نادر.. در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۳۹ دربارهٔ عطار » اسرارنامه » بخش اول » بخش ۱ - المقالة الاولی فی التوحید:

در آن وحدت چرا پیوند جویم ؟!..

مینا در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۰۷ دربارهٔ سعدی » مواعظ » قطعات » شمارهٔ ۳۶:

ر دیدار سعدی با یکی از حاکمان مغولی و حاکم ازاو میخواهد نصیحتی بشنود و سعدی این دوبیت را میخواند . اینجا تصویر چوپان و رمه است که چکونه یک حکومت حتی به حداقل عدالت را رعایت کند .( اشاره به یک حکومت جدا از دین و مذهب ) اگر تو پاس رعیت را داری مالیاتی که میگیری نوش جانت که آن مزد چوپانیست

بهار در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۵۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۹:

به نظر بنده هم در بیت نخست منظور خواجه این نبوده که بشر جایزالخطاست و به همین نمط نیز صوفیان! با توجه به اینکه صوفی, زاهد, مفتی و محتسب و امثال آن هااز شخصیت های منفی دیوان حافظ هستند و با اتکا به واژه ی "بسا" در مصرع دوم بیت اول مقصود ایشان این بوده که صوفیان دروغین بسا بیشتر از باقی آدمیان گناهکارند چرا که بار تزویر را هم به گرده ی خود علاوه کرده اند. و در بیت دوم نیز مقصود ایشان طبع دگرگونی پذیر آدمی و در زمره ی ایشان صوفیان نبوده, بلکه به ضرس قاطع اشاره به تلون کاسبکارانه و دون صوفی دارد. شامگاهش نگران باش " یعنی نگاه کن ( حالا ببین که بی برو برگرد ) شبانگاه چطور از باده ی انگوری سرمست است در حالیکه سحرگاه تظاهر به مستی از عبادت میکرده. و به هیچ وجه منظورش این نبوده که صوفیان هم میتوانند تغییر رویه بدهند. و حال سحرگاه و شباهنگام شان از قطب دین به کفر تمایل یابد, بلکه این شیوه ی مزورانه و وقیح صوفی است.

لیلا در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۰۴ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ اشعار ترکی » ناز ایله میسن:

با سلام
دربیت هفتم مصرع دوم به این شکل کامل می شود:
او قیزیل ساچدان اونا گوللی قوتاز ایله میسن
همچنین در بیت نهم بعد از کلمه هرقدر کلمه ناز جا افتاده است:
هرقدر ناز ائله سن ایله کی از ایله میسن
لطفا تصحیح فرمایید.

Hakh در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۴۲ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » داستان هفتخوان اسفندیار » بخش ۲:

ز من نشود شاه جز گفت راست
سطر 17 ز
من نشنود شاه جز گفت راست
باید باشد

بینام در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۳۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۶:

با سلام
بشارتی براتون دارم که بیربط به مفهوم این ابیات نیست! سید یمانی احمدالحسن ع امدند برای زمینه سازی ظهور مقدس. وظیه ایشون اصلاح عقاید و اماده سازی یاران امام مهدی ع هست. لطفا به کتب ایشون در سایت almahdyoon.co مراجعه کنید. طبق کلام امام باقر ع هر کس از یمانی ع سرپیچی کنه اهل جهنم هست.

علی در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۴۵ دربارهٔ خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸] » رباعی ۱۴۳:

به گمانم منظور ایشان از "خواب" ، همان حالت مستی است
چرا که در یکی از رباعی هایشان آورده اند :
در خواب بدم مرا خردمندی گفت
کاز خواب کسی را گل شادی نشکفت
کاری چه کنی که با اجل باشد جفت؟
می خور که به زیر خاک می‌باید خفت
حال چگونه حرف خود را نقض کند و بگوید 'بهتر است عمر به خواب بگذرد' ؟ لیکن در این مصرع پایانی ترانه های خیام، منظور از خواب همان حالت مستی (که مقابل هشیاری است) می باشد

