چو سرگردانی و اینجا بدیدی

چرا با او تو در گفت و شنیدی

از آن نامحرمی کاینجاندیدی

در این معنی زمانی نارسیدی

تواتمام نمود آن ندیدی

از آن اینجا بخاک و خون طپیدی

یقین داری که بود حق تو دیدی

ز علم اینجا بکام دل رسیدی

دم کل زن حقیقت باز دیدی

ز احمد تو بکام دل رسیدی

ندیدی غیر جمله یار دیدی

حقیقت در وصال کل رسیدی

کنون ای بایزید این راز دیدی

بیانی کز زبان من شنیدی

کسی باید که باشد بایزیدی

که او را باشد اینجا دید دیدی

کنون چون عین یکرنگی گزیدی

حقیقت درکمال ما رسیدی

ز خورد و خواب تو چیزی ندیدی

بجز رنج و غم و گند و پلیدی

ز دریا هیأتی از دور دیدی

بمردی تشنه و جان نارسیدی

چو سوی آشیانِ خود رسیدی

همان انگار کاین دامت ندیدی

اگر امروز یار من ندیدی

گلی بودی و بیشک پژمریدی

چو منصور از ریاضت برکشیدی

در آخر دیده و دیدار دیدی

منم دیدارو دیدارم ندیدی

منم اسرار و اسرارم شنیدی

ره شرعت سپردستم تو دیدی

که بیشک در همه گفت و شنیدی

سوی منزل ز دید حق رسیدی

جمال حق در این منزل بدیدی

رسیدی ای دل و کامی ندیدی

ز منزل تو یقین نامی شنیدی

در اینجا عین خونست و پلیدی

در اینجاگه یقین بر چون رسیدی

چنین است آخرت آنگه بدیدی

چرا در سوی دنیا آرمیدی