سهیل قاسمی در ۸ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۱۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۴:
بیت آخر باز آمد یعنی دوباره آمد.
با این که حافظ پیمان شکست و ابراز رنجش از یار کرد، لطف و کرم یار را ببین که دوباره با مهربانی و ملاطفت به در من آمد.
سهیل قاسمی در ۸ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۰۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۵:
بیت آخر: حافظ از خانقاه به میخانه می رود که شاید به این طریق بتواند از حالت مستی (مذموم) که به خاطر اثرات زهد ریایی به او دست داده، در میخانه خلاصی یابد و هشیار شود.
سهیل قاسمی در ۸ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۰۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۵:
مصراع دوم بیت پنجم می گوید شرط لازم برای این که سروش بیاید این است که سروش برود.
بیت، اسلوب معادله است.
برای این که مجموع شوی لازم است که از فکر تفرقه برگردی. همان گونه که باید نخست اهرمن برود تا سروش بیاید
منصور در ۸ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۶:۱۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۷:
ای که از کوچه معشوقه ما میگذری
بر حذر باش که سر میشکند دیوارش
/در آن زمان دیوار کوچه ها تنگ بوده،حافظ میخواهد بفهماند که گذشتن از کوچه معشوق باعث مدهوش شدن تو میشود در نتیجه سرت به دیوار برخورد میکند و میشکند،
یگانه در ۸ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۳۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۱:
کاش حافظ شیرازی می بود و می شنید صدای استاد شجریان را.
شاید هم شنیده ست. ما از زمان و مکان چه می دانیم مگر؟!
گمنام-۱ در ۸ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۵۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۲:
شب روشن
هم نشینی ، با هم بودن و گل گفتن و گل شنیدن
"شب صحبت غنیمت دان و داد خوشدلی بستان
که مهتابی دل افروز است و طرف جویباری خوش"
گمنام-۱ در ۸ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۵۰ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۱۵:
می گیرد دلم ، گاه از خویش ،گاه از مردمان
می بخشایم هماره، خود و مردم را
دریغا جهان است که سر آشتی ندارد.
" جهانا ! مپرور چو خواهی درود
چو می بدروی پروریدن چه سود؟؟"
روفیا در ۸ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۵۱ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۱۵:
جهانا شگفتی ز کردار تست
هم از تو شکسته هم از تو درست
هر گاه دلتان از روزگار گرفت، از مردمان و گاهی حتی از خودتان، به یاد این بیت بیفتید تا هم دیگران و هم خود را ببخشید، تا هر چه زودتر با دنیای اطراف خود به صلح برسید...
محمد طه در ۸ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۲۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۶:
خموشید خموشید ، خموشی دم مرگ است
هم از زندگی است این که ز خاموش نفیرید
سلام و عرض ادب خدمت همه دوستان، در مورد این بیت این طور به نظر میرسد که جناب مولانا خبر از شلوغی و سر و صدا یی داده است که در تمام دوران حیات نفس جبرا همراه آدم هست و تا قبل از مرگ نفس وجود دارد و در مصرع بعد یادآوری میکند که دلیل این که آدم از خاموشی و سکوت متنفر و بیزار است این است که نفس در حال زندگی است و نمرده است و بعد از موت نفس دیگر کسی از این خاموشی و سکوت متنفر نیست.
خموشید خموشید ، خموشی دم مرگ است
هم از زندگی است این که ز خاموش نفیرید
یا علی
شب در ۸ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۱۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۲:
درود بر دوستان،
می تونید معنی "صحبت" در دو مصرعی که به کار رفته رو بهم بگید؟
ممنون
هیچ در ۸ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۲۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶۹:
به نظر بنده تنها جایی که بر اندیشه حافظ خرده وارد است در همین غزل نهفته، چنان که خود معترف می شود که تا قبل از سرایش این غزل عالم را در صلح و اینک در جنگ می بیند و این در حالی است که بنیان هستی بر پایه تضاد میان جنگ و صلح است و عالمی را بدون وجود هر یک هرگز نمی توان متصور شد!
گر طالب صلحی و گر طالب جنگ
گویمت هم دنگی و هم مایه ی ننگ
دانی که کیست آن یکی رنــد زرنگ
آنکه می نوشد و رقص کند به چنگ
#نیستی_در_هستی
بیداد زنگانلی در ۸ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۵۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸:
عالی بود . عالی
بیداد زنگانلی در ۸ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۵۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۱:
مدتهاست این رباعی توی ذهنمه . ما چقدر زمانیمون رو بخاطر هیچ و ÷وچ از دست میدیم . . .
عدنان در ۸ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۴۰ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب هفتم در عالم تربیت » بخش ۲ - گفتار اندر فضیلت خاموشی:
آرایه که در بیت آخر این شعر است واقعا تاثیرگذاره، یک حسن تعلیل برای سکوت مرد دانا که سعدی علت آن رو سوختن شمع از زبان میداند
علی در ۸ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۵۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۸:
دوست گرامی فرهاد
شما معنای بیت دوم را به کل اشتباه گرفته اید
منظور از چرخ ، همان فلک می باشد و معنای کلی بیت ، شکایت از جهان و آسمان ها (که به باور پیشینیان ، بخت هر شخص با اجرام آسمانی در ارتباط بوده) می باشد و بعد ایشان اظهار میکند خود این فلک که تو بختت را در آن جستجو میکنی ، از تو بیچاره تر و سرگردان تر است (از خود اختیاری ندارد!)
هانیه سلیمی در ۸ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۵۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳:
شهرام ناظری این غزل را در آواز دشتی خوانده که در آدرس زیر می توان شنید : پیوند به وبگاه بیرونی
از آنجایی که در قسمت(حاشیه آهنگها) فقط درج آهنگ هایی که در سایت بیب تونز آمده امکان دارد نتوانستم در قسمت مربوطه این یادداشت را بنویسم
محمد در ۸ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۴۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۰:
استاد فقید فرامرز پایور این شعر را با صدای آسمانی سنتور خودشان خوانده و قبل تر از ایشون هم پروانه با صدای ساز سنتور حبیب سماعی این شعر را اجرا کرده .در مورد این شعر به این کلام حضرت سعدی اکتفا میکنم که فرمود
زمین به تیغ بلاغت گرفته ای سعدی
دریغ مدار که جز فیض آسمانی نیست
مهرداد مهدوی mahdavimehrdad@gmail.com در ۸ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۱۷ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۵۴ - دانستن پیغامبر علیه السلام کی سبب رنجوری آن شخص گستاخی بوده است در دعا:
با سلام خدمت اساتید فرهیخته
2 تا سوال و ابهام دارم:
اول اینکه:اون ابیات در مورد بی عقلی زن و عدم مشورت با او موضعش چیه؟!
دوم: ابیات 20 و 35 هم قافیه نیستند! آیا در مثنوی مجازیم به این کار؟؟
سپاسگزارم
عمر شیردل در ۸ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۴۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۸:
در پیت دوحم ، مصرع اول ، در نسخه های دیگر به جای آن جوان بخت ، آن جوانمرد آمده است .
سهیل قاسمی در ۸ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۱۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۳: