خروشان شد وگریه آغاز کرد

ره ناله ازنای دل باز کرد

حجاب ازسر چشمشان باز کرد

هویدا به ایشان همه راز کرد

چو از زین بیافتاد لب باز کرد

شهنشاه را بر سر آواز کرد

پس آنگه یکی خطبه آغاز کرد

سزا ذات حق را ثنا ساز کرد

به زاری خروشیدن آغاز کرد

سوی نوجوان خود آواز کرد

سمند سرافراز پر باز کرد

سوی پهنه چون باز پرواز کرد

دگر ره ز نو چاره ای ساز کرد

سران را به سوی خود آواز کرد

ازایشان یکی حیلتی ساز کرد

به سوی شهنشاه آواز کرد

ز نای گلو مویه آغاز کرد

نوا خوان سوی دشت پرواز کرد

سپس بانوی دین سخن ساز کرد

به نام خدا خطبه آغاز کرد

دگر باره بی شرمی آغاز کرد

به آزار بانو سخن، ساز کرد

زهم طایر سدره پر باز کرد

زگردون سوی خاک پرواز کرد

بر شاه رفت و سخن ساز کرد

به گفتار بد از من آغاز کرد

به پیش پدر شد سخن ساز کرد

زسیروس و کار وی آغاز کرد

سپس رفتن مصر را ساز کرد

در گنج های کهن باز کرد

سخن ها به یونانیان باز کرد

هم از فر اسکندر آغاز کرد

یکی جنگ با رومیان ساز کرد

که قیصر در آشتی باز کرد

چو دانا ز گنجینه در باز کرد

بنام خدا نامه آغاز کرد

چو زین نامه گیتی پرآواز کرد

ابر نام محمود شه ساز کرد

زمانه خنک طبعی آغاز کرد

طبیعت به سردی سخن ساز کرد