روح و ریحان در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۰۷ دربارهٔ وحدت کرمانشاهی » غزلیات » شمارهٔ ۱:
وحدت که بود زنده خَضَروار مگر خورد
از چشمه حیوان فنا آب بقا را
تا به مقام فنا نرسی، زنده نمیشی، فوق زیبا
فرهود در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۹:۲۶ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب هفتم در تأثیر تربیت » حکایت شمارهٔ ۱۲:
هم‌کجاوه را به این علت «عدیل» می‌گفته‌اند که شخصی هم‌وزن و هم‌سنگ را در یک سوی دیگر کجاوه می‌گذاشته‌اند.
خانم الف در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۲۲ دربارهٔ مجد همگر » دیوان اشعار » معمیات » شمارهٔ ۵:
منظور هندوانه است؟
فرهود در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۷:۵۱ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب هفتم در تأثیر تربیت » حکایت شمارهٔ ۱۷:
بدرقه یعنی محافظ و گارد
جاوید مدرس اول رافض در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۳۳ دربارهٔ جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۶۴:
عشق شد در دل مقیم ای عقل درد سر ببر
در بیت سوم ( درد سر ببر) درست نیست
بجایش درد سر برو
باید گفت:
عشق شد در دل مقیم ای عقل درد سر برو
کاندرین خلوتسرا محرم نمی بینم تو را
یاسان در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۴:۴۰ در پاسخ به شایان دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۳:
«دنیا» درست است. (همانطور که شما به منابع دیگر نیز رجوع کرده‌اید) «دنیا» (دن+یا) از دو هجای بلند تشکیل شده در حالی که در نگاه نخست انتظار می‌رفت به جای هجای بلند دوم دو هجای کوتاه بیاید، اما این از «اختیارات شاعری» است که در مواردی خاص یک هجای بلند را به جای دو هجای کوتاه بگذاریم.
فرهود در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۴:۳۴ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب اول در سیرت پادشاهان » حکایت شمارهٔ ۱۶:
در تمام اشعار کهن ایرانی تلفظ گرسنه، گُرْسِنِه یا گُرْسَنِه درست است. در خوانش شعرها، تلفظ امروزی آن یعنی در سیلاب اول «گُرُس» کاملا غلط است. این تلفظ غلط ظاهرا در دوره قاجار و پایتختی تهران همه‌گیر شده است.
و زآن پس بیامد سوی میمنه
چو شیر ژیان کاو شود گرسنه
فردوسی
یاسان در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۴:۲۹ در پاسخ به مسعود دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۳:
توضیح نداده‌اید که روی چه حسابی فکر می‌کنید یه جور سانسور بوده؟ در حالی که در منابع مختلف همین آمده. این از اختیارات شاعری است که در موارد خاصی می‌توان دو هجای کوتاه را با یک هجای بلند جایگزین کرد. از قضا اگر به جای «دنیا» کلمه «بهشت» بگذارید بسیار با وزن شعر ناجور خواهد بود.
علیرضا میرشکار در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۲۱ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۱۸:
من همیشه بخش هجده رو میخونم و همیشه گریه میکنم ،همیشه ،همیشه ،همیشه
شولیده در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۰۸:۵۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۰:
پدرم با ارزشترین چیز در دنیا را بخاطر زندگی در لحظه با عشقش به پشیزی فروخت. مشخصه بودن با حوا به بهشت می ارزید... منم که فرزند همون پدرم هم باید به چنین مرحله ای برسم.....زندگی در عشق و کنار یار بالاترین لذت دنیاست.... پدرم روضه رضوان به دو گندم بفروخت......
رضا Rjamshidy@gmail.com در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۰۸:۱۵ دربارهٔ وحشی بافقی » فرهاد و شیرین » بخش ۱۰ - گفتار در چگونگی عشق:
همین میل است کآهن را در آموخت
کآهن درست است نه کهن
ج امیدوار در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۰۶:۳۹ دربارهٔ سعدی » گلستان » دیباچه:
شیوایی و شیرینی سخن سعدی به اندازه ایست که نقایص بعضی از عقایدش را میپوشاند. بعنوان مثال :
پشت دوتای فلک راست شد از خرمی
تا چو تو فرزند زاد مادر ایام را
حامیان برابری زن و مرد از اینکه سعدی همه کردیت فرزند آوری را به پدر داده است ممکن است گله مند شوند ولی این بیت آنقدر رسا، شیرین و شیوا گفته شده که خواننده یا متوجه نمی‌شود ویا به دیده اغماض مینگرد.
فرهود در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۰۵:۴۱ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب سوم در فضیلت قناعت » حکایت شمارهٔ ۲۷:
گویا منظور از «زر یک مَرده» یعنی سکه‌ای که تصویر یک آدم بر آن نقش شده است. که معمولا سکه زر بوده است.
امیرحسین صباغی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۰۴:۱۲ دربارهٔ عنصری » رباعیات » شمارهٔ ۲۹:
به احتمال زیاد این از عنصری نیست چون گور به معنی قبر و گور به معنی گورخر به دو شکل تلفظ می‌شدند و طبعا قافیه‌شدنی نبودند.
امیرحسین صباغی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۰۳:۴۹ دربارهٔ رودکی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱:
لفظ دماغ احتمالا تا یکی دو قرن پیش هیچ معنی بینی نمی‌داده. این رباعی به احتمال زیاد یا برای رودکی نیست یا صورتی تحریف‌شده از آن است.
سروش جامعی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۵۵ دربارهٔ حافظ » ساقی نامه:
بیا ساقی آن تلخ شیرین گوار
که شیرین بود باده از دست یار
چرا این بیت حذف شده!
Mahmood Shams در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۳۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۳۷:
دوستانی که از یک بیت یا خواندن یک شعر ،
شاعران را قضاوت می کنند به بی ادبی ، بی دینی ، کافری و .....
نشان دهنده کمبود مطالعه و عدم آگاهی
که با بیتی یا از شعری بدون تامل و دانستن شرایط و موضوع نتیجه گیری می کنند
شخصیت خود را زیر سؤال می برند ! چون افرادی که مطالعه وسیع و بیشتری دارند و از آثار و اشعار بزرگان شعر و ادب مطلع و آگاه هستند
جناب مولانا در مثنوی معنوی آورده
از خدا جوییم توفیق ادب
بی‌ادب محروم گشت از لطف رب
بی‌ادب تنها نه خود را داشت بد
بلک آتش در همه آفاق زد
سید محسن در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۲۴ دربارهٔ نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۸ - ستایش اتابک اعظم شمس‌الدین ابوجعفر محمدبن ایلدگز:
درود بر ادیبان--حتما فرصت پیش نیامده تا مدیریت محترم سری به این شعر بزنند و فرمایش اقای اشتری را در نظر بگیرند
سید محسن در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۰۶ دربارهٔ نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۶ - در سابقه نظم کتاب:
درود بر ادیبان--جناب ادی توجه فرمایند---شاعر از زبان خداوند به خودش می گوید===اگر مثل فردوسی شاهنامه را برای دستمزد طلائی بسرائی داغ طلا را بر دل تو هم میگذارم--پس شعر خالص فقط برای من بگو---
فرشاد گودرزی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۲۴ دربارهٔ نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۵۷ - مناظرهٔ خسرو با فرهاد: