حسین ترکمن نژاد در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۰۸ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۱۰:

ببینید فردوسی با چه استادیِ خیره کننده ای تصویرسازی و شخصیت پردازی کرده. چقدر شخصیت کاووس و رستم و گودرز ملموس و باورکردنی پرداخته شده اند.
آنجا که رستم با آزادگی تمام خود را از کاووس بی نیاز میبیند و آن سخنان نغز را بر زبان می آورد، اوج قدرت شاعری فردوسی نمایان می شود.
خیلی لذت میبرم وقتی کاووس تا این اندازه نزد رستم خاکساری نشان میدهد و از تندی کردن پیشینش پوزش میخواهد. آزادگی رستم که البته نشانگر آزادگی فردوسیِ گرانقدر نیز هست، روح انسان را اعتلا میبخشد...

حسین ترکمن نژاد در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۵۶ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی نوذر » بخش ۴:

واقعا خیره کننده ست. آفرین بر روان فردوسی...
بدان ای برادر که تن مرگ راست
سرِ رزمْــزن سودنِ ترگ راست

فرز در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۴۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۳۹:

بر آب دیده ما "سد" جای آسیا کن ،صحیح میباشد که اشاره دارد به میزان کثیر أشک که ممکن است آسیا را از جای برکند و لذا میبایست بر آن بجای سنگ آسیا ، سدی استوار کرد.

khayatikamal@ در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۲۳ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۵۰۳:

بنده این رباعی را با دوستان به اشتراک گذاشتم وجمع این رباعی از 5971

علی در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۲۶ دربارهٔ اقبال لاهوری » پیام مشرق » بخش ۱ - پیشکش به حضور اعلیحضرت امیرامان الله خان فرمانروای دولت مستقلهٔ افغانستان خلد الله ملکه و اجلاله:

گفت حکمت را خدا خیر کیثر
هر کجا این خیز را بینی بگیر
میبایستی کیثر یه کثیر و در بیت دوم خیز به خیر تبدیل گردد

مهدی در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۷:۵۰ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۱۰:

منظور از برق جهان،برق آسمان است که میجهد---ومنظور از دمی پیدا و دیگر دم نهان است، گاهی برق آسمان تادور دست راروشن میکند وگاهی روشن نمیکند---درضمن این مصرع این طور هم به اعتبار بیت بعدی نقل شده،گهی پیدا و،دیگرگه نهان است

محمدرضا در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۷:۴۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۸۰:

عزیزان من دوستان محترم خود متن مهمه مهم شاعرشه نه خواننده
همه کار رو مولانا کرده و با تشکر از جناب چاووشی که این ادبیات غنی کهن ما رو معرفی کرده و بس

ناشناس در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۳۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲۷:

درود بر دوستان...
با سپاس از جناب قمشه ای...
جناب مولانا بر حسب معراجی که داشته، در حال تعریف وقایع پس از بیگ بنگ است... و نحوه بوجود آمدن زمین.. که پاره ای از مشتری است.... و بعدش لحظه بوجود اومدن ماه... میفرماید که شاهد همه این وقایع بوده...

احمدی در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۲۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۲۰ - ملامت‌کردن مردم شخصی را کی مادرش را کشت به تهمت:

دیگم مطلب نمیزاریم چون سانسور میشه ، در نیابد حال پخته هیچ خام پس سخن کوتاه باید والسلام

احمدی در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۲۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۴:

ای کاش سانسور نکنه سایت گره باز بشه. دو بار زدم سانسور شد . حکما قسمت نیست

باران در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۳۴ دربارهٔ فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۶:

لطفا بیت سوم رو اصلاح کنین

فرزاد اطهری در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۳۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۶:

ریجانه دربارۀ اشکال "برگ درختان سبز" بگویم که احتمالاً چون سعدی مدّتی در اسارت فرانسوی ها (فرنگ) بوده زبانش تحت تأثیر قرار گرفته. در انگلیسی میتوان گفت Green tree leaves که اگر گرته برداری کنیم میتوان گفت "برگ درختان سبز". ولی جدا از شوخی، این عبارت هیچ اشکالی ندارد. اشکال درک ضعیف ما از زبان (خودمان) در عهد معاصر است، بعید میدانم سعدی در بیان این عبارت ذرّه ای شک در درستی اش داشته، که حق هم داشته است.

