اگر نه بخت من او دایم از چه خواب کند
وگرنه جان من از چیست اضطراب کند
مدام می کشد آن چشم مست زآن لب لعل
بلی چو ترک شود مست میل خواب کند
مگر زپرسش روزحساب غافل شد
نگاه او که بدل ظلم بیحساب کند
کمال رحم و مروت بود که صیادی
بقتل بسمل در خون طپان شتاب کند
چه کرد گفتیم آن زلف با رخ جانان
هر آنچه با رخ خورشید و مه سحاب کند
دهان تست اگر انگبین و کان شکر
چرا بپاسخ تلخم همی جواب کند
کند بآینه ی رویت آه مشتاقان
همان که ابر سیه رو بآفتاب کند
سگان خیل خود آنگه که یار بشمارد
مرا امید کز آنجمله انتخاب کند
مدام طوق بگردن فکنده آشفته
که خویش را سگ درگاه بوتراب کند
در جهان برخم بسته اند آشفته
مگر که دست خداوند فتح باب کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساسات عمیق و پیچیده خود اشاره می‌کند. او می‌گوید اگر بخت او نبود، معشوقش چگونه می‌توانست خواب ببیند و آیا او (شاعر) دلیل اضطرابش را می‌داند یا نه. او از زیبایی چشمان معشوق و تاثیر آن بر خود سخن می‌گوید و می‌فرماید که حتی در روز حساب هم نمی‌تواند از نگاه او غافل بماند. شاعر به رحم و مروت اشاره می‌کند و از حال صیادی که با بی‌رحمی شکارش را می‌کشد، سخن می‌گوید. سؤال‌هایی درباره زلف و چهره یار دارد و به تلخی و شیرینی عشق اشاره می‌کند. او همچنین به تضاد بین محبت و ستم در ارتباط با عشق می‌پردازد و در نهایت از امید به انتخاب شدن در میان دیگران سخن می‌گوید. این شعر نشان‌دهنده‌ی تنش‌ها و زیبایی‌های عشق و انتظار است.
هوش مصنوعی: اگر شانس من نیست که همیشه با او باشم، پس چرا این خواب و خیال را داشته باشد و اگر نیست، چرا دل من اینقدر نگران است؟
هوش مصنوعی: چشمان خمار و جذاب او به طور مداوم مرا به سوی خود می‌کشند، و وقتی که او از من دور می‌شود، من به شدت به خواب و بی‌خود شدن از او دلبسته می‌شوم.
هوش مصنوعی: آیا او از پرسش روز قیامت غافل شده است که بدون حساب و کتاب به ظلم ادامه می‌دهد؟
هوش مصنوعی: نیکی و جوانمردی این است که کسی که شکار شده را در حالی که زخمی است، رها نکند و به او کمک کند.
هوش مصنوعی: ما درباره زلف‌های آن محبوب صحبت کردیم، که هر چیزی را که با چهره خورشید و ماه انجام دهد، انجام می‌دهد.
هوش مصنوعی: اگر دهان تو شیرین‌تر از عسل و شکر باشد، چرا در پاسخ به تلخی‌ها این‌چنین تلخ سخن می‌گویی؟
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف حسرت و عشق می‌پردازد. در آن، به زیبایی چهره معشوق و تأثیر آن بر دل عاشقان اشاره شده است. شاعر می‌گوید که زیبایی چهره معشوق مانند آینه‌ای است که قلب مشتاقان را تحت تأثیر قرار می‌دهد، درست مثل این که ابرهای سیاه و تیره وقتی که به آفتاب می‌رسند، کنار می‌روند و نور را در بر می‌گیرند. در واقع، زیبایی معشوق باعث روشنایی و شفافیت دل عاشق می‌شود.
هوش مصنوعی: وقتی که محبوب من به جمع دوستانش نگاهی می‌اندازد، امید دارم که مرا نیز از میان آنها برگزیده و به عنوان همراه خود انتخاب کند.
هوش مصنوعی: همیشه در حالتی آشفته و پریشان، طوقی به گردن خود دارد، تا اینکه خود را قربانی کند، مانند سگی که در درگاه بوتراب می‌ماند.
هوش مصنوعی: در دنیا همه‌چیز به هم ریخته و آشفته است، مگر اینکه ارادهٔ خداوند مسیر را باز کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دلا بسوز که سوزِ تو کارها بِکُنَد
نیازِ نیمْ‌شبی دفعِ صد بلا بِکُنَد
عِتابِ یارِ پری‌چهره عاشقانه بکَش
که یک کرشمه تلافیِّ صد جفا بکُند
ز مُلک تا ملکوتش حجاب بردارند
[...]
چو ترک سرکش من پای در رکاب کند
کرشمه بر مه و جولان بر آفتاب کند
فراز خانه زین جا نکرده گرم هنوز
هزار خانه صبر و خرد خراب کند
چگونه لذت تیغش چشم که در دم قتل
[...]
گلی که شرح غمم پیش او صبا بکند
خوشست یک بیکش گر چو من ادا بکند
ز غمزه تو نیاید طریق دلجویی
جز اینکه قصد دل زار مبتلا بکند
به تندخویی آن مست بین که زاید تیغ
[...]
سفیده دم که صبا بوی مشگ ناب کند
شمیم گل دل ریش مرا خراب کند
چگونه دل نکشد سوی گلستان امروز
که غنچه خمیه زند سنبلش طناب کند
بباغ فاخته کوکو زند همی یعنی
[...]
چو ترک من هوس مجلس شراب کند
هزار عاشق دل خسته را کباب کند
خراب چون نشوم از کرشمهای کسی
که در کرشمه اول جهان خراب کند؟
شدم ز حسرت او در نقاب خاک و هنوز
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.