کو دل که رهِ مدیح پویم؟
یارای زبان کجا که گویم؟
حرفی ز ثنای شیخ ملّت
برهان طریقت و شریعت
نتوان نخل مدیح بستن
خاموش نمی توان نشستن
تمکینی ازو کنم تمنّا
تا پای سخن نلغزد از جا
خاموشیِ لب، شکیب خواهد
گل نغمهٔ عندلیب خواهد
دل داد به مدح نطق رایان
بر باد سوار شد سلیمان
پرورده، وفا گرای باشد
فرزند، پدر ستای باشد
خاص آن پدری که نوع انسان
با بوالبشرش بود ثناخوان
بیند چو دل از ثناگرانم
بوسد به لبِ ادب زبانم
یکتا گهر محیط عرفان
والا پدر تمام مردان
مفتاح خزاین معارف
مخصوص جزایل عواطف
از پایهٔ رفعتش چه پرسی؟
دم می نزنم ز عرش و کرسی
آن شیفتهٔ جمال بی چون
آیینهٔ حق، درون و بیرون
دریاکش فیض صبحگاهی
مفتون کرشمهٔ الهی
فیروز لوای آسمان تخت
فرخنده همای دولت و بخت
سلطان حق و دو عالمش دل
لوح الله و اسم اعظمش دل
پا بر پی مصطفی نهاده
چون سایهٔ مصطفی فتاده
در حلقهٔ ذکر اوست سرمست
از منطقه چرخ، سبحه در دست
زان تیغ که ادرا جهاد اکبر
تنهای هوس فتاده بی سر
فرزین کنِ نقش بی نیازان
شش ضربه دِه تمام بازان
فیّاض محاضرات تقدیس
کشّاف مذاکرات ادریس
تاج سر ملت است و دین هم
سرزنده ازوست، آن و این هم
ابراهیم دوم به همّت
دریوزه گر، ادهمش ز فطرت
آن زاهد از خودی مصفّا
فیروز نصیب قسط اوفا
خورشید چو خاتمش به فرمان
در دایرهاش فلک شکوهان
آن دیدهٔ روشنان ابداع
صیقل گر زنگ لوح انواع
گشتند چو جانیان مرتد
غارتگر ملت محمّد
از شرع نبی ز گردش هور
سر ماند عیان و عین مستور
این نخل ز باد فتنه شد سُست
از هر طرفی پناه می جست
چون دید ز فتنه عرصه را تنگ
در ذیل ولایتش بزد چنگ
طوبی خمیده کرد قد راست
شاخ و بر او جهان بیاراست
احیاکن دین مصطفی اوست
سالار سپاه اصفیا اوست
گیلان ز لقای او منور
گیلان چه؟ که چشم هفت کشور
خاک ره اوست تاج اشراف
جولانگه اوست قاف تا قاف
چون موج خطر، گرفت بالا
افشاند سر آستین به دریا
آرام گرفت بحر پرشور
او قاهر و روزگار مقهور
احصا نتوانمش کرامات
بالله صدق است این نه طامات
زان شب که ز فرش بسته او رخت
بیدار نگشته دیدهء بخت
آن خسرو آفتاب خرگاه
شب کرد دراز و روز کوتاه
روشن گهرانش اندرین جمع
دادند فروغ بزم چون شمع
بودند جهان فروز چون بدر
گشتند نهان چو لیلهٔ القدر
امروز منم از آن نیاکان
آلوده ای از نژاد پاکان
وامانده چو نقش پای در راه
خاکستر آتش گذرگاه
خود رفته و بر امیدواران
فیضش باقی ست روزگاران
شد لنگر تربتش ز افضال
آسودگی زمین ز زلزال
ای پایه فزای ارجمندی
درگاه تو برتر از بلندی
ای کعبه پناه دیر هادم
بر سدّه توست سدره خادم
ای روضهٔ تو حصار ایمان
بر مرکز تو مدار ایمان
درگاه تو را، ز زایران است
زان آبله پای، آسمان است
بال ملک است، بسترآرا
جنّت وطنان روضه ات را
روز است خلیع و شب سیه پی
غمّازی ازین، سیاهی از وی
در زاویهٔ تو، روز و شب نیست
در روضه جنّت این عجب نیست
