستگیر من دستم گیر

شماره ۵۴: ماییم به راه عشق پویان همه عمر

شماره ۵۵: بی مایه و سودخواهی آمد آخر

شماره ۵۶: جامی دم گفت و گو فرو بند دگر

شماره ۵۷: ای دل پی دلدار نبودی هرگز

شماره ۵۸: دل خسته و جان فگار و مژگان خونریز

شماره ۵۹: گنجشک ضعیف توام ای مایه ناز

شماره ۶۰: ای فاضل منطقی به فریادم رس

شماره ۶۱: چون شب برسد ز صبح‌خیزان می‌باش

شماره ۶۲: من در غم هجر و دل به دیدار تو خوش

شماره ۶۳: ای خاک درت کعبه ارباب خصوص

شماره ۶۴: ای ذات رفیع تو نه جوهر نه عرض

شماره ۶۵: ای بر سر حرف این و آن نازده خط

شماره ۶۶: آن را که نه عاشق است از یار چه حظ

شماره ۶۷: از تفرقه هجر تو در حلقه جمع

شماره ۶۸: خورشید تو زنگ خورده تیغ است دریغ

شماره ۶۹: امروز چنین کز آسمان ریزد برف

شماره ۷۰: کی باشد کی لباس هستی شده شق

شماره ۷۱: ماییم به موج خیز حرمان شده غرق

شماره ۷۲: هر روز روم سوی گلستان غمناک

شماره ۷۳: ای لاله دلسوخته دامن چاک

شماره ۷۴: کردم به طواف خانه یار آهنگ

شماره ۷۵: بگذر به دیار یارم ای پیک شمال

شماره ۷۶: ای چارده ساله مه که در حسن و جمال

شماره ۷۷: در دیده عیان تو بوده ای من غافل

شماره ۷۸: ای برده غمت شادی صد ساله ز دل

شماره ۷۹: گویم نفسی دار ز من پاس ای دل

شماره ۸۰: افلاک بود قسی حوادث چو سهام

شماره ۸۱: ما احسن بالک ای جهان گشته حمام

شماره ۸۲: ماییم و دل تنگ تر از حلقه «میم »

شماره ۸۳: عمری به هوس باد هوا پیمودم

شماره ۸۴: گر در سفرم تویی رفیق سفرم

شماره ۸۵: رفت آنکه به قبله بتان روی آرم

شماره ۸۶: خون می گریم وز تو چه پنهان دارم

شماره ۸۷: گه در هوس روی نکو آویزم

شماره ۸۸: بهر تو به بر و بحر بشتافته ام

شماره ۸۹: هر جا گذرم نوای عشقت شنوم

شماره ۹۰: از زلف تو تاری نربودم رفتم

شماره ۹۱: تا چند غلام کهنه یا نو باشم

شماره ۹۲: تا چند پی نفس دغاباز روم

شماره ۹۳: خوش آنکه ز قید خودپرستی برهیم

شماره ۹۴: هر دم غم آن ماه چگل می گویم

شماره ۹۵: گر دولت وصل را نشایم چه کنم

شماره ۹۶: جانا ز تو تا به چند اندوه کشم

شماره ۹۷: این کاسه که من بی تو به لب می آرم

شماره ۹۸: بنگر به جهان سر الهی پنهان

شماره ۹۹: یا رب ز دو کون بی نیازم گردان

شماره ۱۰۰: یارب همه خلق را به من بدخو کن

شماره ۱۰۱: یارب دلم از بتان سرکش برهان

شماره ۱۰۲: رخ بنمایی که ماه گردون است این

شماره ۱۰۳: آمد سحری به خوابم آن قره عین

شماره ۱۰۴: آن را که زمین کشد درون چون قارون

شماره ۱۰۵: تاریخ جهان که قصه خرد و کلان

شماره ۱۰۶: خواهی به بهار گیر خواهی به خزان

شماره ۱۰۷: گل نیست ز تو به سرخرویی افزون

شماره ۱۰۸: هر فصل گلی کز اثر چرخ برین

شماره ۱۰۹: ای صفوت روح اعظم آیینه تو

شماره ۱۱۰: ای حسن بتان ماه سیما از تو

شماره ۱۱۱: نام تو که خامشی نمی شاید ازو

شماره ۱۱۲: یا من ملکوت کل شی ء بیده

شماره ۱۱۳: ای در دل تو هزار مشکل ز همه

شماره ۱۱۴: در غیرتم از صبا که چون بیگه و گه

شماره ۱۱۵: از شرب مدام و لاف مشرب توبه

شماره ۱۱۶: از میل ملاهی و مناهی توبه

شماره ۱۱۷: ماییم به غمناکی خود شاد شده

شماره ۱۱۸: دور از رخ تو منم ز جان بگذشته

شماره ۱۱۹: هستی همه ذلت و هوان است و ضعه

شماره ۱۲۰: یا رب سوی مقصدم ره سیر بده

شماره ۱۲۱: بود آینه وجود عالم مثلا

شماره ۱۲۲: ای آنکه به بر و بحر بشتافته ای

شماره ۱۲۳: ای دل تا کی فضولی و بوالعجبی

شماره ۱۲۴: گر خاک سر کوی مذلت باشی

شماره ۱۲۵: از پنجه پنج و ششدر شش بدرآی

شماره ۱۲۶: از لطف قد و صباحت خد چه کنی

شماره ۱۲۷: ای از تو به باغ هر گلی را رنگی

شماره ۱۲۸: رفتی که دلم ز بار غم رنجه کنی

شماره ۱۲۹: نی ترک وجود غم فزاینده کنی

شماره ۱۳۰: ای کرده نهان ز سایلت خوان عطا

شماره ۱۳۱: در دعوی لاف معنی از من بگریخت

شماره ۱۳۲: شد فصل بهار و گشتم از غصه هلاک

شماره ۱۳۳: حیران شده ام که میل جان با تن چیست

شماره ۱۳۴: عالم همه با حوادث آفات است

شماره ۱۳۵: دانی چه کسم ز ناکسان ناکس تر

شماره ۱۳۶: بحری ست کف جود شه کوه وقار

شماره ۱۳۷: شه چون مه چارده شب آمد ز سفر

شماره ۱۳۸: هر چند که در دل غم هجران افکند

شماره ۱۳۹: آنها که در آفاق به هم پیوستند

شماره ۱۴۰: زین پیش رهی بود ز بغداد نیاز

شماره ۱۴۱: با غیب به بویت آمد ای حرف شناس

شماره ۱۴۲: ای یافته مرهم خود از داغ مپرس

شماره ۱۴۳: در مسجد و خانقه بسی گردیدم

شماره ۱۴۴: صد تیغ جفا زدی و راندی ز درم

شماره ۱۴۵: گفتم که هوای او برون شد ز سرم

شماره ۱۴۶: آن را که بود نور نبی در بشره

شماره ۱۴۷: بر مسند ناز خفته ای با دگران

شماره ۱۴۸: سرخی ز لب لعل به سنگ آوردن

شماره ۱۴۹: دل از روش مؤمن و ترسا برکن

شماره ۱۵۰: از نور ازل دلت منور بادا

شماره ۱۵۱: گنجشک توام که پای بستم کردی

شماره ۱۵۲: ای باد اگر سوی بدخشان گذری

شماره ۱۵۳: فی القلب دم یسیل من آماقی

شماره ۱۵۴: ای کاش بدانمی که من کیستمی