بخراش به ناخنی رگِ چنگ

بگشا نَمِ خونم از دل تنگ

دستان زنِ خامه ام به گلبنگ

رامشگر سدره را کند گنگ

چون دید ز فتنه عرصه را تنگ

در ذیل ولایتش بزد چنگ

پیش از تو،درین بساط نیرنگ

بستند کمر به خسروی، تنگ

هر دم مکش اه و، دل مکن تنگ

کاین آینه، بر نتابد این زنگ

گل پیش رخ تو باخته رنگ

شکر زدهان تست در تنگ

پیش ذقنت به بهشتی

بردار سیاست است آونگ

برخاست به پیش پای تو سرو

[...]

در راه تو ای غریب دلتنگ

بیرون ز تو نیست هیچ فرسنگ

زین هفت پرند پرنیان رنگ

گر پای برون نهی خوری سنگ

لعل ارچه شراره‌ایست خوش رنگ

خونیست فسرده در دلِ سنگ

شاهد که نه غازه دارد و رنگ

بگریز ازو هزار فرسنگ

زد غصه به شیشه دلم سنگ

گردیده دلم زندگی تنگ

ای بر کچلان دهر سرهنگ

حق حفظ کند سرِ تو از سنگ

ای آکچل، ای ابوالحسن‌خان

ای تو وزغ و حسین خرچنگ

من چون تو کچل ندیده‌ام هیچ

[...]

گفتم به جوانکی مُفَرَّنگ

کای در خم و چم بسان خرچنگ

کندند ز باغ، خار و خس را

گردید چمن، زمردین رنگ

دزدید چو دیو شب، نفس را

خوابید ز خستگی، شباهنگ

هنگام سحر، در قفس را

[...]