ز یوسف لاجرم بوئی شنودم

که من خود بندهٔ یعقوب بودم

بسی رفتم هم آنجا ام که بودم

نمی‌دانم کزین رفتن چه سودم

ملایک را بحضرت ره نمودم

بهر سرگشتهٔ او دَر گشودم

من این نکته ز درویشی شنودم

که گفت اندر طواف کعبه بودم

تو خود دانی که چون من آن شنودم

دهن بربستم و خاموش بودم

ولیکن من بدل او را نبودم

ضرورت را نفاقی مینمودم

چه دستانها که دست اینجا نمودم

ور اسرار از آن فارغ گشودم

دمی بیجسم یک دم در وجودم

دمی جانم دمی اسرار بودم

اگر در بندگی آری سجودم

بمعنی در درونت بود بودم

مرا پیغام او داد از نمودم

در اینجا بود او کرده در سجودم

چنان کاول نمودی بود بودم

همان بنمای آخر در نمودم

فنایت خوشتر آمد در نمودم

که در اول فنای محض بودم

نمود عشق جانان چون نمودم

زیان اینجایگه شد جمله سودم

منم اینجا همان جوهر که بودم

به هر کسوت که هستم رخ نمودم

دو عالم را بیکدم در نمودم

در آخر اولم بینم که بودم

از آن پیدا چنین پنهان نمودم

که پنهانست پیدا بود بودم

یکی دانم که در جمله نمودم

نظر کن در زمانه بود بودم

نمایم آنچه اینجا گم نمودم

که تا کلی بیابد بود بودم

بعشق خویش اینجا در نمودم

درون جمله خود گفت و شنودم

همین بد جملگی من میستودم

که در عین ازل ذات تو بودم