گنجور

 
همام تبریزی
همام تبریزی » غزلیات »

شمارهٔ ۶۴

نباتت بر لب شکّر برآمد

زمرد گرد یاقوتت درآمد

ز گلبرگ تو سنبل سر برآورد

زهی سنبل که از گل بر سر آمد

رخت منشور خوبی داشت بی خط

چو خطت بر مثال عنبر آمد

گواهی داد هر جا شاهدی بود

که در حسن تو خطی دیگر آمد