دلیرم کرد در سودای عشقش ترک جان کردن
که بی سرمایه فارغ باشد از قید زیان کردن
به پند ناصح از پای سگانش برندارم سر
به قول دشمنان عیبست ترک دوستان کردن
تنم چون تار مویی بوده در وی نهان زلفت
ز من آموخت اندر تار مویی دل نهان کردن
عجب نبود که زلف هندویش دل ها نهان دارد
متاعی را که دزدیدند می باید نهان کردن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از عشق و شهامت سخن می‌گوید. او به خاطر عشقش آماده است که جانش را فدای آن کند و بی‌سرمایه از قید زیان رها باشد. او به نصیحت‌ها گوش نمی‌دهد و از دوستانش دست نمی‌کشد، هرچند ممکن است به او بگویند که این کار نادرست است. وجود او مانند تار مویی است که در زلف معشوق پنهان شده و از او درس دیده که چگونه دلش را در دل دیگری پنهان کند. همچنین اشاره می‌کند که زیبایی زلف معشوق می‌تواند دل‌ها را به خود مشغول کند و متاعی که غنیمتی ارزشمند است باید پنهان بماند.
هوش مصنوعی: شجاعت من در جستجوی عشق او باعث شده که با کمال میل از جانم بگذرم، چرا که بی‌هیچ منفعتی می‌توانم از زنجیر ضرر رهایی یابم.
هوش مصنوعی: من به توصیه مشاورانم گوش نمی‌دهم و نمی‌گذارم که پای سگان مرا از زمین بلند کنند؛ زیرا طبق گفته دشمنان، ترک کردن دوستان عیبی بزرگ است.
هوش مصنوعی: بدن من همچون تار مویی است که در زلف تو نهان است و از تو آموخته‌ام چگونه دل را در تار مویی پنهان کنم.
هوش مصنوعی: غافلگیرکننده نیست که موهای هندی‌اش دل‌ها را پنهان کرده باشد، چرا که گنجی را که دزدیده‌اند، باید پنهان کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خداوندا ترا زیبد خداوندی جهان کردن
که تو دانی ز بدخواهان جهان جان جهان کردن
تو دانی بدسگالان را نشان تیر کردن دل
تو دانی دشمنان را تن بکردار کمان کردن
ندانم هیچ بندی را که نتوانی گشادن تو
[...]
بهار آمد، ولی سرو گلستان چون توان کردن
که بی یاران خود، حیف است گشت بوستان کردن؟
گسسته سلک صحبت دوستانم باز و من زنده
بدین خواری نه از راهست یاد دوستان کردن
مرا گویی «فراموشش کن و آزاد شو از غم »
[...]
زبان خامه نتواند حدیث دل بیان کردن
که وصف آتش سوزان بنی مشکل توان کردن
در آن حضرت که باد صبح گردش در نمی یابد
دمادم قاصدی باید ز خون دل روان کردن
شبان تیره از مهرش نبینم در مه و پروین
[...]
مطول قصه‌ای دارم که گر خواهم بیان کردن
به صد طومار و صد دفتر نشاید شرح آن کردن
به معنی صورتی امشب نمودی روی و این صورت
نمی‌یارم عیان گفتن نمی‌شاید نهان کردن
من این صورت کجا گویم من این معنی کرا گویم؟
[...]
چه باشد جان که نتوان صرف راه دلستان کردن؟
ازان جان جهان نتوان کنار از بیم جان کردن
خوشا سودای یکجا گر چه باشد سر به سر نقصان
که سودایی شدم ز اندیشه سود و زیان کردن
گرفتم باغبان سنگدل مانع نمی گردد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.