تو را سزاست ببالا لباس دارائی
بکوب نوبت وحدت بکاخ یکتائی
تو حسن داری و خوبان بخویش مغرورند
تو گنج بخشی و قارون بلاف دارائی
بصیرت از تو در این پرده دید مردم چشم
وگرنه کس نشنیده زپیه بینائی
اگر که قدرت تو پشه ای برانگیزد
فتد زهیبت او پیل از توانائی
اگر زحسن خود او را نه بسته ای زیور
چگونه یوسف مصری کند خودآرائی
بکنه ذات تو هرگز نبرده ره امکان
بگو حکیم بنه فکر خام سودائی
پی شناختنت معترف بعجز احمد
مگر تو در صفت خویش خود بفرمائی
مظاهر تو نبی و علی و اولادش
از این ظهور مگر در میان ما آئی
پناه میبرد آشفته بر در حیدر
که از کرم در رحمت بر اوی بگشائی
مدر تو پرده آشفته را بپنجه عدل
روا مدار زدرویش خویش رسوائی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به وصف صفات الهی و عظمت خداوند می‌پردازد. شاعر به توصیف زیبایی‌ها و دارایی‌های الهی اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که انسان‌ها با وجود زیبایی‌ها و قدرت‌های خود، در برابر خداوند قدرتی ندارند. اگرچه انسان‌ها ممکن است به خود فخر بفروشند، اما خداوند تنها منبع واقعی زیبایی و قدرت است. شاعر همچنین به اهمیت شناخت خداوند و عجز انسان در درک کامل صفات او اشاره می‌کند و از راهنمایی و رحمت الهی برای بندگان طلب می‌کند. در نهایت، شاعر بر لزوم حفظ کرامت و عدم رسوایی بندگان خدا تأکید دارد.
هوش مصنوعی: شایسته است که تو لباس ثروت را بر تن کنی و با قدرت به قله‌ی یکتایی و اتحاد دست یابی.
هوش مصنوعی: تو زیبایی و زیبایی‌ها به زیبایی خود مغرورند. تو گنجی هستی که بخشش و حیف و میل ثروت را نشان می‌دهی، اما قارون به دارایی‌اش دل‌خوش است.
هوش مصنوعی: توانایی بینایی تو باعث شده که در این دنیای پر از نیرنگ و ظاهر، رفتارهای مردم را به خوبی درک کنی. در غیر این صورت، هیچ کس نمی‌تواند حقیقت را ببیند و از آن آگاه شود.
هوش مصنوعی: اگر قدرت تو به اندازه‌ای باشد که یک پشه را به پرواز درآورد، پس از ترس او حتی فیل هم به لرزه می‌افتد.
هوش مصنوعی: اگر زیبایی خود را از او پنهان نکرده‌ای، چطور یوسف مصری می‌تواند خود را زینت دهد؟
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هیچ مخلوقی نمی‌تواند به ذات خداوند دست یابد و آن را درک کند. بنابراین، ای حکیم، از فکر و خیال خام و بی‌اساس خود دست بردار و به حقیقت فکر کن.
هوش مصنوعی: به دنبال شناخت تو هستم و به ناتوانی خود در این زمینه اعتراف می‌کنم، مگر اینکه خودت در توصیف ویژگی‌های خود به من بگویی.
هوش مصنوعی: آیا نشانه‌های تو مانند پیامبر، علی و فرزندانش تنها به خاطر ظهور تو در بین ما نیست؟
هوش مصنوعی: شخصی که در شرایط سخت و ناامنی زندگی‌اش قرار دارد، به درگاه علی (ع) پناه میبرد، زیرا می‌داند که با بزرگواری و مهربانی‌اش، درهای رحمت و کمک را به روی او می‌گشاید.
هوش مصنوعی: پردهٔ آشفته را با دستان خود به هم نزن و با انصاف خودت را در معرض رسوایی قرار نده.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گرفتمت که رسیدی بدانچه می‌طلبی
گرفتمت که شدی آنچنان که می‌بایی
نه هر چه یافت کمال از پیش بود نقصان
نه هر چه داد، ستد باز چرخ مینایی؟!
بزلف مشکی، جانا، بچهره دیبایی
چو تو نباشد، دانم، کسی بزیبایی
مرا تو گویی: در هجر من شکیبا شو
کرا بود ز چنین صورتی شکیبایی ؟
زبان ببندی و هر ساعت از حدیث مرا
[...]
بر من آمد دوش آن در چشم بینائی
ز بهر جستن تدبیر رای فردائی
هرآنچه داشت بدل راز پیش من بگشاد
بلی چنین سزد از یکدلی و یکتائی
چه گفت گفت بخواهم شدن ز تو یکچند
[...]
کریم بار خدایا به ما توبه شائی
غریب نیست اگر بر همه ببخشائی
اسیر و عاجز و بیچاره و گنهکاریم
نهاده گوش به امر تو تا چه فرمائی
به درگه تو چه خیزد ز ما و طاعت ما
[...]
بزرگوارا در انتظار بخشش تو
نمانده است مرا طاقت شکیبائی
سه چیز رسم بود شاعران طامع را
نخست مدح و دوم قطعه تقاضائی
اگر بداد سوم شکرا اگر نداد هجا
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.