آن خلوتیان برگزیده
در سلک مجرّدان جریده
مخصوص نعیمهای مشکور
فیروز به جدّ و جهد موفور
خدّام تو سروران معنی
فربه کن لاغران معنی
حیران همه در ارادت تو
در سلسله سعادت تو
برخاسته است و هست مکشوف
از دامن تو هزار معروف
گردیدهٔ مهر و مه شود کور
گیرد ز چراغ روضه ات نور
جاروب درت چو گشت دسته
چوگان غرور، شد شکسته
تلقین ز تو یافته ست ماناک
دلهای مسبّحان افلاک
کز غفلتشان فتور نبود
در طاعتشان قصور نبود
دل گر شود از خیالت آگاه
عقلت نبرد به خلوتش راه
از عالمیان تویی سرافراز
زیبد به نیاز عالمت ناز
نور ازلی به دلفروزی
نیران غضبی به خصم سوزی
ریزی گه جور کندن از بیخ
در جوی مجرّه خون مریخ
شاهان ز تو یافت فرقشان تاج
پوشیده ز خلعت تو دیباج
غازان چو جبین به پای تو سود
زین غازه جمال دولت افزود
بر ابر به تشنگان هستی
کرده کف تو چو پیش دستی
ای جان ز تو، جسم زاکیان را
ایمان به تو تازه، خاکیان را
من بنده رهی، ز خانه زادان
دارم دلکی به مدح شادان
خاموشی من زبان گویاست
گوهر، وصّاف ابر و دریاست
بزم صله ات یکی ست با فرض
همچون صلهٔ رحم، تو را فرض
کان، از کرم تو کاف بگرفت
فای شرف تو قاف بگرفت
باشد کرم تو در شماره
از کان افزون سه چار پاره
کردند ز طبع صافی من
آیینهٔ دأب خانه روشن
گرچه به ره اوفتاده ام سُست
سنگینی استخوانم از توست
بر خاطر خلق اگر گرانم
ناکس سبک است بر زبانم
شعرم شعریست خصم دیوان
کلکم علم جهان خدیوان
یاد تو دل مرا تسلیست
آرامش موسی از تجلّی ست
چون شبنم و لاله، اشک بی تاب
بر آتش سینه می زند آب
از نسبت توست چون کریمان
آزادیم از در لئیمان
حرمان زدهام ز طوف خاکت
خواهم مددی ز روح پاکت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری برای ستایش و مدح شخصیتی بزرگ و معنوی است که شاعر در آن به ویژگی‌ها و فضایل او اشاره می‌کند. شاعر از عشق و ارادت خود به این شخصیت می‌گوید و به اهمیت او در دین و جامعه اشاره می‌کند. او با استفاده از استعاره‌ها و تصاویری زیبا، مقام والایش را مورد ستایش قرار می‌دهد و به معجزات و کرامات او اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر به روحیه امیدوارانه و ارتباط عمیق خود با این شخصیت بزرگ اشاره می‌کند و درخواست مدد و یاری از او دارد. شاعر در این اثر به زیبایی احساسات خود را نسبت به شخصیت مورد نظر بیان کرده و از دستاوردها و آثار چشمگیر او در زندگی جامعه و ایمان مردم یاد می‌کند.
هوش مصنوعی: کجاست دلی که بتوانم به ستایشش بپردازم؟ توانایی بیان احساساتم کجا هست که بخواهم بگویم؟
هوش مصنوعی: در اینجا به ستایش و تمجید از رهبری مذهبی و دینی اشاره شده است که راهنمایی‌هایی در مورد روش صحیح زندگی و اصول دینی ارائه می‌دهد. این بیان نشان‌دهنده اهمیت رهبر در هدایت مردم به سوی مسیر درست و مطابق با اصول و قوانین شرعی است.
هوش مصنوعی: نمی‌توان به ستودن نخل (و صفات خوب و بلندی او) پرداخته، در سکوت و بی‌تحرکی باقی ماند.
هوش مصنوعی: من از او می‌خواهم که به من اجازه دهد تا وقتی صحبت می‌کنم، به درستی و با اطمینان صحبت کنم و لغزشی در کلامم پیش نیاید.
هوش مصنوعی: سکوت لبان نیازمند صبر است و این سکوت، موجب خواهد شد که نغمه‌ای زیبا همچون آواز بلبل به گوش برسد.
هوش مصنوعی: دل خود را به ستایش کلام پرطنین و دلنشین بخشید و مانند سلیمان بر اوج قدرت و عظمت سوار شد.
هوش مصنوعی: کسی که به خوبی تربیت شده باشد، به وفاداری می‌گراید و به پدرش احترام می‌گذارد.
هوش مصنوعی: این شعر به پدر بزرگوار و محترمی اشاره دارد که باعث افتخار نوع انسان است و همواره مورد ستایش قرار می‌گیرد. او به عنوان الگو و نمونه‌ای از انسانیت شناخته می‌شود.
هوش مصنوعی: وقتی دل من از ستایش‌کنندگان خود می‌بیند، با ادب به لب‌های من می‌بوسد و زبانم را به سخن می‌آورد.
هوش مصنوعی: مرواریدی که در دنیای عرفان است، تنها و بی‌نظیر است و پدر همۀ مردان بزرگ و با فضیلت به شمار می‌آید.
هوش مصنوعی: کلید گنجینه‌های دانش و معانی خاص، ویژه احساسات انسانی است.
هوش مصنوعی: از مقام بلند او چه می‌توانی بپرسی؟ من دربارهٔ آسمان و تخت سلطنت سخن نمی‌گویم.
هوش مصنوعی: آن کسی که به زیبایی بی‌نظیر عشق ورزیده، نمودار حقیقت درونی و بیرونی است.
هوش مصنوعی: دریاکش به زیبایی‌های صبحگاهان و جذابیت‌های خداوند دل بسته و به تماشای آنها مشغول است.
هوش مصنوعی: فیروز، نماد پیروزی و کامیابی، تحت حمایت آسمان و خوشبختی قرار دارد. او در جایگاه شاد و پر از سعادتی قرار دارد که نشانگر موفقیت و خوشبختی است.
هوش مصنوعی: سلطان واقعی جهان، دل پاکش مانند لوحی است که نام بزرگ خداوند بر آن نوشته شده است.
هوش مصنوعی: کسی که در پی محمد (ص) قدم می‌گذارد، همچون سایه‌ای از او در کنار او قرار دارد.
هوش مصنوعی: در حال یاد کردن و ذکر خداوند هستم و از دنیای مادی غافل، با تسبیح در دستم.
هوش مصنوعی: از شمشیری که بر عمل کردن به جهاد بزرگ، از هوس و آرزوهای بی‌هدف رها شده، به معنای آزادگی و رهایی از وسوسه‌ها و مشکلات اشاره می‌شود.
هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به توانمندی افراد اشاره دارد که در برابر نیازها و چالش‌ها به خوبی عمل می‌کنند. به گونه‌ای که اگر کسی بخواهد به موفقیت برسد، باید مهارت‌های لازم را کسب کند و به خود اعتماد داشته باشد تا بتواند به راحتی با موقعیت‌ها مقابله کند. در واقع، افراد مستعد می‌توانند با تمرین و کوشش به اهدافشان دست یابند.
هوش مصنوعی: خداوندی که با کلامش فضیلت‌ها را روشن می‌کند و رازهای گفتگوها را آشکار می‌سازد.