بیژن در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۲۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۴:

در بیت 4 بجای دعای تو "هوای تو " و در بیت 5 "حیاتی زنو " رسید درست تر است.

... در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۰۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۰:

بی نظیره. تصویرسازی های فوق العاده. کافیه چشماتون رو ببندین و تمام این فضاهایی که ترسیم میشه رو در خیالتون مجسم کنین. این فضاها به قدری عجیب و جذاب هستن که هیچوقت دلتون نمیخواد چشماتون رو به دنیای اجسام و مواد باز کنین.
شاهکار مولوی اینه که با استفاده از کلمات ساده، تصاویر عجیب و غریبی خلق می کنه، درست برعکس شاهکار سعدی و حافظ که برای خلق یک تصویر ساده، با استفاده از کلمات و عبارات پیچیده و عجیب افسونگری می کنن.
گوشم شنید قصه ایمان و مست شد / کو قسم چشم؟ صورت ایمانم آرزوست...

لیلا در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۵۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶۹:

چو تو ایستاده باشی ادب آنکه من بیافتم.....

صالح یزدی در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۳۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۲:

معنی اصطلاح «زیر و زار» در بیت «می‌زنی تو زخمه و برمی‌رود تا به گردون زیر و زارم روز و شب» چیست؟ مثلاً به معنی صدای ناله است؟ در این صورت این ترکیب از کجا آمده است؟

سید در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۲۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷:

کسی این دو بیت رو در میان ابیات دیگری ، تا حالا ندیده است؟

طاها موسوی در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۳۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۸۳:

ناز بانو" گرامی：
ان چه که من از بیت مورد اشاره شما میفهمم اینست که چیز زیبا و انتزاعی درون دل من است که با موجودات اسمانی همدم خواهد شد و اگر در نظر بگیریم که در شکل سنتی ازدواج خواستگاری از طرف مرد انجام میشود میتوان گفت که مولانا اغاز این جذبه روحانی را از عالم بالا میداند.دختران استعاره ای از روح کمال طلب مولانا است.البته همه اینها حدسیات شخصی ام هستند.

جعفر عسکری در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۲۴ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۶۹:

اگر بدانیم سبک شعری وحشی و شاعران همدوره،مکتب وقوع بوده،اشعار رو بهتر میشه درک کرد
در جواب آقای "رضا سامی":اتفاقا آقای چاوشی درست خوندن
شما بعد از صید،(ویرگول)بذار،مکث کن و ادامه بده
متوجه میشی که ایشون اشتباه نخوندن و وزن هم درسته و مفهوم شعر هم کاملا گویاس
در ضمن آقای "امیر آرام" هم این غزل رو کامل و بسیار زیبا هم اجرا کردن ولی این مورد رو رعایت نکردن

عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۰۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۰۱:

سلام
دوستانی آیه قرآن را به صورت ماء معین نوشته اند که صحیح نیست و صحیح آن «ماء مَهین» است به معنی آب بی ارزش و خوار و زبون.
ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ مَاءٍ مَهِینٍ (سجده – 8)
أَلَمْ نَخْلُقْکُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِینٍ (مرسلات – 20)
مَهین از ریشه «هون» و از این ریشه با هم در قرآن داریم که یک نمونه را عرض می کنم:
وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِینَ یَمْشُونَ عَلَی الأرْضِ هَوْنًا (فرقان – 63)
آنچه دوستان آورده اند که در قرآن ماء مَعین آمده است این آیه است:
قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُکُمْ غَوْرًا فَمَنْ یَأْتِیکُمْ بِمَاءٍ مَعِینٍ
ولی در اینجا آب معین به معنی آب روان و جاری است و اصولا ربطی به سخن سعدی و آفرینش انسان ندارد و سخن سعدی در این است که تو فرضا مثل بقیه انسان ها از آب بی ارزش آفریده نشده باشی و ...
ایام عزت مستدام