از شبستان ببشکم آمد شاه

گشت بشکم ز دلبران چون ماه

ای ز عکس رخ تو ، آینه ماه

شاه حُسنی و ، عاشقانْت سپاه

هر کجا بنگری ، دمد نرگس

هر کجا بگذری ، برآید ماه

روی و موی تو نامهٔ خوبی است

[...]

کار زرگر به زر شود بر راه

زر به زرگر سپار و کار بخواه

بندیان داشت بی زوار و پناه

برد با خویشتن بجمله براه

بر فلک بر، دو مرد پیشه ورند

آن یکی درزی آن دگر جولاه

این ندوزد مگر قبای ملوک

و آن نبافد مگر گلیم سیاه

دولت خاص و خاصه زاده شاه

رایت فخر بر کشید به ماه

تاج گردون محمد آنکه گرفت

در بزرگیش ملک و عدل پناه

ملک را داد رای او رونق

[...]

ای به عارض سپید و زلف سیاه

چون لب خود نبید لعل بخواه

روی دولت سپید و قصر سپید

روز دشمن سیاه و چتر سیاه

مملکت را هزار شمع فروخت

[...]

ای کتاب مبارک میمون

ای دلفروز دلکش دلخواه

کاغذ و حبر تو به حسن و به زیب

همچو روی سپید و زلف سیاه

بر کمال تو وقف کردم عقل

[...]

ای پسر حاجبی و محجوبی

از دو چشم رهی گه و بیگاه

تو مهی و قبات ابر سیه

ز سیه ابر به نماید ماه

تو عزیزی به نزد خرد و بزرگ

[...]

ای خرامنده سرو تابان ماه

روز آذر می چو آذر خواه

شادمان کن مرا به می که جهان

شادمان شد به فر دولت شاه

شه ملک ارسلان که گردون را

[...]

ماه روز ای به روی خوب چو ماه

باده لعل مشکبوی بخواه

گشت روشن چو ماه بزم که گشت

نام این روز ماه و روی تو ماه

شاد گردان به باده ما را خیز

[...]

یله گردد شهر و گیرد راه

سوی دهقان کشد سپه ناگاه

زود بینی که از حوالت شاه

سوی هر دستگاه یابد راه

رنج بر خویشتن کنم کوتاه

تا ببینم رفیع مجلس شاه

آنچه او را دهد به زودی شاه

هیچ خاطر بدان نیابد راه

در رواق منقش سر چاه

مست ماندست خفته در خرگاه

طیبتی می کنم معاذالله

از پی خرمی مجلس شاه

ای بکوجاه برده موکب شاه

دیده اقبال شاه بر کوجاه

بوده چون هفتهای شادیها

هفته میزبان شاه و سپاه

نه زرنج کشفته خورده دریغ

[...]

ای سرافراز تاج و والاگاه

ملک را تهنیت کنید به شاه

شاه مسعود کز قران سعود

نظرش قدر بیش دارد و جاه

آنکد بی مدح او فلک ننهاد

[...]

ثقة الملک خاص و خازن شاه

خواجه طاهر علیک عین الله