|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از درد و غم ناشی از دوری محبوب صحبت می‌کند. او به دنبال چاره‌ای برای تسکین دلش است، اما نمی‌داند چگونه می‌تواند بر این غم فائق آید. شاعر به شدت تحت تاثیر یاد محبوبش قرار دارد و این حالت او را به مرز فرسودگی و ناامیدی می‌کشاند. گریه و اندوه به بخش جدایی ناپذیری از زندگی‌اش تبدیل شده است و به رغم این که گریه می‌کند، این اشک‌ها کمکی به تسکین دردش نمی‌کنند.
هوش مصنوعی: من راه حلی برای تسکین درد دل خود پیدا کرده‌ام، اما نمی‌دانم چگونه می‌توانم قلبم را شاد کنم.
هوش مصنوعی: از زیبایی چهره‌ات چنان دلم پرآشوب شده که نمی‌توانم به خودم اجازه دهم چشم از این درد برگردانم و دلتنگی‌ام را فراموش کنم.
هوش مصنوعی: به خاطر دردها و شکست‌هایی که به صورت مکرر در زندگی‌ام با آنها روبرو شدم، قادر هستم همه آن مصیبت‌ها را در یک حلقه غم و اندوه جمع کنم.
هوش مصنوعی: به خاطر فراق تو، گریه برایم تبدیل به عادت شده است، وگرنه من از گریه کردن بیزارم و هیچ نیازی به آن ندارم تا درد دلم کم شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.