... در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۱۱ دربارهٔ عطار » تذکرة الأولیاء » بخش ۱۴ - ذکر بایزید بسطامی رحمة الله علیه:

مهناز بزرگوار
من معتقد نیستم کسانی که به سمت هپروت رو میارن، برای فرار از حقیقت اینکارو می کنن. من فکر می کنم در عقیده این افراد، حقیقت همون هپروته و هپروت همون حقیقت. این افراد معتقدن زندگی چیزی جز یک خواب یا خیال یا توهم یا مسائلی از این دست نیست.
غزل مولوی با مطلع «تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را / تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را» رو ببینید. چه کنم جان و جهان را؟ چه کنم سود و زیان را؟ چه کنم دور زمان را؟ چه کنم کون و مکان را؟
عطار در منطق الطیر میگه: «ذره ذره در دو گیتی وهم توست».
در واقع در این دیدگاه، هستی رو بسیار باشکوه و عظیم می دونن و انسان رو در برابر این عظمت به قدری ناچیز و ناتوان تصور می کنن که عملاً شناختی که انسان از هستی به دست میاره چیزی جز یک توهم نیست. به همین خاطر طریق عشق و جنون و هپروت در پیش گرفته میشه.
پس با این اوصاف این طور نیست که با این هپروت بخوان از حقیقت فرار کنن. بلکه حقیقت هستی از دید انسان فقط یک توهم هست. ضمن اینکه جوهره اصلی خلقت و فطرت انسان رو عشق تشکیل میده، «یحبهم و یحبونه». عشق هم با عقل معاش در تعارض قرار می گیره و جنون حاصل میشه.

بیژن در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۰۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۶:

منظور حافظ اشاره به خدا نیست ! بیت دوم خیلی واضح این را میگوید . چطور میشود از خدا نشان و آیتی نباشد !؟یا اگر باشد حافظ از ان بی خبر است !!
حافظ در بسیاری از جاها از یک شخصیت مجازی میگوید که هرکس با ذهن خودش از ان گمانی دارد و تصویری !یکی خدا میگوید یک امام زمان یا مهدی موعود یا مسیح ویا میترا و پیر مغان و....
به این ابیات توجه کنید :
ملک در سجده آدم زمین بوس تو نیت کرد ......
ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی!....
چون کائنات جمله به بوی تو زنده اند....
در ازل پرتو حسنش ز تجلی دم زد ....
وصدها بیت از این قبیل می شود مثال آورد .
حافظ هر جا منظور ش خدا بوده آنراواضح گفته :
یکدم غریق بحر خدا شو گمان مبر.....
در خرابات مغان نور خدا می بینم ..
ای دل بیا که ما به پناه خدا رویم ...
لزومی ندار د با رمز و راز از خدا بگوید !!
الله و اعلم

کیانوش در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۲۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۵:

پیشنهاد می کنم آواز ابوعطای بی نهایت زیبایی که استاد شجریان و روانشاد استادلطفی در تلویزیون ملی حدود سال های 1354-1356 اجرا کردند را ببینید و بشنوید :
پیوند به وبگاه بیرونی
همین کار چندسال بعد در سفارت آلمان (به گفته ی خود استاد شجریان) به همراه زنده یاد استاد لطفی اجرا شد و منجر به ضبط و تولید آلبوم «عشق داند» شد.

ایمان در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۳۹ دربارهٔ عطار » اسرارنامه » بخش اول » بخش ۱ - المقالة الاولی فی التوحید:

منتهای کلام توحید در قالب بیان یک انسان . تمام دنیای کلام و شعر اینجاست .

ابراهیم در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۳۷ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱ - وداع جوانی:

نمیدانم این خلاصه را که تنظیم کرده که زیباترین غزل شهریار سخن عشق را از قلم انداخته همانجا که میفرماید: پیرم و گاهی دلم یاد جوانی میکند ، بلبل باغم هوای نغمه خوانی میکند. این غزل ناب را در یو تیوب بیابید.

