MOSTAFA Nikroozi در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۲۰ دربارهٔ قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۵۱۴:

قابل تامل 

MOSTAFA Nikroozi در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۱۹ دربارهٔ قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۵۰۹:

بسیار زیبا 

MOSTAFA Nikroozi در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۱۷ دربارهٔ قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۵۰۴:

خیلی زیبا و دلنشین

MOSTAFA Nikroozi در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۱۶ دربارهٔ قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۵۰۱:

چقدر زیبا 

تهمینه سیمرغ در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۲۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۲:

ذهن ما و دریافت های ما از هستی، به اندازه ی نور خورشید است در مقابل نور فانوس، و این کوچک بودن دریافت ما از هستی است که باعث حیرانی ما میشود . 

 

جاوید مدرس اول رافض در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۰۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲:

تضمین این غزل حافظ
پنیر و سبزه کجا،رغبت کباب کجا
شکوه و جلوه ی دریا کجا،سراب کجا
دروغ محض کجا و جواب ناب کجا
.........
صلاحِ کار کجا و منِ خراب کجا
ببین تفاوتِ ره کز کجاست تا به کجا
*********************
ریا و مکر و تجاوز به عنف در ناموس
تظاهر به عمل، نا نوشته در قاموس
فریب خورده وزین راه رفته و مائوس
..........
دلم ز صومعه بگرفت و خِرقِهٔ سالوس
کجاست دیرِ مُغان و شرابِ ناب کجا
**********************
چنانکه مهر و وفا نیست روی زیبا را
سهی قدان سیه چشم ماه سیما را
قرار و صبر نماندست ناشکیبا را
........
چه نسبت است به‌رندی صَلاح و تقوا را
سماعِ وعظ کجا نغمهٔ رباب کجا
***********************
می مغانه زدل غصه را همی کاهد
زتاب جعد تو مه بر زمین همی تابد
چو عطر موی تو از آستین من لافد
.......
ز رویِ دوست، دلِ دشمنان چه دریابد
چراغِ مرده کجا شمعِ آفتاب کجا
***********************
بجای کوثر موعود، دل پیاله بخواست
اگر کبوتر دل می تپد به سینه رواست
رضای خاطر یارم کجاست ، یار کجاست
........
چو کُحلِ بینشِ ما خاکِ آستانِ شماست
کجا رویم بفرما ازین جناب کجا
************************
کنون که بر کفِ گل جامِ بادهٔ صاف است
به صدهزار زبان بلبلش در اوصاف است
چه وقتِ مدرسه و بحث کشف کَشّاف است؟
..............
مبین به سیبِ زَنَخدان که چاه در لاف است
کجا همی‌ رَوی ای دل بدین شتاب کجا
**************************
شَمَمتُ روحَ وِدادٍ و شِمتُ برقَ وِصال
یعنی=بوی خوش دوستی را شنیدم و برق وصال را
جملگی سیر و تماشا کردم
بیا که بویِ تو را میرم ای نسیمِ شِمال
به خاکِ ما گذری کن، که خونِ مات حلال
.............
بشد که یاد خوشش، باد روزگارِ وصال

خود آن کرشمه کجا رفت و آن عِتاب کجا
*************************
رسید نامور آن پیکت از دیار ای دوست
ز نقد قلب  بپایت کنم، نثار ای دوست
چراغ چشم "مدرس" در انتظار ای دوست
.............
قرار و خواب ز حافظ طمع مدار ای دوست
قرار چیست صبوری کدام و خواب کجا
***************************
مفاعلن/ فعلاتن/ مفاعلن/فعلن

الهام عبدلی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۵۱ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » داستان اکوان دیو » داستان اکوان دیو:

معنی جمله جرا نیست؟؟؟

Mojtaba Razaq zadeh در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۴۱ در پاسخ به مهدی دربارهٔ سعدی » گلستان » باب پنجم در عشق و جوانی » حکایت شمارهٔ ۱۰:

زنخندان یعنی چونه

داره میگه چونه اش ریش در اورده

Abbasrapper در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۱۷ در پاسخ به فرهود دربارهٔ نظامی » خمسه » مخزن الاسرار » بخش ۳۱ - داستان سگ و صیاد و روباه:

ممنون از شما

کاظم (مُحِبّ) در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۱۱ در پاسخ به پوریا دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۳۳:

یا نور

کاظم (مُحِبّ) در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۱۰ در پاسخ به میلاد دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۳۳:

درود بر شما

در اشعار عرفا ، بخصوص در اشعار حافظ ، که گاه ملامتیه خوانده میشوند ، در بسیاری از مواقع، الفاظی که معنای واقعی آن منفی است، با معنایی مثبت استفاده می شود. همانطور که اگر این ابیات را عرفانی تلفی کنیم، قطعا شراب چیز بدی است و اینجا دعوت به نوشیدن آن شده است. حتما میدانید که در ادبیات عرفانی، شراب یعنی حق طلبی و بکار انداختن قوه روحانی انسان با بهره گیری از نیروی عقل و جذبات قلب. پس هرآنچه که به این مفهوم عالی برگردد ، چه دُرد باشد چه جام چه ساغر و چه شراب، همگی به آن مفاهیم راجع است. همچنین در کلمه مرکب دُردی خوار ، خوار به معنای خوردن است نه خواری و ذلت. به همین ترتیب دزد و طرار هم مفهومی غیر از مفهوم لغوی خود دارد. و شاید اشاره به کسانی دارد که در نیمه های شب و زمانی که همه در خواب غفلت اند ، به دنبال حقیقت و کسب ثروت های ابدی الهیه هستند.

