توسن به سر عنان به من ده
وان لعل شکر فشان به من ده
این چهره چو زعفران نگه کن
آن لعل شکر نشان به من ده
پنهان ز رقیب، نیم‌بوسی
پیش آر سر و نهان به من ده
وامی است مرا، بر آن لب خوش
رهنی به سر زیان به من ده
یک شب، تو بخواه این حوالت
آن بسته دُر دهان به من ده
دشنام تو مدحت اثیر است
راضی شدم از تو، آن به من ده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به عشق و جذابیت معشوقه‌اش می‌پردازد و از زیبایی‌ها و ویژگی‌های او سخن می‌گوید. او در تصاویری شاعرانه به مقایسه زیبایی معشوقه با عناصر زیبا و ارزشمند می‌پردازد و نشان می‌دهد که چطور عشق و اشتیاقش بر او تأثیر گذاشته است. شاعر از وی می‌خواهد که اگر روزی در وفا و عشق به او برگردد، می‌تواند روح و دلش را شاد کند و به او امید بدهد. حرف‌ها و احساسات عاشقانه او نشان‌دهنده شدت عشق و علاقه‌اش و آرزوی وصال است.
هوش مصنوعی: به من اجازه بده تا مهار اسب تندرو را در دستانم بگیرم و آن نگین سرخ رنگ را که باعث می‌شود شکر به زمین بریزد، به من بسپار.
هوش مصنوعی: به زیبایی و جذابیت چهره‌ای که مانند زعفران درخشان است، نگاه کن و آن لعل زیبا که نشانی از شکر دارد را به من نشان بده.
هوش مصنوعی: پنهانی از رقیب، نیمه‌ای از بوسه را به پیش بیاور و به من بده تا با مخفیانه‌ترین حالت آن را دریافت کنم.
هوش مصنوعی: به من بده وامی که بر آن لب خوش، با رهنی دلکش، به زیانم خواهد بود.
هوش مصنوعی: یک شب، از تو می‌خواهم که این هدیهٔ زیبا را که در دستانت هست، به من بدهی.
هوش مصنوعی: دشنام تو برای من مانند ستایش است، من از تو راضی شدم، آن را به من بده.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.