تو یار یار محبوب محمّد

بدان تا گردی از معنی مؤیّد

بحقّ یونس ابراهیم امجد

بصدق آن شعیب پاک و اسعد

بحقّ شیخ عبدالله روعد

بحقّ شیخ مرشد کوست سرمد

خداوندا به پیشت سهل باشد

که کار این چنین مسکین برآید

برو پیش حق و آن باب احمد

کزین در نور بینی مثل اوحد

مراو را پرورش دارد عطارد

باو صد بازی آرد همچو شاهد

ترا دانا رفیق نیک باشد

که تا از چاه کفرت خود برآرد

ترا ایمان سلمانیت باید

که تا خورشید از کوهت برآبد

رهی ناکردهٔ مانند احمد

که تا بر قدر خود گردی مؤیّد

بُراق از لامکان آورده با خود

پر از نور و لگامش بود در یَد

معاینه خدا دیدست در خود

که پیدا کرد این جا نیک از بد

ز قربت همچنان با خود نه بی خَود

بچشم پاک او نیکی شده بَد

نه شرعت راه بنمودست در خود

تو نیکی چون کنی چون آمدی بد

ز قول شرع دوزخ دیدم از خود

کنون فارغ شدم از نیک وز بد

قدم بالا نهادستی تو بی خود

که هستی مانده است نی نیک نی بد

شدی بیرون و میگوئی تو با خود

که جز حق نیست نی نیکست و نی بد

همه در عشق میگویند با خود

توئی دانای هر نیکی وهر بد

ببینی چون دمی انصاف از خود

ز نور شرع بینی نیک از بد

امام است او یقین بعد محمد(ص)

بیاب این راز و بیشک شو مؤیّد

تو در توحید او آگاه او شو

ز بهر دید اوآنجا نکو شد