همه اینها، مطالبی بود که به ذهن این حقیر رسید. قطعا مفاهیم و تعابیر دقیقتر و بهتری موجود است که توسط سایر عزیزان و دانشمندان قابل بررسی و بیان خواهد بود.

Mojtaba Razaq zadeh در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۰۵ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب پنجم در عشق و جوانی » حکایت شمارهٔ ۴:

سعدی هم اهل دل بوده

حکایت رو متاسفانه کامل متوجه نشدم اگر استادی هست لطفا نکات رو اضافه کنه

کاظم (مُحِبّ) در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۵۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۲:

هو الله

درود بر همه عزیزان.

فکر میکنم بر این مناقشه بین عزیزانی که از ابیات اسطورهای ادبی ایرانی برداشت عرفانی می کنند و سایرین که برداشت ظاهری از آن دارند، تنها یک پایان وجود دارد؛ و آن التفات به این موضوع است که: اولا ما در این دنیای ظاهر، با جناب خیام هیچ ارتباط رودرو نداشته ایم و قطعا آنچه را مدنظر او بوده نمی دانیم؛ لذا هیچکس نمی تواند به طور قطع، آنچه در سویدای دل آن جناب بوده را تصریح و تأکید کند. ثانیا هرکسی این حق را دارد که با کلمات ارتباط مورد نظر خود را برقرار کند؛ البته با این شرط که این ارتباط منجر به آراءی که به زیان دیگران نیست، شود. این را از این جهت عرض کردم که بطور مثال کسانی که با کلمات کتب مقدسه از جمله قرآن ارتباط شخصی خود را برقرار می‎‌‌کنند تا زمانی حق استخراج و انتشار آراء خود را دارند که این نظرات به قتل و غارت و جنگ و خشونت و تکفیر و تفسیق سایر ابناء بشر منتهی نگردد. به همین مراتب، هر نوع برداشت از آثار ادبی و عرفانی موجود، آزاد بوده و هرچند نظرات سایرین برای ما نامأنوس باشد، نباید این حق اظهار رأی را از ایشان سلب کنیم. ضمن اینکه خاصه در مسأله معرفت و عرفان، ما حتی می توانیم از ناچیزترین موجودات این عالم (البته به ظاهر)، درس معرفت اخذ کنیم. چه برسد به این کلمات پربار و زیبا و ادبی از لسان این ستارگان درخشان آسمان ادب و هنر.

اساسا این فرهنگ و هنر گفتگو و بردباری در صحنه ادب و هنر و تفکر است که ما را در صحنه عمل در جامعه به صلح و صلاح و مساعدت و تعاون سوق می‌دهد.

کلمه، از آنجهت کلمه است که می تواند درون ما چنگ زده و چیزی به ما بیافزاید و وجود ما را ارتقاء دهد.

به امید جهانگیر شدنِ دوستی و دوستی و دوستی ...

مریم دهقانپور در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۴:۴۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۰۹:

درود بر همگی، باتوجه به خوانش متن اونجا که میگه که بدانست که در بند تو خوشتر (که) رهایی 

میتونست بجای که از (ز) استفاده بشه: خوشتر از رها بودن

قطره بقایی در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۴:۲۰ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۲:

مصرع(مکتوب به کهسار برید از حلب ما) را ویرایش کردم اما تغیر نکرد چرا؟؟

ابراهیم در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۴:۰۵ در پاسخ به علی‌آقا دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » رزم کاووس با شاه هاماوران » بخش ۳:

درود

با اینکه خوانش استاد خالقی مطلق را شنیده بودم این مطلب منتشر شده رو خواندم. باید خاطر نشان کنم که حداقل در چند جای دیگر فردوسی بزرگ از اصطلاح کنام «پلنگان و شیران» برای ارجاع به «جولانگاه دشمنان» استفاده کرده است.

مسافر در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۰۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۹:

سلام

این غزل توسط آقای پرویز شهبازی در برنامه 981 گنج حضور به زبان ساده شرح داده شده است

می توانید ویدیو و صوت شرح  غزل را در آدرسهای  زیر پیدا کنید:

 

aparat

parvizshahbazi

فرهود در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۰۸:۲۶ در پاسخ به مهسا دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۸۷:

این غزل یکی از زیباترین غزلهای مولاناست. در بیتی که شما درباره آن می‌پرسید در این بیت از صنعت مراعات نظیر استفاد شده کلمه «کور» در مصرع اول و در مصرع دوم کر (کر و کور مراعات نظیر است) و همچنین ریتم ابیات قبل هم حفظ شده است. پر و پار ... کر و کار ... تر و تار ...

مضافا اینکه کر می‌تواند معنی «توان» هم بدهد که بی‌ربط به کار نیست.

محمدرضا نعمت‌اللهی در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۰۸:۲۳ دربارهٔ یغمای جندقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۰۰:

در آخرین بیت اگر کلمه صعوه نام یک حیوان باشد که در «چنگال باز» اسیر شده، معنای بیت کامل می‌شود، ولی من صعوه را به این معنی پیدا نکردم.

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۰۸:۰۱ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۷۶- سورة الانسان (الدهر)- مکیة » النوبة الاولى:

إِنَّا هَدَینَاهُ السَّبِیلَ  - الإنسان : 3

***

[عین القضات همدانی] (1)

هدایت ایزدی ثمره راه رفتن است.

***

[یزدانپناه عسکری]

هدایت انسان در راه تجریدی، ثمره ی صیقل نقطه ی اتصال با حق نعالی است.

_____

(1) - نامه های عین القضات همدانی ج3 به اهتمام دکترعلینقی منزوی –دکتر عفیف عسیران .تهران: انتشارات اساطیر 1377 ص 384