MOSTAFA Nikroozi در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۵۲ دربارهٔ ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۰۴:

زیبا و قابل تامل 

MOSTAFA Nikroozi در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۴۶ دربارهٔ ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۲۰:

شیطان انسان را از فقر میترساند و به فحشا دعوت میکند و پرودگارتان به شما آمرزش و بخشش خود را وعده می دهد  «بقره-۲۶۸»

MOSTAFA Nikroozi در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۳۷ دربارهٔ ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۶۲:

کسی میدونه طاهر ابن اسحاق چه نسبتی با ابن یمین داشته؟

MOSTAFA Nikroozi در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۳۰ دربارهٔ ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۵۱:

چقدر زیبا

پوریای حیران در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۴۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۲۸:

بازگردانی عبارت "از دست تو در پای فتادند چو گیسوی" را لطف میکنید ؟

مصطفی فخاری در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۲۴ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۵:

للحسین

Hadi Golestani در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۱۹:۵۱ در پاسخ به دکتر علیرضا محجوبیان لنگرودی دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۸:

سپاس 

خوشه چین بانو در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۴۰ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب نهم در توبه و راه صواب » بخش ۷ - حکایت در معنی بیداری از خواب غفلت:

 قضا نقش یوسف جمالی نکرد
که ماهی گورش چو یونس نخورد

مصدر فعل مصراع اول 《 نقش کردن 》است 
نقش کردن = نگاشتن. بنگاشتن. نوشتن. ثبت کردن. حک کردن. مجسم کردن
یوسف جمال= زیبا رو ، کسی که زیباییش چون یوسف است

مصراع دوم تلمیحی داره به داستان حضرت یونس در قرآن  که به سبب ترک اولی به اراده خداوند توسط یک ماهی(نهنگ) بلعیده شد
" ماهی گور" اضافه تشبیهی ست ( گور به ماهی تشبیه شده)

 معنی  بیت :
روزگار سرنوشت  هیچ زیبارویی را رقم نزد مگر اینکه مرگ  به سراغ اوهم آمد 
توضیح : همونطور که ماهی (نهنگ )حضرت یونس را بلعید گور هم همه انسانها را می بلعد 
👇
منظورش اینه که مرگ‌ سرنوشت محتوم همه انسانهاست و زشت وزیبا و فقیر وغنی هم  نمیشناسه 👌

تذکر:
ترک اولی =  آنچه که برای خاصان و پیامبران گناه محسوب میشه ولی برای افراد عادی گناه نیست

مانا و برقرار و بالنده باشید 🙏

جهن یزداد در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۳۹ دربارهٔ ادیب الممالک » دیوان اشعار » فرهنگ پارسی » شمارهٔ ۴ - بند چهارم:

 جای دریغ و افسوس است که  واژگان اذرکیوانی  سخن پارسی را الوده کند
برابر ان گفتم
عقیده ست باور، گزارشن ، شرح
نهادن قرار است و عیبست آک
گواهیه دادن شهادت بود
فره وهر روح خوش تابناک

جهن یزداد در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۳۴ دربارهٔ ادیب الممالک » دیوان اشعار » فرهنگ پارسی » شمارهٔ ۴ - بند چهارم:

نمشته نمیرا فراتین هرنیز برساخته اذرکیوانیان است

علی میراحمدی در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۳۰ در پاسخ به پوریای حیران دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۹۳:

به معنای به دست آمدن و میسر شدن میباشد و بیشتر در مواردی بکار میبرد که شخص چیزی یا کسی یا مالی را که فراتر از انتظار اوست به رایگان و با زحمت کم به دست آورد. 

«به کف اوفتد وصالی »یعنی وصال میسر شود

پوریای حیران در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۲۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۹۳:

درود فراوان. ممکنه کسی در رابطه با معنی عبارت "به کف افتادن" توضیحی ارائه کنه ؟ ممنونم

علی میراحمدی در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۱۲ دربارهٔ عطار » مصیبت نامه » بخش هشتم » بخش ۵ - الحكایة و التمثیل:

گفت من دیوانهٔ بس سرکشم
وین طراق و طمطراق آید خوشم

چون خوشم این آمد اینم هست کار
با زیانم نیست یا با سود کار

خوشا دیوانگی... 

