آنکه تسلیم سجود خاک پایش شد سر است
رهبر آیینه مطلب صفای جوهر است
طائر عشق از پر و بال هوس باشد بری
آنکه در دام تو افتد صید بی بال و پر است
دود آهم را اثر باشد سواد لعل او
دعوی عشق مرا خط غبارش محضر است
سرمه اندر کام دارد موی چینی دم به دم
هر کرا تمکین بود دانی که گوش او کر است
نیست فکر عاشقان پست و بلند اعتبار
خانه آیینه کی محتاج این بام و در است؟!
در غمت چون شمع دارم گریه از شب تا سحر
آنچه از عشق تو سامان کرده‌ام چشم تر است
در سواد صفحه لوح دل عشاق غم
مد آهم گه مداد و گاه تار مسطر است
نیست طغرل در ره مقصد دلیل دیگری
عشق ما را عاقبت در کوی جانان رهبر است!
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و عظمت عشق اشاره می‌کند و از عشق به عنوان یک مسیر معنوی و روحانی یاد می‌کند. او به تسلیم عاشق در برابر معشوق اشاره دارد و چنین می‌گوید که عشق واقعی، به دل و جان فرد معنا و عمق می‌بخشد. شاعر همچنین از نشانه‌های عشق، مانند اشک و غم، سخن می‌گوید و بر این نکته تأکید می‌کند که عشق واقعی نیازی به ظواهر مادی ندارد. در نهایت، او عشق را به عنوان راهنمایی در مسیر زندگی معرفی می‌کند که به سوی معشوق اصلی می‌رسد.
هوش مصنوعی: آن کسی که با humildی و احترام در برابر او زانو می‌زند، خود در واقع سرآمد همه است و رهبری می‌کند. واقعیت و زیبایی وجود او همچون آینه‌ای است که جوهر و حقیقت را به وضوح نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: پرندهٔ عشق، برای آن کس که در دام تو بیفتد، هیچ بال و پر ندارد و در واقع صید و شکار تو خواهد بود. این نشان می‌دهد که عشق خود را در چنگال هوس می‌بیند، و کسانی که در دام عشق گرفتار می‌شوند، بدون قدرت و آزادی خواهند بود.
هوش مصنوعی: دود آه من نشانگر محبت اوست و نشانه عشق من به او مانند اثراتی است که غبار بر خط او باقی می‌گذارد.
هوش مصنوعی: در هر بار که فردی از زیبایی موی چینی صحبت می‌کند، ظاهراً دلی را در خود دارد. اما کسی که پذیرش و تمکین ندارد، هیچ‌گاه نمی‌تواند زیبایی‌ها را بشنود؛ انگار که گوشش ناشنواست.
هوش مصنوعی: اندیشه عاشقان نه به بالا و پایین و نه به مقام و منزلت وابسته است. آیا اعتبار یک خانه‌ی آینه‌ای به این در و بام وابسته است؟
هوش مصنوعی: در غم تو مثل شمع هستم و از شب تا صبح گریه می‌کنم. هر چیزی که از عشق تو ساخته‌ام، اشک‌هایم هستند.
هوش مصنوعی: در دل عاشقان، همواره اندوه و غم وجود دارد. این اندوه گاه مانند جوهر مداد روی صفحه دل نوشته می‌شود و گاه به صورت خطوط تیره و تار که نشان‌دهنده غم و درد است، نمایان می‌شود.
هوش مصنوعی: طغرل در راه مقصد نشانه‌ای ندارد، عشق ما در نهایت در نزد محبوب راهنما و هدایت‌کننده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عنبر است آن حلقه گشته زلف او یا چنبر است
چنبر است آری ولیکن چنبر اندر عنبر است
اصل او از زنگ و بر یک اصل او سیصد شکن
هر شکنجی را که بینی ز اصل او سیصد سر است
هر سری را باز سیصد بند گوناگون چنانک
[...]
شهریارا خرمی کن کاول شهریور است
با دلارامی که با هر شادئی اندر خور است
جان و دل را مونس است و با گل و با نرگس است
نوبهار مجلس است و آفتاب لشگر است
این جهان همچون صدف گشت و تو او را گوهری
[...]
ای جوانبختی که تخت بختت از کیوان براست
در فلک فرمانبر رأی تو سعد اکبر است
بر بداندیشان تو بهرام کینه گستر است
مجلس بزم ترا خورشید رخشان ساغر است
چون قدح گیری بمجلس زهره چون رامشگر است
[...]
ذره‌ای اندوه تو از هر دو عالم خوشتر است
هر که گوید نیست دانی کیست آن کس کافر است
کافری شادی است و آن شادی نه از اندوه تو
نی که کار او ز اندوه و ز شادی برتر است
آن کزو غافل بود دیوانه‌ای نامحرم است
[...]
کوس شه خالی و بانک غلغلش درد سر است
هر که قانع شد به خشک و تر شه بحر و بر است
تا ز هر بادی به جنبی ، پا به دامن کش چو کوه
کادمی مشتی غبار و عمر باد صرصر است
شکرگو ، ار فقر نفست را کشد ، زیرا خلیل
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.