جلوه گر خواهی چو در آئینه روی خویش را
در ضمیر ما ببین روی نکوی خویش را
ظاهر و باطن نکویی را دریغ از ما مدار
گل دریغ از کس ندارد رنگ و بوی خویش را
عقده از زلف تو بگشود و بکار من ببست
تا بدست شانه دادی تار موی خویش را
منکه دل بود از برایم چاره جو در هر غمی
گم براه عشق کردم چاره جوی خویش را
هرکسی را نفس میباشد عدوی جان، ولیک
وای بر آن کس که نشناسد عدوی خویش را
یک در از جنت به روی خویشتن بگشاده است
آنکه عمری داشت نیکو خلق و خوی خویش را
گر کسی بر خرمن مردم چو موران داشت چشم
کی تواند بست پای هرزهپوی خویش را
نیک و بد چون ثبت میگردد به دیوان عمل
بهْ که بربندی زبان یاوهگوی خویش را
آرزوی مهر، (صابر) از کسی در دل مدار
ورنه خواهی برد در گور آرزوی خویش را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و ارزش درون و بیرون انسان اشاره میکند و تأکید میکند که نباید از خوبیها و صفات نیک خود غافل گردید. او به ویژه به محبت و عشق میپردازد و میگوید هر کس به نوعی میتواند دشمن جان خود باشد، اما باید به خودآگاهی برسد و با آگاهی به ضعفها و برتریهای خویش پی ببرد. همچنین شاعری به اعمال نیک و بد اشاره میکند و اینکه هرکار انسان ثبت میشود، لذا باید مراقب سخنان و اعمال خود باشد. در نهایت، دعوت به دوری از آرزویهای بیپاسخ میکند و بر اهمیت برقراری ارتباط با خود تأکید میکند.
هوش مصنوعی: اگر میخواهی همچون یک آینه زیبا و جذاب باشی، باید زیبایی واقعیات را در دل و ذهن ما بازتاب کنی.
هوش مصنوعی: ظاهر و باطن خوبی را از ما دریغ مدار، چرا که گل هیچکس را از عطر و رنگ خود بیبهره نمیگذارد.
هوش مصنوعی: عقدهای که از زلف تو داشتم باز شد و در عوض، کار من مشکلاتی پیدا کرد. تا زمانی که تو تار موی خود را به دست شانه سپردی.
هوش مصنوعی: من که دل و احساس دارم، در هر اندوهی به دنبال راه حلی هستم. در عشق، تنها به جستجوی آرامش خود پرداختهام.
هوش مصنوعی: هر فردی در دل خود نیرویی دارد که میتواند برای او مضر باشد، اما افسوس بر آن کسی که دشمن خود را نشناسد و از آن آگاه نباشد.
هوش مصنوعی: کسی که در طول زندگیاش به خوبی رفتار کرده و اخلاق نیکویی از خود نشان داده، اکنون در بهشت را به روی خودش گشوده است.
هوش مصنوعی: اگر کسی مانند مورچهها به خرمن مردم نگاه کند، چگونه میتواند پای خود را از دنبال کردن بیهدف و هوسبازانه بازدارد؟
هوش مصنوعی: کارهای خوب و بد هر فرد در دفتر اعمال او ثبت میشود، پس بهتر است که زبان خود را از حرفهای بیهوده و نادرست بند یا.
هوش مصنوعی: اگر به دوستی یا محبت کسی امیدوار باشی، باید مراقب باشی، زیرا ممکن است در آخرین لحظه تنها آرزوهای تو باقی بماند و هیچ چیز ملموس نداشته باشی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر بدانی قیمت یک تار موی خویش را
کی دهی بر باد زلف مشکبوی خویش را
آمدی با روی از گل تازه تر دوشم به خواب
تازه کردی در دل من آرزوی خویش را
تا نگردد گل ز اشکم زین همه دل کز بتان
[...]
آرزومند توام، بنمای روی خویش را
ور نه، از جانم برون کن آرزوی خویش را
جان در آن زلفست، کمتر شانه کن، تا نگسلی
هم رگ جان مرا، هم تار موی خویش را
خوبرو را خوی بد لایق نباشد، جان من
[...]
رفت سوی خانه چون بنمود روی خویش را
تا نماید بر غریبان راه کوی خویش را
در نیابم لذتی از همزبانیهای یار
بس که می یابم پریشان، گفت وگوی خویش را
آن پری از من گریزان است و من از انفعال
[...]
از فلک هرگز نخواهم آرزوی خویش را
در گره دارم چو گوهر آبروی خویش را
قسمتم لبریز صهبا می کند همچون سبو
گر فشارم با دو دست خود گلوی خویش را
نیست هرگز خالی از سودای عشق او سرم
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.