گذشتگان‌که ز تشویش ما و من رستند
مقیم عالم نازند هر کجا هستند
چو اشک شمع شرر مشربان آزادی
ز چشم خویش چکیدند اگرگهر بستند
همین نه نالهٔ ما خون شد از نزاکت یأس
کدام رشته‌کزین پیچ و تاب نگسستند
عنان‌کشان هوس صنعت نظر دارند
خدنگ صید جهانند تا ز خود جستند
به عاشقان همه‌گر منصب‌گهر بخشی
همان به عرض چکیدن چو اشک تردستند
نکرده‌اند زیان محرمان سودایت
اگر ز خویش‌گسستند باکه پیوستند
چه جلوه‌ای که چو شبنم هواییان گلت
شدند آب و غبار نگاه نشکستند
ز ساز عافیت خاک می‌رسد آواز
که ساکنان ادبگاه نیستی، هستند
کدام موج ندامت خروش طاقت نیست
شکستگان همه آواز سودن دستند
در این زمانه سخن محو یأس شد بیدل
دمید عقدهٔ دل معنیی‌که می‌بستند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به وضوح به احساسات و وضعیت انسان‌ها در گذشته و حال می‌پردازد. او از گذشتگان یاد می‌کند که از نگرانی‌های دنیوی رهایی یافته‌اند و در آرامش به سر می‌برند. شاعر به آزادی و عشق اشاره می‌کند که گویی اشک‌های عاشقان همچون شمعی در حال سوختن، از دل رنجیده می‌چکد. او به یأس و ناامیدی اشاره می‌کند و می‌پرسد که چه چیز از پیوندها و آرزوها جدا شده است. در ادامه، شاعر بیان می‌کند که انسان‌ها در جستجوی لذت و زیبایی هستند و هرچند از خود دور شده‌اند، اما به هم پیوسته‌اند. او همچنین از نقش ادب و آگاهی سخن می‌گوید و اینکه در جهان، ندامت و یأس بر زبان‌ها حاکم شده است. در نهایت، شاعر به این نکته می‌رسد که در این زمانه، گفتگوهای ناشی از ناامیدی و شکست در حال افزایش است.
هوش مصنوعی: گذشتگان که از نگرانی‌های خود رها شده‌اند، در هر کجا که باشند، در دنیای آرامش به سر می‌برند.
هوش مصنوعی: وقتی که اشک شمع به خاطر عشق سرازیر شد، گویی این اشک‌ها همانند دانه‌های درخشانی بودند که از چشمانش جاری شدند.
هوش مصنوعی: ناله‌های ما از درد و ناامیدی به جایی رسیده که به خون تبدیل شده است. کدام رشته از این پیچیدگی و گرفتاری تاکنون نرشته و پاره نشده است؟
هوش مصنوعی: آنان که کنترل و هدایت خود را در دست دارند، آرزوی بهره‌برداری از زیبایی‌ها و هنر را دارند و مانند تیرهایی که به سوی شکار پرتاب می‌شوند، در جستجوی آزاد شدن از قید و بندهای خود هستند.
هوش مصنوعی: به عاشقان، هرچقدر هم مقام و جایگاه درخشان داشته باشند، باز هم مانند اشک‌های لطیف و نازک جاری می‌شوند.
هوش مصنوعی: اگر دوستان و کسانی که از عشق تو بهره‌مند هستند، به تو آسیبی نرسانده‌اند، پس دیگرانی که از تو دور شده‌اند، به من نزدیک شده‌اند.
هوش مصنوعی: چه زیبایی‌ای دارد وقتی که شبنم بر گل‌ها نشسته و آنها به شکلی دل‌انگیز خود را نشان می‌دهند، در حالی که آب و غباری که در نگاه‌ها وجود دارد، شکسته نمی‌شود.
هوش مصنوعی: از ساز آرامش و آسودگی، صدایی به گوش می‌رسد که نشان می‌دهد افرادی که در عالم ادب و معنا زندگی می‌کنند، در حقیقت وجود ندارند.
هوش مصنوعی: کدام موجی از پشیمانی آن‌قدر قوی است که نتواند کسانی که آسیب دیده‌اند را فرا ببرد؟ همه‌ی آنها به دنبال نجات و رهایی هستند.
هوش مصنوعی: در این دوران، حرف‌ها و سخنان امیدواری کم‌رنگ شده و به یأس تبدیل شده است. بیدل، احساسات و درونیاتش را بیان کرده و معنای عشق و دلبستگی را که قبلاً پنهان کرده بودند، آشکار کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
درخت غنچه برآورد و بلبلان مستند
جهان جوان شد و یاران به عیش بنشستند
حریف مجلس ما خود همیشه دل می‌برد
علی الخصوص که پیرایه‌ای بر او بستند
کسان که در رمضان چنگ می‌شکستندی
[...]
چو زلف خویش چرا عهد یار بشکستند
چرا به تیغ جفا جان خستگان خستند
ز محنت شب هجران و اشتیاق وصال
به چشم حسرت ما راه خواب دربستند
قسم به روی چو خورشید تو که هشیاران
[...]
به هوش سیر چمن کن که شاهدان مستند
قرابه بر سر ابر بهار بشکستند
چمن پیاله کش است و صبا قدح پیمای
معاشران صبوحی ز خواب برجستند
به زیر خرقه نهان باده می خورد صوفی
[...]
ز فتنه ای دل و جانم به ناله بر دستند
که ناز و عشوه ز تاثیر صحبتش مستند
چگونه می به میان آورم در این مجلس
که باده حوصله سوز است و جمله بد مستند
کدام بزم بچیدم که تنگ حوصله گان
[...]
فسردگان که طلسم وجود نشکستند
ازین چه سود که چون کف به بحر پیوستند
ز جوش بی‌خبری کرده‌ایم خود را گم
وگرنه توشهٔ ما بر میان ما بستند
چه باده شوق تو در ساغر شهیدان ریخت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.