محمد ایلخانی زاده در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۳۵ دربارهٔ رهی معیری » غزلها - جلد سوم » نغمهٔ حسرت:

اگر ردیف داشتیم بود شعر زیبا تر میشد

روفیا در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۲۱:۳۹ دربارهٔ شیخ محمود شبستری » گلشن راز » بخش ۵۹ - جواب:

من کیم تا پیشت اعلامی کنم ...

ناشناس در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۲۱:۳۳ دربارهٔ شیخ محمود شبستری » گلشن راز » بخش ۳۷ - جواب:

چنان کان گبر یزدان و اهرمن گفت
مر آن نادان احمق او و من گفت
به ما افعال را نسبت مجازی است
نسب خود در حقیقت لهو و بازی است
سعدی گرامی این مطلب را اینگونه بیان می کند :
در این نوعی از شرک پوشیده هست
که زیدم بیازرد و عمروم بخست
گرت دیده بخشد خدواند امر
نبینی دگر صورت زید و عمرو
یعنی ان چه در دستور زبان می خوانیم با عنوان فاعل در حقیقت شرک الود است .
فاعل علی الاطلاق اوست . ما نه ضریب هوشی مان را انتخاب کردیم ته علاقه مان به موسیقی نه رنگ چشم و نه تجرببیات زندگیمان .
اگر بگویید من خودم انتخاب کردم که مهاجرت کنم و در هاروارد درس بخوانم من می گویم بی نهایت پارامتر در درون و محیط شما شما را به سوی این تصمیم سوق داد .
پس در نهایت شما مفعول هستید نه فاعل .
ولی توجیه نمی کند که پس ما دیگر هر کاری کردیم کردیم و فعل خداست و ما بی گناهیم . بلکه بدون شک گزاره هایی درست و گزاره هایی غلط هستند و کار نمی کنند و کار ما کشف درستی و نادرستی گزاره ها در حد توانمان است .
و هر کس گزاره های درست و غلط مهم تری را کشف کند از موهبت زندگی بهره مند تر میشود و بهایش را هم می پردازد چرا که هیچ چیز در این جهان مجانی نیست و اینگونه عدل خداوند هم مفهوم می یابد .

سید امیر در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۲۰:۵۹ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب اول در سیرت پادشاهان » حکایت شمارهٔ ۴:

با سلام. در نسخی که بنده دیدم آمده است:
پسر نوح با بدان بنشست
خاندان نبوتش گم شد
سگ اصحاب کهف روزی چند
پی نیکان گرفت و مردم شد
با تشکر

فاطمه در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۵۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶۲:

مصرع دوم بیت اول رو من به صورت:
تو فارغی و به افسوس میرود ایام
هم شنیدم

سارا در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۴۸ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب سوم در فضیلت قناعت » حکایت شمارهٔ ۲:

اگر ترجمه داشت خوب بود

ناشناس در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۴۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳:

dear siavosh babakan
if u look for fruits the garden considers u as a thief and nobody loves a thief , if u look as a lover and love it for love not looking for fruit u turn to a confidant and the garden gives its fruit to u by itself I promise u can try it !

ناشناس در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۱۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰:

اگر به مقام عشق رسیده باشیم به محض ان که ملاقاتش کنیم او را در می یابیم .
اشتباه نمی کنیم .
به محض دیدار می گوییم خودش است و پس از سالها نیز می گوییم خودش بود .
اگر کسی را یار بپنداریم به خطا ، خطا از ماست نه ازو .
در یک لحظه دیدار اطلاعات شگفت انگیز بیکرانی ردو بدل می شود . به شرطی که خوب نگاه کنیم .

رضا در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۱۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۹:

باسلام .
معنی بیت آخر چیه؟
مخدوم شمس دین است تبریز رشک چین است
اندر بهار حسنش شاخ و شجر به رقص آ

غلامرضا عطایی در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۸:۵۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۵:

در وصف نیاید که چه شیرین دهنست آن شیرین حرکاتی همه شیرین سخنست آن

محمد حسین در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۴:۱۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۸:

به نظرم حق با محمد جان باشه... چون تازه وزن شعرم به هم میریزه...
البته محمد آقا شعر از سعدی مگه نیست؟

احمد در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۳:۴۰ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۱:

در بیت اخیر کلمه "است" از نوشتار مانده است

میم جیم در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۱:۰۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۲۱:

حرف دوستم صفا درست است فقط اینکه، دکلمه آن آلبوم از عبدالله آقازاده است

مرتضی ( باران ) در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۰:۴۴ دربارهٔ مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۲۶:

" ز " تار زلفش تن من بسته ی اوست

مرتضی ( باران ) در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۰:۴۴ دربارهٔ مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۲۶:

جوله : بافنده

محمد هارون صادقی در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۴۹ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۲۹:

با عرض سلام و تقدیم احترامات خدمت دست اندرکاران مجموعه ناب و دلپذیر سایت گنجور.
در غزل شماره فوق بیت ذیل از نگاه تایپی اشتباه دارد لطف نموده در قسمت اصلاح آن محبت نماید.
نوشته شده که: پیش دونان چند (ربزی) باید نوشته شود پیش دونان چند ریزی آبروی احتیاج
از توجه تان قبلا اظهار سپاس

مازیار در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۵۴ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۴۹ - اختلاف کردن در چگونگی و شکل پیل:

سخت گیری و تعصب خامی است
تا جنینی کار، خون آشامی است
اوج شعر در این بیت است و به نظر معنای درست با توجه به کل شعر این است که انسان خام را به جنین تشبیه کرده است که هنوز تکامل نیافته و به بند ناف متصل است و از این طریق زنده می ماند و در واقع با خوردن و آشامیدن و تنفس فقط از این طریق فکر میکند تمام دنیا همین است. مانند انسان خام یا همین افرادی که در تاریکی هر کدام تفسیری از پیل داشته اند بنا بر آن بخش کوچکی که در دسترس آنها بوده است.

روفیا در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۲۲ دربارهٔ شیخ محمود شبستری » گلشن راز » بخش ۶۲ - تمثیل در اطوار سیر و سلوک:

راستی شیخ صنعان بود یا شیخ سمعان ؟؟!

محمد بی غم در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۳۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۷:

به نظر من مصرع آخر باید به این شکل باشه تا وزن عروضی رعایت شده باشه:
چون من روم از جهان چه محدث چه قدیم

احمد زارع در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۲۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۰:

در رابطه با نظر آخرین دوست مون، کامران که فرمودند مصراع :
بگذاشتند ما را، در دیده آب حسرت...
.
مشکل وزنی داره، لازمه ذکر کنم که این بیت هیچ مشکل وزنی نداره و هیچ هجایی کم نیست، اگه با دقت تقطیع کنین متوجه می شین
اتفاقا همین مصراع، نشون دهنده ی بزرگی و علم شیخ اجل بوده، چرا که به جای استفاده از هجای کوتاه و بلند، در رکن اول، از دو هجای کشیده پشت سر هم استفاده کرده :
بگ
ذاش
تند
و با این کار از سرعت وزن و ریتمیک بودنش کاسته تا اندوه رو بهتر نشون بده به وسیله این هجاهای کشیده.
وقتی می خونیم این مصراع رو ناخودآگاه یه مکث و آهستگی توو خوندن مون رخ میده و متوجه می شیم که غیر از مضمون، حتی لحن و وزن هم اندوه بار هست.
ممنونم