جهن یزداد در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۰۷ دربارهٔ فخرالدین اسعد گرگانی » ویس و رامین » بخش ۹ - خواستن موبد شهرو را و عهد بستن شهرو با موبد:

به شوهر بود شهرو را یکی شاه
شاه در اینجا داماد است  شاه  دو چم  دارد یکی  شاه و یکی داماد

جهن یزداد در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۵۰ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی شاپور پسر اردشیر سی و یک سال بود » بخش ۲:

التونیه  نام  انتالیه  است  ن و ل  جایگزین هم شده اند

تورج رامان در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۴۹ در پاسخ به سیدمسعود دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۳:

جناب سیدمسعود به درستی اشاره کرده اند که بسیاری از "نیست که نیست" تعبیر امروزی و به نوعی بر اساس گفتار عوامانه می کنند. امروزه در فارسی، بیشتر در گفتار و حتی در نوشتار، "نیست که نیست" معنای نفی میدهد: "همه جا را گشتم اثری از کیف پول نیست که نیست"، ولی اگر بخواهیم از تعبیری که بصورت منفی در منفی، معنی مثبت استنباط کنیم میگوییم "نیست که نباشد"، مثال "در این مرکز خرید برای همه نیازهای شما، هیچ خدماتی نیست که نباشد" (یعنی برای همه نیازها، خدمات ارائه میشود و همه جور خدمات دهنده موجود میباشد). احتمالا در زمان حافظ، "نیست که نیست" همان معنای مثبت امروزی "نیست که نباشد" میداد و نه "نیست که نیست" منفی امروزی. و یا اینکه حافظ این تعبیر را با ظرافت در این غزل زیبا ابداع و تعبیه کرده، که بعید میدانم حافظ از تعبیری که برای مخاطب زمان خودش ناآشنا و غریب بوده بهره برده باشد و به احتمال زیاد استنباط مثبت و ایجابی (و نه سلبی) از عبارت "نیست که نیست" برای مخاطبش شناخته شده بوده. وگرنه "در سراپای وجودت هنری نیست که نیست" بیشتر معنی هجو و ذم میداد (در کل وجودت هیچ نکته مثبتی نیست) در حالی که قصد حافظ مدح شاهد و ستایش از بی نقصی و کمال اوست (وجود تو هیچ کم و کسری ندارد، هیچ هنر و حسنی نیست که در وجود تو نباشد).

مسعود قاضی در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۳۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۰۰:

اصلا انسان نمیتونه همچین چیزهایی بگه فقط باید از عالم بالا باشی تا این کلماتو بتونی به هم وصل کنی از ایات قران زیباتر

رضا از کرمان در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۰۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۶۴:

سلام 

از ترکیب این غزل با غزل قبلی ترانه ای با نام صبح سعادت در آلبوم تاب بنفشه توسط خواننده خوش صدای هم استانی  خودمان جناب بهزاد  به زیبایی تمام اجرا شده ویکی از آثار بیاد ماندنی از ایشان  است .

        نفسش گرم

علی میراحمدی در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۲۷ دربارهٔ عطار » مصیبت نامه » بخش هشتم » بخش ۴ - الحكایة و التمثیل:

گر شود همچون زمین پست آسمان

تو خوشی خود طلب کن از میان

باری، مردمان گر بتوانند نگاه خود را به عالم تعدیل نمایند و خوش بین باشند و زیبانگر،دنیای بهتری را نیز تجربه خواهند کرد

 

علی میراحمدی در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۲۲ دربارهٔ عطار » مصیبت نامه » بخش هشتم » بخش ۲ - الحكایة و التمثیل:

کار خلقست آنکه ملت ملتست

هرچه زان درگه رود بی علتست