|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذبه معشوق اشاره دارد. شاعر به توصیف چهره و صفات معشوق می‌پردازد و او را شاه حسنان می‌داند. در هر جایی که نگاه کند، زیبایی و لطافت دیده می‌شود. شاعر همچنین به تضادهایی که در چهره و موهای معشوق وجود دارد، اشاره کرده و ابراز می‌کند که معشوق تجلی خوبی و بدی است. در نهایت، شاعر از معشوق می‌خواهد که به زیبایی خود ادامه دهد و از دست ظالم کوتاه شود.
هوش مصنوعی: تو با چهره زیبا و درخشانت، مانند آینه‌ای از ماه هستی و عاشقان بسیاری به دور تو جمع شده‌اند.
هوش مصنوعی: هر جا که نگاه کنی، زیبایی و لطافت به چشم می‌خورد و هر جا که قدم بگذاری، نور و روشنی می‌تابد.
هوش مصنوعی: چهره و موی تو نشانگر زیبایی و خوبی است. چه چیزی می‌تواند به عنوان نامه‌ای برای تو باشد، جز رنگ‌های سفید و سیاه؟
هوش مصنوعی: این بیت به بیان آن می‌پردازد که زیبایی چهره و مو می‌تواند هم باعث خوشحالی و آرامش باشد و هم عامل دردسر و مشکل. لب‌ها و چشم‌ها می‌توانند آرامش را به ارمغان آورند، در حالی که ویژگی‌های ظاهری مانند چهره و زلف هم می‌توانند به گناه و توبه از آن منجر شوند. در واقع، زیبایی می‌تواند دو روی متفاوت داشته باشد.
هوش مصنوعی: دست ستمگر به خاطر ثروت و زر، به سوگند به زیبایی تو، زلف‌هایت را کوتاه کن!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از شبستان ببشکم آمد شاه
گشت بشکم ز دلبران چون ماه
کار زرگر به زر شود بر راه
زر به زرگر سپار و کار بخواه
بر فلک بر دو مرد پیشه ورند
آن یکی درزی آن دگر جولاه
این ندوزد مگر قبای ملوک
و آن نبافد مگر گلیم سیاه
دولت خاص و خاصه زاده شاه
رایت فخر بر کشید به ماه
تاج گردون محمد آنکه گرفت
در بزرگیش ملک و عدل پناه
ملک را داد رای او رونق
[...]
ای بکوجاه برده موکب شاه
دیده اقبال شاه بر کوجاه
بوده چون هفتهای شادیها
هفته میزبان شاه و سپاه
نه زرنج کشفته خورده دریغ
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.