هوش مصنوعی: تاج سر ملت نشان‌دهنده اهمیت و ارزش دین است و این دو رابطه‌ی نزدیکی با یکدیگر دارند؛ هر دو به حیات و شادابی یکدیگر وابسته‌اند.
هوش مصنوعی: ابراهیم دوم به کمک درویش، با روحیه‌ای از ذات و سرشت خود، به جلو رفته است.
هوش مصنوعی: آن زاهد، که خود را از هرگونه آلودگی پاک کرده، به موفقیت و بهره‌مندی کافی دست یافته است.
هوش مصنوعی: خورشید مانند انگشتری است که به دور آن دایره‌هایی در آسمان و به فرمان آن در حرکت‌اند.
هوش مصنوعی: چشمان روشنی که توانسته‌اند زنگار از روی صفحه‌های مختلف بزدایند و آنها را براق و زیبا کنند.
هوش مصنوعی: برخی از افراد مانند مرتدها، جامعه‌ی مسلمانان را مورد حمله و غارت قرار دادند.
هوش مصنوعی: از قوانین پیامبر، نمایان شد آنچه که از خورشید به دور مانده و پنهان است.
هوش مصنوعی: این نخل به خاطر طوفان فتنه، از هر سو سست و ناتوان شده و در جستجوی پناهگاهی است.
هوش مصنوعی: زمانی که او دید که محیط پر از آشوب و ناامنی شده، با تمام قدرت و نفوذ خود به حمایت از مقام و موقعیتش اقدام کرد.
هوش مصنوعی: درخت طوبی با خم شدن به سمت زمین، قد راست شاخش را بالا برد و به خاطر آن، جهان را زیبا کرده است.
هوش مصنوعی: نزدیک کردن و زنده نگه داشتن دین پیامبر (حضرت محمد) از آن اوست، و او ریاست و رهبری بر گروه صالحان و خوبان را بر عهده دارد.
هوش مصنوعی: گیلان به خاطر دیدار او روشن و پرنور شده است. پس گیلان چه ارزشی دارد وقتی که چشم‌ها به سوی او از هفت کشور دوخته شده‌اند؟
هوش مصنوعی: خاک راه او، مایه افتخار و بزرگی اشراف است و از آغاز تا پایان در تسلط اوست.
هوش مصنوعی: زمانی که خطر مانند یک موج به اوج می‌رسد، او آستین خود را به دریا می‌افشاند.
هوش مصنوعی: دریای پرهیاهو و ناآرام او حالا به آرامش رسیده و بر دنیا و زمانه تسلط یافته است.
هوش مصنوعی: ما نمی‌توانیم همه کرامات و بزرگواری‌های خدا را بشماریم و این حقیقتی است که فراتر از هر نوع تخلف و فریب است.
هوش مصنوعی: از شبی که او لباس خوابش را در زمین گذاشت و بیدار نشد، چشم بخت نیز باز نشده است.
هوش مصنوعی: آن پادشاه، مانند آفتاب، شب را طولانی و روز را کوتاه کرد.
هوش مصنوعی: در این جمع، درخشش جواهرات مانند نور شمع است که فضای مهمانی را روشن کرده است.
هوش مصنوعی: جهان در آغاز مانند ماه روشن بود، اما بعد از آن همچون شب قدر پنهان و نامرئی گردید.
هوش مصنوعی: امروز من کسی هستم که از نسل نیاکان آلوده، اما تعلق به نژاد پاکان دارم.
هوش مصنوعی: شخصی که در مسیر زندگی مانند رد پای یک آتش می ماند، یعنی برای او چیزی از گذشته باقی نمانده و او در حال گذر از دشواری‌ها و سختی‌هاست. این تصویر نشان‌دهنده حالتی است که در آن فرد تحت تأثیر تجربیات و مشکلات، احساس بی‌پناهی و خستگی می‌کند.
