تا بر سر است سایۀ شه زاده ایرجم

گویی مگر به تاج فریدون مُتَوَّجَم

ما هر دو شاه زاده و ما هر دو ایرجیم

اما چه ایرجی بود او ، من چه ایرجم!

با خلقتش چو خلقت خود می کنم قیاس

گیرد ز مادر و پدر خویشتن لجم

گفتم قتیلِ خنجرِ ابرویِ او شوم

آوخ که سازگار نشد طالعِ کجم

گفتم مُدَرَّجی که مگر شاهزاده ای...

...رج بسپُرَد به حافظه شعر مُدَرَّجم