الف رسته در ۱ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۰۳ در پاسخ به کوروش دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۱۷۹ - پیدا شدن روح القدس بصورت آدمی بر مریم بوقت برهنگی و غسل کردن و پناه گرفتن بحق تعالی:
از بیت ۱۷ بخوانیم که واژهٔ دلیل را به کار برده است:
من دود آتشی هستم،من تنها یک دلیل آتش هستم. بروید از هر آن چه تعبیر و تفسیر از آن شاه می‌کنید دوری بگزینید.
زیرا که آفتاب هیچ دلیلی لازم ندارد جز پرتوهای بلند خود.
کجا سایه می‌تواند دلیل آفتاب باشد. سایه را همین بس است که ذلیل آفتاب باشد. ( دقت کنید که دلیل و ذلیل جناس دارد).
جلال و شکوه این دلیل همان ذلیل بودن و پیرو آفتاب حق بودن اوست. همهٔ ادراکات بشری پسین هستند و وجود آفتاب حق پیشین است.
الف رسته در ۱ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۲۱:۲۴ در پاسخ به کوروش دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۱۷۹ - پیدا شدن روح القدس بصورت آدمی بر مریم بوقت برهنگی و غسل کردن و پناه گرفتن بحق تعالی:
کودکان همواره خندان و شاد هستند و دانایان همیشه ترشرو /// چون شادی کودکان از شش می‌آید ولی ترشی از جگر
این باوری بوده است در حکمت و طب و روانشناسی قدیم.
الف رسته در ۱ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۲۱:۱۹ در پاسخ به کوروش دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۱۷۹ - پیدا شدن روح القدس بصورت آدمی بر مریم بوقت برهنگی و غسل کردن و پناه گرفتن بحق تعالی:
این که من گفتم پخته نبود و نیم خام رها می‌کنم /// اگر سخن پخته می‌خواهی از حکیم سنائی غزنوی بشنو
جهن یزداد در ۱ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۵۷ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » جمشید » بخش ۱ - پادشاهی جمشید هفتصد سال بود:
چو این کرده شد ساز دیگر نهاد
زمانه بدو شاد و او نیز شاد
ز هر انجمن پیشه‌ور گرد کرد
بدین اندرون نیز پنجاه خورد
گروهی که اثرونیان خوانی‌اش
به نام پرستندگان دانی‌اش
جدا کردشان از میان گروه
پرستنده را جایگه کرد کوه
بدان تا پرستش بود کارشان
نوان پیش روشن جهاندارشان
ردی بر دگر دست بنشاندند
همی نام تشتاریان خواندند
کجا شیر مردان جنگ آورند
فروزندهٔ لشکر و کشورند
کز ایشان بود تخت شاهی به جای
و ز ایشان بود نام مردی به پای
پسودی سه دیگر گره را شناس
کجا نیست از کس بر ایشان سپاس
بکارند و ورزند و خود بدروند
به گاه خورش سرزنش نشنوند
ز فرمان تن‌آزاده و ژنده‌پوش
ز آواز پیغاره آسوده گوش
تن آزاد و آباد گیتی بر اوی
بر آسوده از داور و گفتگوی
چه گفت آن سخن‌گوی آزاده مرد
که آزاده را کاهلی بنده کرد
چهارم که خوانند اهتوخوشی
همان دست‌ورزان ابا سرکشی
کجا کارشان همگنان پیشه بود
روانشان همیشه پر اندیشه بود
بدین اندرون سال پنجاه نیز
بخورد و بورزید و بخشید چیز
-
اثرونی/اسرونی/اهرونی بچم روحانی است
گروهی که آترونیان خوانیش
به رست پرستندگان دانیش
ردی برکشیدند و بنشاندند
همی نام تیشتاریان خواندند
گروهی نشسته چپ شهریار
نهاده ورا نام ارتیشتارپسویی سه دیگر گره را شناس
کجا نیست از کس بریشان سپاسسدیگر گروه واست ریوش کرد نام
جدا کردشان از خلایق تمام
جهن یزداد در ۱ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۵۱ دربارهٔ فخرالدین اسعد گرگانی » ویس و رامین » بخش ۳۱ - آگاه شدن شاه موبد از کار ویس و رامین:
زبان بگشاد بر دشنام دایه
جهن یزداد در ۱ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۴۸ دربارهٔ فخرالدین اسعد گرگانی » ویس و رامین » بخش ۳۱ - آگاه شدن شاه موبد از کار ویس و رامین:
نه ایران را توی بانوی مهتر
نه توران را توی خاتون دلبر
به ایران و به توران نامداری
که بر ایران و توران کامگاری
فاطمه رضائیان در ۱ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۱۹:۴۱ در پاسخ به رضا از کرمان دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۰:
بی نهایت سپاسگزارم بابت تحلیل زیباتون😍👌
خیلی لطف کردید ❤️
کامران خان در ۱ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۱۹:۳۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۹:
نظر شخصی بنده :
فلسفی کسیست که همه جیز را می‌داند، پس چگونه مرا فلسفی میخوانید در حالی که حتی نمیدانم خودم کی هستم؟! (تا این حد نادان)
جهن یزداد در ۱ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۱۹:۲۹ دربارهٔ فخرالدین اسعد گرگانی » ویس و رامین » بخش ۳۱ - آگاه شدن شاه موبد از کار ویس و رامین:
زبانش را شکر آمد نمایش
نهانش تلخ اندر آزمایش
فرزاد اطهری در ۱ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۱۸:۴۲ در پاسخ به بهمن عمرانی دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » داستان بیژن و منیژه » بخش ۱:
منیژه خانم ایرانی نبودند، تورانی بودند.