فرید در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۴:۴۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۵:

کنسرت دونوازی کمانچه استاد هابیل علی اف و تنبک همایون شجریان،سال1372.در این اجرا که فیلم آن نیز موجود است پس از آنکه استاد علی اف متوجه حضور استاد شجریان در بین حضار در سالن میشود از ایشان دعوت میکند که روی سن رفته و با هم به اجرای برنامه بپردازند که نهایتا استاد شجریان قبول دعوت میکند و آنگاه این غزل را در مایه سه گاه که رنگ و بوی آذری هم دارد فی البداهه با همراهی کمانچه جناب علی اف میخواند..

khayatikamal@ در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۰۷ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۴۹۹:

بنده این رباعی را با دوستان به اشتراک گذاشتم وجمع این رباعی از 7401

محمد از ساری در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۰۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۶:

درود بر دوستان اهل دل :
" کس در جهان ندارد یک بنده همچو حافظ -
زیرا که چون تو شاهی کس در جهان دارد " :
به نظر این کوچکِ در فهم اشعار عارفانه ی حافظ ، منظور حافظ این بوده است که :
خدایا ، هیچ کسی غیر از تو، در این جهان ، بنده ای همچون حافظ ندارد ، زیرا ، هیچ کسی و هیچ پادشاهی در این جهان ، سلطنتِ تو را ندارد و محبت تو را نسبت به بندگانش ندارد. لذا ، در مصرع دوم منظور از " شاهی " ، شاه نیست ، بلکه منظور، سلطنت هست. و حافظ می خواهد بگوید که بنده ی خوبی مثل حافظ داشتن، بخاطر سلطنت، مهر و محبت منحصر به فردِ خداوند است.

بهزاد در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۷:۵۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۰:

من اینطور شنیده بودم زاهد خلوت نشین دوش به میخانه شد از سر پیمان گذشت و بر سر پیمانه شد

زهره صادقی در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۷:۲۱ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۶:

چو عطار دل از هر دوجهان بیرون دیدم من همچو بی دل و شیدا گشتم

علی باقری در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۵:۳۱ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » حکایت بلبل » حکایت بلبل:

در «منطق الطیر» عطّار، «گل»، نماد و نشانه هر چیزِ خوش و شیرینِ زودگذر است که آدمی گرفتارش می شود و پس از لحظه ای آن را بر باد رفته می یابد و بلبل که گرفتار عشق و زیبایی گل شده است، نماد انسان های غافلی است که دنیا فریبشان داده است. دنیا زیباست، امّا ناچیز!

یوسف در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۵:۱۷ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۳:

با در نظر گرفتن داستان روی آوردن عطار به تصوف و جایگاه تصوف بین فقها و ظاهر بینان شاید مقصود عطار در بیت سوم بازگشت ایشان به اصل خود که معنای خاصی در عرفان دارد باشد و گبر خواندش هم شاید اشاره ایشان به چهره بدی که تصوف در افکار عوام و ظاهر بینان دارد باشد وگرنه بعید است که عطار را با این همه اشعارش و مدح از خلفا کسی معرفی کنیم که به دین زردشتی تمایل دارد
والله اعلم

خواجوی کرمانی در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۱۴ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۵:

و دیگر باره درود،
به گمان افراسیاب به سهو اسفندیار شده است
اما گفتگوی مادر و فرزند است
تهمینه پس از آنکه نامه رستم جنگجوی به فرزند می نماید و سه یاقوت درخشان پارسی .
سپارش میکند مبادا با افراسیاب از تبار خویش بگویی
" نباید که داند ز سر تا به بن "
و هم رستم که گر تورا بشناسد نزد خویشت می خواند و " دل مادرت گردد از درد ریش "
و......