کسی کز عشق دولتمند گردد

بیفزاید هزاران اعتبارش

نه بینی کو تعتش بلبل مست

یکی مرغیست و میخوانی هزارش

دوش گفتم خلیل اچکو را

تا کی این لهو و چند عیش و نشاط

گفت شیخا برو تو خود را باش

کل شاه برجلها استنباط

ای پاره ز چنگت به تن صوفی دلق

درشان تو آیت یزید فی الحق

چنگت به سپاه طوقتمش می ماند

کاشکستن او شد سبب راحت خلق

به سمع شیخ محمد ایا صبا برسان

که باد پیرهن صبر ما ز دست تو چاک

درین جهان که بود رنج و راحتش گذران

نه دوستی است که باشی تو شاد و ما غمناک

کسی که او پی دنیا ز دست داد دلی

[...]

دی عزیزی بعلاالدین گفت

که ازین نکته شدستم غمناک

کانگه حافظ نبود خاک خورد

همه اعضاش چو افتد به مغاک

بنده هم یاد بگیرد قرآن

[...]

مطبخ بی برگ مرا در سفر

نیست بحق نمک اوماج خشک

همچو ستونی که بود خیمه را

میگذرانیم بکوماج خشک

ای حافظ عندلیب آهنگ

آهنگ تو رفته نیم فرسنگ

گر زهره بر آسمان زند عود

سهلست تو بر زمین بزن چنگ

حاجی احمد گله میکرد که در خانه مرا

نیست برگ و شده ام راضی ازین غصه به مرگ

گفتم ای کله کدو فهم نشد اینقدرت

که زمستان نبود هیچ کدو خانه به برگ

بجز معنی حسام ملت و دین

ای مفاخر به گوهر تو عقول

حل هر مشکلی که در سخن است

کرده بر خاطر تو جمله حلول

از محبان خود بتقصیری

[...]

زفاقه ره پر محنت و عذاب سفر

طباع مردم دانا بغایت است ملول

که از ملال به بیتی نمی کنند شروع

که تا نخست به بیتی نمی کنند نزول

در ابتلای سفر من قصیده گفتم

[...]

شاه را از فضل و رحمت پادشاه ذوالجلال

هم جمال ملک بخشیدست و ملک جمال

داعی جاه و جمال تو کمال است و ملک

از سلاطین نیست کس را این کمال و این جلال

موریئی کان علا دین سازد

گر کشد رود باشد امر محال

چاره آن ز پیر بنایی

رفت شرمنده و بکرد سوال

پیر گفتا منت دهم تعلیم

[...]

جوانی گفت با محبوب خوشگوی

که چون بینی هوا خواه تو یارم

چرا کاغذ نچسبانی به بینی

سریش از نیست با کاغذ من آرم

بگفت از ضعف پیری و فقیری

[...]

جیم آقا گفت بهر قبر میر

حافظی باید که ما سرنا چی ایم

چون حمید گر به این معنی شنید

از مین برجست و گفتا ما چه ایم؟

حاجی کل از بر ما گرچه سوی قبله رفت

نیست ازو حاشا و کلا عازم بیت الحرام

طاس بنگان را چو بازاری شنید اندر دمشق

سر گرفت از سادگی بیچاره و شد سوی شام

کرد حکیمی ز نظامی سوال

کای بسر گنج معانی مقیم

هست در انگشت کمال آن قلم

یا نه عصائیست بدست کلیم

گفت قلم نیست عصا نیز نیست

[...]

کمال اشعار اقرانت ز اعجاز

گرفتم سر بسر وحی است و الهام

چو خالی از خیال خاص باشد

خیالست اینکه گیرد شهرت عام

ما بتدریج در مقام سلوک

خیمه در پهلوی ملک زده ایم

بر سر خوان آرزو همه شب

شکم آز را نمک زده ایم

بر فلک میزنیم ناوک آه

[...]

ما ز تشریف میر عبدالله

نیک اسوده و قوی شادیم

نیست ما را ز صحبتش گله ای

لیکن از گوش او بفریادیم

نشسته بر دم حمام دیدم آن مه را

به گلرخان دگر گفتمش ز بعد سلام

اگر تو آدمی‌ای اعتقاد من این است

که دیگران همه نقشند بر در حمام