شاهد عید از در آمد شد ز دل اندوه بیم
ساقی گل‌چهره کو مطرب کجایی کو ندیم
بعد از این دل مرده نتوان بود کز لطف هوا
مردگان را زنده می‌دارد از این جنبش نسیم
همره ما باش تا بنمایمت دیر مغان
زاهدا اینست رندان را صراط مستقیم
می‌زند در پرده مطرب نکته توحید را
فهم این معنی نخواهد کرد جز ذوق سلیم
عکس ساقی را به جام می همی‌بیند بصیر
آنچنان کز می کند حل معما را حکیم
ارتکاب معصیت را گرچه شد انسان عجول
نیست چندان در بر حلم خداوند حلیم
می‌کنم من در گنه اصرار کاندر روز حشر
تا توانم کرد میزانش بر عفو رحیم
هست شیطان را طمع آمرزش از عفو خدای
رحمت و انعام ایزد بس که شد عام عمیم
با وجود بسمله نبود ضرر در هیچ شبی
می بده ساقی به بسم الله الرحمن الرحیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این غزل از خوشحالی در آمدن عید و غلبه بر اندوه سخن می‌گوید. او از ساقی گل‌چهره و مطرب می‌خواهد که همراهش باشد تا لذت نوشیدن را بچشد و از زیبایی‌های زندگی بهره‌مند شود. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که عشق و زیبایی می‌توانند مردگان را زنده کنند و از تنهایی نجات دهند. او همچنین به مفهوم توحید و عشق به خدا اشاره دارد و اعتراف می‌کند که انسان‌ها گاهی خطاهایی مرتکب می‌شوند، اما خداوند حلیم و رحیم است و انسان‌ها می‌توانند به روز قیامت امید به آمرزش داشته باشند. شاعر در نهایت یادآور می‌شود که شفقت و رحمت الهی همواره فراگیر است و با نام خداوند آغاز می‌کند.
هوش مصنوعی: در روز عید، محبوبی دل‌انگیز و زیبا از در وارد شد و به دل و اندوه من پایان داد. ای ساقی، می‌ریزی که دوست من کجاست؟ کو آن نوازنده‌ای که با ما جشن بگیرد؟
هوش مصنوعی: دیگر نمی‌توان دل مرده‌ای داشت، زیرا لطفِ هوا و نسیم به قدری تاثیرگذار است که می‌تواند مردگان را زنده کند.
هوش مصنوعی: با ما همراه باش تا تو را به میخانه‌ها نشان دهیم، ای زاهد! این جا راه درست برای رندان است.
هوش مصنوعی: مطرب در پرده موسیقی نغمه‌ای می‌زند که اشاره به مفهوم یگانگی خدا دارد، اما فقط کسانی که ذوق و سلیقه درستی دارند، می‌توانند آن را درک کنند.
هوش مصنوعی: بینایی کسی که در می‌نوشد، چنان است که تصویر ساقی را در جام می‌بیند، مثل حکمتی که یک حکیم از حل معما به‌دست می‌آورد.
هوش مصنوعی: انسان ممکن است به اشتباه کارهای نادرستی انجام دهد، اما در مقابل صبر و بردباری خداوند که دارای حلیم است، به اندازه کافی عجول نیست.
هوش مصنوعی: من در گناهانم اصرار دارم، زیرا در روز قیامت امیدوارم که بتوانم وزن آنها را بر اساس بخشش و رحمت پروردگار قرار دهم.
هوش مصنوعی: شیطان امید دارد که از بخشش پروردگار و رحمت او بهره‌مند شود و این امید به قدری فراوان و گسترده است که تقریباً همه را دربر می‌گیرد.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه همیشه آغاز به نام خداوند با برکت است، در هیچ شبی ضرری وجود ندارد؛ پس ای ساقی، با نام خدا به من بنوشان.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
فر او گاه وزیدن گر به سنگ آرد نسیم
یک سخندان را ز یک معطی نه زر باید نه سیم
خیر ازو زینت همی سازد چو اجسام از لباس
فضل از او قوت همی گیرد چو ارواح از نسیم
روی او در چشم ما همچون به دور اندر صدور
[...]
چون تمام عمر نیکی کرد با تو آن کریم
از بدی خود چرا ترسی تو آخر ای لئیم
تو یتیمی با تو او هرگز نخواهد کرد قهر
زانکه او خود کرد نهی قهر کردن با یتیم
هرچه میخواهی تو ازوی میدهد بیشک تورا
[...]
مهتر آن بهتر که باشد فاضل و راد و کریم
تا هم از وی مدح او را مایه بردارد حکیم
حکمت آرا اینقدر داند که مهتر به بود
فاضل و راد و کریم از جاهل و زفت و لئیم
هر لئیم و زفت و جاهل را نگوید مدح از آنک
[...]
علم آصف گنج قارون صبر ایوب رسول
یاد کرد اندر کتاب این هر سه لقمان حکیم
هرکه بازد عاشقی با این سه چیز ای نیکنام
لام او هرگز نبیند روی ضاد و روی میم
خواجه را دیدی تو تا بنشست بر دیوان ملک
خود خبر داری که من از غصه‌اش چو نمی‌زِیَم؟
او میان دست و آنگه بر سر او من به پای
او ز من غافل ولیکن من از او غافل نِیَم
آرزو می‌آیدم روزی که او در منصبش
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.