هم خنده خوش است و هم خرامت!
خود گوی که نالم از کدامت؟!
از دام مکن مرا هم آزاد
ار مرغ دگر فتد بدامت
یاد آر ز ناامیدی من
چون غیر دهد ز من پیامت
گیرم کام خود از تو روزی
کآرم پی نعش خود دو گامت
خرم نفسی که افتد آذر
در سایه ی سرو خوشخرامت
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
لغزش به بخش حاشیه‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ |
|
|
لغزش به بخش خوانش‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش شرح‌های صوتی |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور |
|
|
مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه |
|
|
مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب) |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
هم خنده خوش است و هم خرامت!
خود گوی که نالم از کدامت؟!
از دام مکن مرا هم آزاد
ار مرغ دگر فتد بدامت
یاد آر ز ناامیدی من
چون غیر دهد ز من پیامت
گیرم کام خود از تو روزی
کآرم پی نعش خود دو گامت
خرم نفسی که افتد آذر
در سایه ی سرو خوشخرامت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره می‌کند و از حالت‌های مختلف عشق و احساسات خود سخن می‌گوید. او هم از خوشی و خنده معشوق سخن می‌گوید و هم از ناله‌های خود، و احساس دوگانه‌اش را از عشق بیان می‌کند. شاعر از شوق آزادی از قید عشق می‌گوید، اما در عین حال آرزوی وصال را دارد و به یاد ناامیدی خود می‌افتد. او همچنین اشاره به لذت‌هایی دارد که در سایه معشوق و زیبایی‌هایش می‌تواند تجربه کند. در کل، این شعر به توصیف پیچیدگی‌های عشق و احساسات شاعرانه می‌پردازد.
هوش مصنوعی: هر دو حالتی که تو داری، یعنی خنده و زیبایی، خوشایند هستند! خودت بگو که من از کدام یک باید گله کنم؟
هوش مصنوعی: از چنگ تو مرا رهایی ببخش، چون اگر پرنده‌ای دیگر به دام تو بیفتد، من نیز نمی‌خواهم در بند بمانم.
هوش مصنوعی: به خاطر بسپار که وقتی در ناامیدی به سر می‌برم، یاد تو می‌تواند امیدی برایم باشد.
هوش مصنوعی: اگر روزی به آرزوی خود از تو برسم، باید برای رسیدن به آن آروز، قدمی بردارم که به سمت مرگ خودم می‌رود.
هوش مصنوعی: خوشحالم که در سایه‌ی درخت سرو زیبا، آتش مهر و محبت بر افروخته می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
درخواستی آنچه بود کامت
درخواسته خاص شد به نامت
مهر تو نگار سرو قامت
بر من رقمست تا قیامت
خو کرده به گوشهٔ ندامت
زندانی درد، تا قیامت
ده چیز نبی حق به امت
فرمود علامت قیامت
هم نامه نامهاست نامت
قانون نجات شد کلامت
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.