ز گرد گزین وز شه روم نیز

همی یافت هرگونه بسیار چیز

تنش ابر بد برق دندان تیز

خوی‌اش قطره باران و کف برف ریز

گرفتند پیلان اثرط گریز

برآمد ز زابل گُرُه رستخیز

چنین گفت اثرط که یک بار نیز

بکوشیم تا بخش یزدان چه چیز

وگر من به تنهایی اندر ستیز

بمانم دهم سر نگیرم گریز

بدان بت بدادندی از مزد چیز

کنون هست از این گونه در هند نیز

همه لشکرش نیز پیش از ستیز

بدند از نهان یک یک اندر گریز

امید جوان تا بود پیر نیز

بجز مرگ امید پیران چه چیز

جز از چرم میشان نپوشند چیز

زبانی دگرگونه گویند نیز

به پیکارشان نیستم چاره چیز

نه زآهن سلیحی توان برد نیز

جز از بیم جان گر دگر نیست چیز

چنان چون مرا جان و راهست نیز

گرفتند چندان بی اندازه چیز

که نادید کس هم بنشیند نیز

به شاه و بزرگانش هر گونه چیز

ببخشید و هر بدره کآورد نیز

ز توفیدن بوق و از بانگ تیز

همه بیشه بد چون خزان برگ ریز

همی زد چپ و راست شمشیر تیز

فکند اندر ایرانیان رستخیز

یکی تا نیابد غم رفته چیز

بدان هم نگردد یکی شاد نیز

چنان دید دریا ز بس موج تیز

که بر هم زدی گیتی از رستخیز

همان کرد پیش سپهدار نیز

سپهبدش بخشیدش بسیار چیز

بپرسید بازش که مرگی چه چیز

همان مرده از چند گون است نیز

یکی گر شدی سیر از خورد و چیز

بدی آن دگر هم چنو سیر نیز