یکی بهره شد کشته زاول گروه

دگر گشته از جنگ جستن ستوه

همیدون بر آن دیده بان یک گروه

شدند انبه از زیر آن برز کوه

سلیح ایچ در دست شهری گروه

نشاید که شه را نباشد شکوه

بُد از طوس و کرمان فراوان گروه

به لشکر در از پایکاری ستوه

به زیر اندرش زنده پیلی چو کوه

زبس بار خفتان و ترکش ستوه

گریزان سپاهش گروها گروه

نهادند سر سوی دریا و کوه

به سنگی کند با زمین پست کوه

سپاه جهان گردد از وی ستوه

سلیح و سلب هر چه بر دشت و کوه

بد افکنده از خیل خاور گروه

چو پیش آمد آن بدنهان باگروه

برافراخت سر شاه دانش پژوه

سپهدار از آنجا بشد با گروه

همی آب جست اندر آن گرد کوه

سپه را بفرمود تاهمگروه

فکندند آن میل و کندند کوه

ز هر خوردنی ساز چندان گروه

یکی دشت بد گردش اندر دو کوه

ز تیغ بژ آمد به پایین کوه

بزد صف کین با سپه همگروه

درین بیشه ها گرد این دشت و کوه

بدینسان بی‌اندازه بینی گروه

همان دیده‌بان دار بر تیغ کوه

به هامون طلایه گروها گروه

سوی رزم باید شدن همگروه

گرفتن سر تیغ و پایان کوه

چنین گوید آن کاو ز دانا گروه

که دیوان همی افکنندش ز کوه

زنخچیر هرچ اندر آن دشت و کوه

به بیماری اندر بماندی ستوه

بر هر دو بیشه یکی برز کوه

برآن کوه کپی فراوان گروه

چنان سخت شد جنگ هر دو گروه

که در لرزه افتاد از آن دشت و کوه