هوش مصنوعی: شخصی رفته است، اما اثرات خوبی که به جا گذاشته هنوز بر روی افرادی که امیدوارند، باقی مانده است و آنها از این فیض بهره‌مند می‌شوند.
هوش مصنوعی: لنگر قبرش آرامش زمین را از زلزله‌ها به امنیّت رساند.
هوش مصنوعی: ای پایه و اساس بزرگ و ارزشمند، درگاه تو از هر بلندایی فراتر است.
هوش مصنوعی: ای کعبه، پناهگاه من و جایگاه هدایت‌کننده‌ای هستی که بر درخت حیات و دنیای باطنی قرار داری.
هوش مصنوعی: ای گلی که در بهشت ایمان روییده‌ای، همیشه در مرکز وجودت، ایمان را مانند حصاری نگه‌دار.
هوش مصنوعی: درگاه تو، مکانی است که از زائران پر شده و به خاطر آن، مانند آسمان فوق‌العاده و باارزش است.
هوش مصنوعی: بال ملک نماد قدرت و بلندپروازی است و در این متن به خوبی توصیف شده که بستر آرامش و آسایش در بهشت، فضای دلنشین و زیبای وطن را شکل می‌دهد. زیبایی و آرامش محیطی که می‌سازیم، می‌تواند به خوشحالی و رفاه روح و ذهن ما کمک کند.
هوش مصنوعی: روز روشن است و شب تاریک، به خاطر غم‌زده‌ای که این تاریکی را از او می‌گیرم.
هوش مصنوعی: در کنار تو، نه روز وجود دارد و نه شب؛ این موضوع در باغ بهشت عجیبی ندارد.
هوش مصنوعی: افرادی که در تنهایی و خلوت به کمالات اخلاقی و روحی رسیده‌اند، از میان دیگران جدا شده و در زمره کسانی قرار گرفته‌اند که به زندگی بدون تعلقات دنیوی مشغول‌اند.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که نعیم‌ها و خوشی‌هایی که برای انسان‌ها به خاطر تلاش و کوشش‌های زیاد به دست آمده، بسیار با ارزش و شایسته تقدیر است. در واقع، سختکوشی و تلاش می‌تواند به نتایج خوب و خوشایند منجر شود.
هوش مصنوعی: خادمان تو، آقایی و بزرگی را به مفهوم‌های لاغر و ضعیف بده، تا آنها را قوی و بارور سازند.
هوش مصنوعی: همه در عشق و دلبستگی تو سرگردانند و در مسیر خوشبختی و سعادت تو دنبال تو هستند.
هوش مصنوعی: از دامن تو هزاران فضیلت و خوبی نمایان شده است و همه در حال ظهور و نمایاندن خود هستند.
هوش مصنوعی: عشق و محبت به انسان چنان تأثیر عمیقی می‌گذارد که او را از روشنایی و حقیقت دور می‌کند. در این حالت، انسان از روشنی و زیبایی‌های دنیای اطرافش بی‌خبر می‌شود.
هوش مصنوعی: وقتی که تو از حرمت و عظمت خود به اندازه‌ای غره شدی که همچون دسته‌ی یک وسیله‌ی ورزشی به نظر می‌رسی، به زودی اعتبارت از بین می‌رود.
هوش مصنوعی: دلهای پاک و تسلیم‌کننده آسمان‌ها از دانش و آموزه‌های تو بهره‌مند شده‌اند.
هوش مصنوعی: به خاطر غفلتشان، در انجام عبادت‌ها کوتاهی نکردند.
هوش مصنوعی: اگر دل از خیال تو مطلع شود، عقل تو نمی‌تواند به خلوتش وارد شود.
هوش مصنوعی: تو از دیگران برتری و شایسته است که به نیازهای عالم خود توجه کنی و با ناز و محبت با او رفتار کنی.
هوش مصنوعی: نور ازلی به دلهای شاد، و خشم نیرومند به دشمنان سوزاننده است.
هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن منظره‌ای است که در آن خون بر روی زمین جاری شده و به نوعی اشاره به جنگ یا خونریزی دارد. گویی زخم‌های عمیق به وجود آمده و زمین را تحت تأثیر قرار داده است. از این طریق، می‌توان احساسات و عواطف ناشی از خشونت و درد را حس کرد.
هوش مصنوعی: شاهان با هدیه‌ها و نعمت‌های تو به مقام و موقعیت خاصی رسیده‌اند، و به همین دلیل بر سر دارند تاجی که نماد قدرت و عظمت آنهاست، که از پارچه‌ای زیبا و باارزش پوشیده شده است.
هوش مصنوعی: غازان به نزدیکی و ادب به تو به زانو در آمده است، زیرا زیبایی چهره‌ات باعث افزوده شدن به عظمت و سعادت تو شده است.
هوش مصنوعی: بر ابر به تشنگان زندگی، دست تو مانند پیش دستی است که به آنها کمک می‌کند تا از زندگی بهره‌مند شوند.
هوش مصنوعی: ای جان من از توست، و وجود مادی افرادی مثل زاکیان به خاطر ایمان به تو دوباره زنده و تازه می‌شود. کسانی که در این دنیا خاکی هستند، به واسطه ایمان به تو، روح تازه‌ای پیدا می‌کنند.
هوش مصنوعی: من یک بنده هستم که از میان مردم معمولی دلی دارم که به ستایش و شادی آنها می‌پردازم.
هوش مصنوعی: خاموشی من بیانگر حقایق ناب است، همانند توصیف‌کننده‌ای که می‌تواند زیبایی ابر و دریا را به تصویر بکشد.
هوش مصنوعی: محفل تو همانند پیوندهای خانوادگی است. تو در این پیوند به گونه‌ای ویژه و الزامی دیده می‌شوی.
هوش مصنوعی: از بزرگی و نیکوکاری تو، حرف "ک" نشانه‌ای از فضل و کرامت تو شده و حرف "ق" نمایانگر شرافت و مقام تو گردیده است.
هوش مصنوعی: کرم و لطف تو از تعداد سه یا چهار بار بیشتر است.
هوش مصنوعی: از طبیعت پاک و صاف من، آینه‌ای ساختند که همیشه خانه را روشن نگه می‌دارد.
هوش مصنوعی: با وجودی که در مسیر او هستم و ممکن است ضعیف به نظر بیایم، اما سنگینی استخوانم به خاطر توست.
هوش مصنوعی: اگر برای مردم سنگین و دشوار باشم، این ناشی از بی‌پایه‌گی خودم نیست، بلکه کلام من سبکی و آسانی دارد.
هوش مصنوعی: شعر من شعری است که با دانش و آگاهی کل شما در تضاد است و دنیای علمی را به چالش می‌کشد.
هوش مصنوعی: یاد تو موجب آرامش دل من است، همچنان که آرامش موسی ناشی از دیدن تجلی الهی بود.
هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن حالتی پر از احساس و اندوه است. شاعر به شبنم و لاله اشاره می‌کند که هر کدام نمادی از زیبایی و لطافت هستند. او اشکی را توصیف می‌کند که در اثر سوزش درون و آتش سینه به وجود آمده است. این تصویر نشان‌دهنده‌ی درد و عاطفه‌ای عمیق است که به طور غیرمستقیم به ما منتقل می‌شود. اشک، به‌عنوان نشانه‌ای از بی‌تابی، با آتش درون قلب مرتبط است که به شدت به احساسات و ناپایداری زندگی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: به خاطر نزدیکی و ارتباط تو، ما مانند انسان‌های بزرگ‌منش و کریم احساس آزادی می‌کنیم و از رفتارهای پست و زشت دوریم.
هوش مصنوعی: من از ناامیدی و اندوه در دوری تو رنج می‌برم و از تو می‌خواهم که با روح باصفایت به من کمک کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.