عطار » جوهرالذات » دفتر اول » بخش ۳۳ - در بلا و غصّه این جهان فرماید
گلاب و مشک عالم اشک و خونست
خوشی جُستن ز اشک و خون جنونست

عطار » جوهرالذات » دفتر اول » بخش ۴۵ - در یاد کردن آدم و ذرّیّۀ وی و بلا و مشقّت کشیدن از شیطان و شرف انسان فرماید
که دانستند کین اسرار چونست
که این سر از خیال دل برونست

عطار » جوهرالذات » دفتر اول » بخش ۴۷ - در سؤال کردن پیر از ابلیس در پاکی در لعنت و نافرمانی کردن فرماید
بگو آخر که سرّ کار چونست
که ازعشقم دل و جان در جنونست

عطار » جوهرالذات » دفتر اول » بخش ۶۱ - در نمودار سرّ اعیان کل فرماید
چو مار و نفس ابلیست زبونست
ز بهر خویشتن او رهنمونست

عطار » جوهرالذات » دفتر اول » بخش ۶۳ - در مناجات کردن شیطان با حق و یاری خواستن او در بیرون آوردن آدم (ع) از بهشت
چنان دیدم که آدم را زبونست
که اسرار توام خود رهنمونست

عطار » جوهرالذات » دفتر اول » بخش ۶۳ - در مناجات کردن شیطان با حق و یاری خواستن او در بیرون آوردن آدم (ع) از بهشت
حقیقت نور قرآن در درونست
سوی حق اندر اینجا رهنمونست

عطار » جوهرالذات » دفتر اول » بخش ۷۳ - در بیرون کردن جبرئیل علیه السلام حضرت آدم صفی را از بهشت ونصیحت کردن جبرئیل اورا فرماید
جلال من که میداند که چونست
که دید من ز عقل و جان برونست

عطار » جوهرالذات » دفتر اول » بخش ۷۶ - در سؤال کردن کسی از منصور حلّاج در سرّ دوستی حق تعالی و جواب گفتن او با تمام فرماید
جهان جان ترا اینجا برونست
از آن پیوسته کارت باژگونست

عطار » جوهرالذات » دفتر اول » بخش ۷۸ - در حق بینی و آداب بجای آوردن فرماید
از این اندیشه دلها غرق خونست
که میداند که سرّ کار چونست

عطار » جوهرالذات » دفتر اول » بخش ۸۶ - حکایت کردن از شیخ شبلی در بی نشانی حسین منصور از عالم و در بی نشانی یافتن فرماید
کمال نقد میدانی که چونست
که ازمعنی و از صورت برونست

عطار » جوهرالذات » دفتر اول » بخش ۸۸ - در جواب دادن اکّافی قدّس سره هاتف غیب و اسرارهای نهانی یافتن فرماید
که من دانم که راز جمله چونست
که دائم هم برون و هم درونست

عطار » جوهرالذات » دفتر اول » بخش ۸۸ - در جواب دادن اکّافی قدّس سره هاتف غیب و اسرارهای نهانی یافتن فرماید
کسی داند که او اینجا چگونست
که بیرونش یکی با اندرونست

عطار » جوهرالذات » دفتر اول » بخش ۹۳ - سؤال کردن یکی از حسین منصور در دریافتن اسرار کلّ و جواب دادن او مسائل را
که دریابی که جانانت درونست
تراگویا و بینا رهنمونست

عطار » جوهرالذات » دفتر اول » بخش ۹۳ - سؤال کردن یکی از حسین منصور در دریافتن اسرار کلّ و جواب دادن او مسائل را
حقیقت عشق میداند که چونست
که او در جمله اشیا رهنمونست

عطار » جوهرالذات » دفتر اول » بخش ۹۹ - در آگاهی دل در اسرارو از تقلید دور شدن فرماید
دم آدم مرا دردم درونست
مرا خاتم در اینجا رهنمونست

عطار » جوهرالذات » دفتر دوم » بخش ۱ - بسم اللّه الرحمن الرحیم
کمال عشق بیرون و دو کونست
که او رادید خویش از لون لونست

عطار » جوهرالذات » دفتر دوم » بخش ۳ - هم در صفات دل گوید و خطاب بنده حق را عزّ و جل
تو بیچونی مگر چون بود چونست
که این معنی ز صورتها برونست

عطار » جوهرالذات » دفتر دوم » بخش ۳ - هم در صفات دل گوید و خطاب بنده حق را عزّ و جل
توئی موجود تامردود چونست
که این از عقل و حسّ تو برونست

عطار » جوهرالذات » دفتر دوم » بخش ۷ - قصّه منصور و عیان او بهر نوع فرماید
جمال یار از این معنی برونست
نظر کن روی او ای دل که چونست

عطار » جوهرالذات » دفتر دوم » بخش ۹ - بود این آن زمان از خویش پنهان
نه اصل جان و دل از قطرهٔ خونست
ولی این معنی از گفتار بیرونست
