تواند صورتی دادن شبیه آن پریرو را

مصور گر کند از بال عنقا خامهٔ مو را

هزاران معنی باریک باشد بیت ابرو را

به غیر از مو شکافان کس نفهمد معنی او را

به نغمه دل چو نی بستند کم ظرفان و زین غافل

که این می آخر از تندی کند سوراخ پهلو را

مگر نقلی ز روی نسخهٔ حسن تو بردارد

که مه امشب کشید از هاله جدول صفحه ی رو را

غنی تا چند باشد سینه چاک از دست عریانی

به تار پیرهن دوزید چاک سینهٔ او را