دگر گفت کز کردگار جهان

بخواهم همی آشکار و نهان

سه دیگر که از کردگار جهان

بترسم همی آشکار و نهان

به کیخسرو این پس نمانم جهان

به سر بر فرود آیمش ناگهان

یکی را ز ما زنده اندر جهان

نبیند کس از مهتران و کهان

مرا حاجت از کردگار جهان

بر این گونه بود آشکار و نهان

شنیدستم این داستان از مهان

که هرچند باشی به خرم جهان

همی گفت کای کردگار جهان

تو دانی همی آشکار و نهان

به گودرز داد آن زمان اصفهان

کلاه بزرگی و تخت مهان

به هر سو برفتند کارآگهان

همی جست بیدار کار جهان

چو آگاه شد شهریار جهان

ز گفتار بیدار کارآگهان

بدو گفت کای کدخدای جهان

سرافراز بر کهتران و مهان

به شیده چنین گفت شاه جهان

که ای نامدار از نژاد مهان

همی بود تا بر چه گردد جهان

بدین آشکارا چه دارد نهان

طلایه فرستاد و کارآگهان

بدان تا نماند بدی در نهان

که آید به دام اندرون ناگهان

سر آرد بر آن شوربختی جهان

نشانی ندادش کس اندر جهان

بدان گونه آواره شد در نهان

از آن پس بفرمود شاه جهان

که آرند پوشیدگان را نهان

ز هر سو فرستاد کارآگهان

همی جست پیدا ز کار جهان

ز دست تو آواره شد در جهان

نگویند نامش جز اندر نهان

همی گفت کای کردگار جهان

شناسندهٔ آشکار و نهان