محمد علی کبیری در ۱ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۱۸:۳۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۲:
دیگه میشه بهتر از این شعر سرود؟
به بوی زلف و رخت می روند و می آیند
صبا به غالیه سا یی و گل به جلوه گری
ر.غ در ۱ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۱۷:۳۳ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۲۶:
(بهار)
بهار گل به سر روزگار می‌ریزد
شکوفه بر سر هر شاخسار میریزدرسیده اَست بهار از دیار سبز بهشت
شراب سرخ به هر لاله‌زار میریزدبهار ساقی گلپوش عالم آمده اَست
می زلال به هر چشمه‌سار میریزدجوانه از بدن شاخسار می‌روید
ترانه از دهن رودبار میریزدبهار آمده با شعرهای نغز و لطیف
به طبع من غزل آبدار میریزدبهار آمده با دانه‌های مروارید
به روی باغ و چمن‌ها نثار میریزدبهار آمده با عطرهای سکرآور
به سینه‌ها نفس مشکبار میریزدبهار آمده با نقش‌های رنگارنگ
گل و شکوفه به هر مرغزار میریزدبهار آمده با نغمه‌های یزدانی
سرود نغز به لب‌های سار میریزدطراوت از در و دیوار و بام می‌جوشد
لطافت از همه شهر و دیار میریزدبهار نغمه‌سرای طبیعت آمده اَست
ترانه بر لب هر جویبار میریزدبهار آمده با یاس‌های زرد و بنفش
شمیم عطر به هر کوهسار میریزدبلور ناب ز هر چشمه‌سار می‌جوشد
حریر آب ز هر آبشار میریزدبهار چشمهٔ عشق است و پیک شور و امید
به جان من هوس روی یار میریزدتو عطربیزتری از بهار و از نفست
نسیم عطرفشان بهار میریزدتو از بهار گل‌افشانتری و از بدنت
گل و شکوفهٔ پر برگ و بار میریزدتویی جوانهٔ جاوید و شعر عشق و امید
ز چهره‌ات غزل آبدار میریزدز بس‌که روی تو زیباست ای عروس بهشت
بهار، گل سر راهت نثار میریزدبهار از رخ تو شرمسار می‌گردد
گلاب شرم به هر چشمه‌سارچشمه‌سار می‌ریزد
شکوفه زار تنت ای جوانه هستی
به روی باغ و چمن شاهکار می‌ریزد"شادروان دکتر خسرو فرشیدورد"
سیدمحمد جهانشاهی در ۱ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۱۷:۱۷ دربارهٔ بلند اقبال » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۶:
عالم و آدم همه گردند یکسر طِی در آب
Mahmood Shams در ۱ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۵۹ در پاسخ به ناشناس دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۴۴ - در منقبت حضرت امام جعفر صادق(ع):
درود بر شما
و رحمت خداوند و شفاعت امام صادق ( ع )
بر ملک الشعرا بهار و والدینش که چنین فرزندی پرورش دادند
هنرمندی اصیل خردمند و بصیر و اهل مطالعه و آگاه
که مایه افتخار است
مصطفی علیزاده در ۱ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۲۹ در پاسخ به فرهاد اشتري دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲:
سلام دوست عزیز، شما با استناد به چه نسخه های معتبری ، می فرمایید که به جای «پس به یک ساعت» ، «پس بضاعت من» اولی‌تر است؟!
می دانید که یکی از دلایل اختلاف نسخ متون قدیمی، همین تغییر دادن متون شعرا و نویسندگان زبان‌بسته و دست از دنیا کوتاه، به سلیقه و نظر و میل کاتب و رونویس نسخه ها است؟!
جلال الیاسی بروجنی در ۱ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۱۲ دربارهٔ مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۹:
درود ، بیت نهم پا مکش صحیح است
سیدمحمد جهانشاهی در ۱ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۰۰ دربارهٔ نیر تبریزی » سایر اشعار » شمارهٔ ۱۵:
دلم چگونه نپیچَد به خُود ، چُو مار امشب،
محمد خراسانی در ۱ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۱۲:۳۴ در پاسخ به جهن یزداد دربارهٔ ابوالفضل بیهقی » تاریخ بیهقی » مجلد هفتم » بخش ۴۱ - قصیدهٔ سوم اسکافی:
دوست عزیز، در آن دوره که بیهقی کتاب تاریخ خود را می نوشت بسیاری از شعرایی که نام بردید فوت کرده اند و بیهقی برای زیباتر شدن تاریخ خود از این شاعر درخواسته که شعری بسراید و این دوره که کتاب تاریخ نگاشته شده دوره رکود ادبیات است غزنویان به هند محدود شدن و سلاجقه هم تازه روی کار امدن
جهن یزداد در ۱ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۱۲:۲۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱:
گمانم در صورت خوب افرید این افرید ماضی نباشد و افرید را امروز افرین میگوییم
مانند گرد افرید
امیرحسین شکری در ۱ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۵۱ دربارهٔ مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » ترکیبات » شمارهٔ ۱۱: