|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به استفاده از نمادگرایی و تصویرسازی پرداخته و به موضوع پیری و شکایت از وضعیت آن میپردازد. شاعر با اشاره به اینکه رنگ موهای سفید نشانه پیری است، به کسی میگوید که بهانهجویی و کجخلقیاش را رها کند. همچنین به او یادآوری میکند که از مشکلاتش نمیتواند فرار کند و به جای نگرانی از وضعیتش، بهتر است که با پذیرفتن پیری، به زندگی ادامه دهد. در نهایت بر این نکته تأکید میکند که نمیتوان به گذشته بازگشت و بهتر است این واقعیت را بپذیرد.
هوش مصنوعی: هر چقدر که موهای تو سفید شده و پیری به سراغت آمده، تو هنوز به بهانههای مختلف به کارهای جوانی خود ادامه میدهی.
هوش مصنوعی: میگویی که این کار از روی جنون و دیوانگی است، اما من نمیدانم که چرا و به چه دلیلی این کار را انجام میدهی.
هوش مصنوعی: در اینجا به تصویری از یک فردی اشاره شده است که در وضعیت نامطلوبی قرار دارد و به طوری احساس میکند که مانند پنبه در میانه یک مزرعه گم شده است. او نمیتواند صدای دیگران را بشنود و از مشکلات خود رنج میبرد، به طوری که انگار نمیتواند از این وضعیت خلاص شود.
هوش مصنوعی: دیگر از آنچه که هستی نباید خود را بیشتر آزرده کنی. حالا که بزرگتر شدهای، چرا به خودت آسیب میزنی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای خروس ایچ ندانم چه کسی
نه نکو فعلی و نه پاک تنی
سخت شوریده طریقیست تو را
نه مسلمانی و نه برهمنی
طیلسان داری و در بانگ نماز
[...]
ساکن خانقاه «اَوْ اَدْنی»
سالک شاهراه «اَرْسَلْنا»
چون تو را خوان و کاسه نبود
بیهده کوس مهتری چه زنی
بی مروت تو را منی نرسد
ای منی چند از این منیّ و منی
با همه نادری و نو سخنی
برنتابیم روی از آن کهنی
گره مشک، بر سمن چه زنی
لشگر زنگ، بر ختن چه زنی
چون ز لعل تو، بوسهای طلبم
بر شکر لؤلؤ عدن چه زنی
صد گریبان دریده است از تو
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.