تا بر سر است سایۀ شه زاده ایرجم
گویی مگر به تاج فریدون مُتَوَّجَم
ما هر دو شاه زاده و ما هر دو ایرجیم
اما چه ایرجی بود او ، من چه ایرجم!
با خلقتش چو خلقت خود می کنم قیاس
گیرد ز مادر و پدر خویشتن لجم
گفتم قتیلِ خنجرِ ابرویِ او شوم
آوخ که سازگار نشد طالعِ کجم
گفتم مُدَرَّجی که مگر شاهزاده ای...
...رج بسپُرَد به حافظه شعر مُدَرَّجم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت‌ها، شاعر به مقایسه خود با شه‌زاده ایرج می‌پردازد و ضمن اشاره به شباهت‌های ظاهری و خانوادگی، احساس ناتوانی و حسرت خود را بیان می‌کند. او از سرنوشت ناخوشایند خود گلایه کرده و اشاره می‌کند که اگرچه هر دو شاهزاده‌اند، اما سرنوشتشان متفاوت است. شاعر همچنین به ناتوانی‌اش در رسیدن به محبوبی که آرزویش را داشته، اشاره می‌کند و از اینکه قادر به تحقق آرزوهایش نبوده، ابراز تأسف می‌کند.
هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن عظمت و اعتبار فرزند شاه ایرج است، به گونه‌ای که می‌توان سایه او را بر سر دید و گویی به ارزش و مقام او مانند تاج فریدون است. در واقع، این تصویر نشان‌دهنده مقام بلند، شکوه و احترام فرزند ایرج است.
هوش مصنوعی: ما هر دو از نسل پادشاهان هستیم و هر دو ایرج نام داریم، اما او چه ایرجی بوده و من چه ایرجم!
هوش مصنوعی: با آفرینش او، به آفرینش خودم فکر می‌کنم و به تفاوتش با والدینش حسادت می‌کنم.
هوش مصنوعی: گفتم که من به خاطر زیبایی و دلربایی او مثل کسی که با خنجر کشته می‌شود، جان می‌دهم. اما افسوس که سرنوشت من به گونه‌ای بود که این آرزو محقق نشد.
هوش مصنوعی: گفتم کسی که به آرامی و تدریجی حرکت می‌کند، شاید شاهزاده‌ای باشد که در دلش شعری از حافظ جا داده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر جا گذر کنی قدم اندر سر قدم
از ترک و روم و تازی و از دیلم و عجم
شاهان و خسروان همه خوابیده روی هم
تاج قباد و افسر دارا و تخت جم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.