زین بحر بیکران کم هر اعتبار گیر
موج گهر شو و سر خود در کنار گیر
الفتپرست کنج دلی، اضطراب چیست
رخت نفس در آینهداری قرار گیر
مردان به احتیاط به امن آرمیدهاند
چندانکه گرد خویش برآیی حصارگیر
دانا ستم کمینی خفّت نمیکشد
برخاستن ز صحبت دونان وقار گیر
وصل هوس کرای تمنا نمیکند
این بوالفضول ترک ره انتظارگیر
نقش خیال پردهٔ اعیان نهفته نیست
راز نهان آینهها آشکار گیر
نتوان نگاشت سر خط عبرت به هر مدار
برخیز دودهای ز چراغ مزارگیر
این است اگر فسون هوس بعد مرگ هم
بار نفس چو صبح به دوش غبار گیر
تا خاک گشتن آب ز گوهر نمیرود
ای شرم کوش دامن دل استوار گیر
هرچند کار چشم نمیآید از زبان
ای لب تو احولیکن و نامش دوبارگیر
مشتی غبار خود ز خیالش به باد ده
طاووس شو فضای جهان در بهار گیر
دل چون امام سبحه اگر بفشرد قدم
بیدل ه یک پیاده ره صد سوارگیر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تأمل در زندگی، عشق، و سیر و سلوک روحانی میپردازد. شاعر از خواننده دعوت میکند که از سطح گذرای زندگی فراتر رود و به عمق معانی بپردازد. او تأکید میکند که انسان باید در جستجوی آرامش و حقیقت درون خود باشد و از وسوسههای دنیا دوری کند.
محورهای کلیدی شامل هشدار به احتیاط در زندگی، ضرورت خودشناسی و توجه به رازهای درونی، و لزوم ترک هوس و انتظار برای چیزهای ناچیز است. در نهایت، شاعر تأکید میکند که انسان باید با دلی استوار و پُر از عشق به سراغ زندگی برود و از درون خود زیبایی بیفزاید.
هوش مصنوعی: از این دریا بیپایان، به اندازهای که میتوانی اهمیت ببر و مانند مروارید از خودش را پیدا کن و سر خود را در کنار آن قرار بده.
هوش مصنوعی: آغوش محبت را در دل خود نگهدار، پس چرا نگران هستی؟ نفس خود را در آینهداری آرام کن.
هوش مصنوعی: مردان با احتیاط و محافظهکاری در مکانی امن نشستهاند تا جایی که دور خود را حصاری مانند ایجاد کردهاند.
هوش مصنوعی: عاقل هیچگاه تحقیر و ظلم را تحمل نمیکند، بنابراین از ارتباط با افراد ناتوان و بیمقدار فاصله بگیرد و بر وقار خود بیفزاید.
هوش مصنوعی: برقراری ارتباط و وصال، به خواستهای از جنس هوس نیاز ندارد. این فردی که زیادهگوی بیفایده است، از انتظار و جستجوی آن رابطه دست برنمیدارد.
هوش مصنوعی: تصویری که در فکر ما خلق میشود، در حقیقت وجود واقعی آن نهفته است. رازهای پنهانی که در آینهها نهفته، میتوانند به وضوح نمایان شوند.
هوش مصنوعی: نمیتوان درس عبرت را در هر زمانی و بر هر مسیری نوشت، اما باید از نور و هدایت کسانی که قبلاً رفتهاند، استفاده کرد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اگر بگذاریم خواستهها و آرزوهای دنیایی ما، پس از مرگ هم ادامه پیدا کند، باید بار سنگین نفس و نفسکشیدن را به دوش بکشیم، مانند غباری که بر صبح نشسته است. به عبارتی، این احساس اراده و اشتیاق میتواند ما را در زندگی و حتی پس از آن دچار رنج و بار سنگینی کند.
هوش مصنوعی: آب، اگرچه به خاک تبدیل میشود، اما ارزش و لایههای درونی خود را از دست نمیدهد. ای شرم، تلاش کن و دلت را محکم نگهدار.
هوش مصنوعی: هرچند چشمها نتوانند به خوبی احساسات را منتقل کنند، اما ای لبِ تو، با گفتار خود به خوبی احساسات را بیان کن و نامی را دو بار بر زبان بیاور.
هوش مصنوعی: با خیال خود و از توهماتت رها شو و به مانند طاووسی زیبا و شگفتانگیز شو، تا فضای دنیا را در روزهای بهاری به زیبایی مشاهده کنی.
هوش مصنوعی: اگر دل مثل دانههای تسبیح فشرده شود، انسان بیدل میتواند با یک قدم، مسیری را بپیماید که صد نفر سوار نمیتوانند طی کنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای روزگار خورده کم روزگار گیر
بیغوله را ز تیر حوادث حصار گیر
یکره که در سرای سپنجی نشستهای
اندیشه کن ز راه و شدن را شمار گیر
اکنون که کارهای جهان با خصومت است
[...]
ای دل به کوی فقر زمانی قرار گیر
بیکار چند باشی دنبال کار گیر
گر همچو روح راه نیابی بر آسمان
اصحاب کهفوار برو راه غار گیر
تا کی حدیث صومعه و زهد و زاهدی
[...]
اندیشه کن ز دوزخ و جائی قرار گیر
روز شمار و هیبت او در شمار گیر
ای دل ترا که گفت بدنیا قرار گیر
وین جان نازنین را اندر حصار گیر؟
بر چار سوی طبع بزن خیمۀ مراد
جایی چنین وطن ز سر اختیار گیر؟
آمد حجاب هشت درخلد چار طبع
[...]
سرمایه جنون ز نسیم بهار گیر
داغت اگر کمی کند از لاله زار گیر
داغی که نیست سکه ناسور بر رخش
بی اعتبارتر ز زر کم عیار گیر
باد مراد رفت به طوفان نیستی
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.