گنجور

 
واعظ قزوینی

غنچه سالی خون خورد، تا چهره‌ای گلگون کند

در چنین محنت‌سرا، دل شادمانی چون کند؟!

خودنمایی زیر چرخ فتنه بار از عقل نیست

از سبک‌مغزی حباب از بحر سر بیرون کند

بس که عنقا داشت عار از شهرت خود در جهان

در میان خلق نتوانست سر بیرون کند

می‌کند دل را مکدر، صحبت اهل نفاق

با دورویان جهان، آیینه یارب چون کند؟!

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode