ز جان چون راز حضرت می‌شنیدی

همه ارواح ایشان جمع دیدی

کز آن حضرت کرامتها چه دیدی

چو شربتهای معنی را چشیدی

یقین حق را بچشم سر بدیدی

ابا او گفتی و بااو شنیدی

بغفلت روزگاری بسپریدی

درین گام بلا کامی ندیدی

سفر کردی سوی منزل رسیدی

دمی وصلت ز نور خود ندیدی

حقیقت پرده اکنون بر دریدی

بجز من هیچ در پرده ندیدی

تو اسرار محمد شیخ دیدی

اگر او یافتی در کل رسیدی

نکو گفتیم شرحی و شنیدی

یکی دیگر بکلی آن بدیدی

تو زو غافل دریغا کو ندیدی

اگرچه وصف او بیحد شنیدی

حقیقت ای جنید پاک دیدی

مر این اسرارها کز من شنیدی

چو از احمد بحیدر در رسیدی

حقیقت هر دو یکی ذات دیدی

حقیقت عشق ما اینست دیدی

بنور این بیان اینجا رسیدی

بروز تو کنون تو در رسیدی

بهار وسال نو را باز دیدی

ریاضتها بسی اینجا کشیدی

چو من هم صحبت دیگر ندیدی

چو در یکتائی جانان رسیدی

ز پیدائی ورا پنهان بدیدی

ز عهد آدم ای شیخا تودیدی

چنین شخصی بگو از که شنیدی

تودیدی حال رندان و شنیدی

بغور سرّ او اینجا رسیدی

بگو تاازکجا اینجا رسیدی

که اندر چشم من جانا پدیدی

از آنکه شربت ایشان چشیدی

دوعالم پیش خود چون بیضه دیدی

روان شد شیخشان با یک مریدی

ز من بشنو که در معنی رسیدی